-
pacierz29.08.200229.08.2002Jaka jest eytymologia słowa pacierz? Dziękuję.
Krystian -
Sens zdania29.04.201929.04.2019Czy zdanie Nie jesteś winna temu, że jesteś dla twojego kochanka tym, czym były dla niego te chwile, kiedy, przed śmiercią babki, rozmawiał z nią tak, jak patrzy się na jabłka wiszące zimą na jabłonce? ma sens? Wątpliwości budzi głównie rozmawiał tak, jak patrzy się. Czy można rozmawiać tak jak się patrzy?
-
Zaimek względny który
5.04.20245.04.2024Czy ochroniarz w centrum handlowym patrzy na witryny sklepów, „których pilnuje”, czy też raczej „które pilnuje”? Dziękuję i pozdrawiam
-
Czym jest ten?17.03.202017.03.2020Szanowni Państwo,
czy zaimek ten w zdaniu: Ten patrzy w prawo, a tamten w lewo jest zaimkiem rzeczowym czy na zawsze przymiotnym?
Z góry dziękuję za odpowiedź
Karina Józefczyk
-
emigrant – imigrant24.06.200324.06.2003„Ameryka to kraj imigrantów” czy „Ameryka to kraj emigrantów”?
-
Interpunkcja zdań ze spójnikiem niż
21.09.202321.09.2023Proszę o odpowiedź, czy w zdaniu „Było to o wiele lepsze (,) niż to, o czym wcześniej myślano”, przed „niż” należy postawić przecinek czy nie. Jeśli nie, to dlaczego?
-
kupić nie kupić…18.04.200218.04.2002Jak zapisać połączenia typu: poker niepoker, komunista niekomunista,
sąsiad niesąsiad, ciotka nieciotka itp.? Jaka powinna być interpunkcja i jak zapisać drugi człon – razem czy osobno? Proszę o uzasadnienie odpowiedzi. -
meteista11.01.201011.01.2010Szanowni Państwo!
Chcę zapytać o mateistów. Mate to naczynie, z którego pije się napar yerba mate. W Paragwaju osoba pijąca coś takiego, to matero (l.m. materos). A Polacy wykombinowali mateistów! Czy coś takiego jest poprawne? Gdyby tworzyć takie określenia przez analogię, to pijący kawę powinien być filiżanistą, bo określenie to jest też utworzone od nazwy naczynia. -
niebo i zawilce31.03.201331.03.2013Czy w poniższej zwrotce jest błąd gramatyczny?
Już zawilcom na polanie
niebo wiosną zbłękitniało;
nową szansą roześmiane,
patrzą biało.
Skoro podmiotem jest niebo, czy nie powinno być:
Już zawilcom na polanie
niebo wiosną zbłękitniało;
nową szansą roześmiane,
patrzy biało. -
Patrząc stąd, świat zdaje się nie mieć końca1.11.20091.11.2009Witam,
czytając Lapidarium III Ryszarda Kapuścińskiego, spotkałam się z następującym zdaniem: „Nic tu nie ogranicza człowieka i ponieważ patrząc stąd, świat zdaje się nie mieć końca, i my poddajemy się złudzeniu, że oto dotykamy wieczności”. Czy konstrukcja ta nie zawiera błędu? Wygląda to tak, jakby imiesłów patrząc odnosił się do świata, a przecież podmiotem jest człowiek (tudzież my).
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Felicyta