Mam pytanie odnośnie zdań z czasownikiem w trybie rozkazującym - czy po czasowniku w takiej formie stawiamy przecinek? Np. Zastanów się, jak to zrobić czy Zastanów się jak to zrobić? Odkryj, jak podążać za marzeniami czy Odkryj jak podążać za marzeniami?

Szanowna Poradnio,
czy można nie zastosować się do reguły interpunkcyjnej zalecającej wydzielanie lub oddzielanie przecinkiem imiesłowów zakończonych na -ąc, -łszy, -wszy w przypadku następujących zdań: Każdy gość sprawia nam przyjemność: jeden wchodząc, a drugi wychodząc; Przy głównym wejściu tłoczyli się studenci, jedni wchodząc, drudzy zaś podążając w przeciwnym kierunku?

Szanowni Państwo,

czy słowo czapnąć w znaczeniu ‘chwycić’ może być regionalizmem z regionu Kociewie na Pomorzu?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

W książce, którą tłumaczę, występuje znaczna ilość fragmentów innych utworów, cytowanych w cudzysłowie. Niektóre z nich zajmują więcej niż stronę i podzielone są na paragrafy. Każdy cytat zaczyna się i kończy cudzysłowem. W angielskim oryginale poszczególne paragrafy wewnątrz cytatu otwiera cudzysłów, ale nie zamyka. Końcowy znak cudzysłowu występuje dopiero na zakończenie całego cytatu. Wygląda to mniej więcej tak:

„ Tekst paragrafu pierwszego
„Tekst paragrafu drugiego
„Tekst paragrafu trzeciego
„Tekst ostatniego paragrafu”

W dostępnych mi książkach na temat zasad pisowni polskiej nie mogę znaleźć takiego przypadku cytowania. Tłumaczenie francuskie, hiszpańskie i fińskie zachowuje metodę cytowania angielskiego oryginału (otwarty cudzysłów przy każdym paragrafie, za wyjątkiem ostatniego). Tłumaczenie rosyjskie używa tylko dwu znaków cudzysłowu, na początku i na końcu każdego obszernego cytatu. Jaką formę zastosować w tłumaczeniu polskim? Czy formę angielskiego oryginału, czy raczej podążać przykładem tłumaczenia rosyjskiego? Może jest jeszcze inne rozwiązanie? Będę bardzo wdzięczny za rozwiązanie tej trudnej kwestii.
Załączam wyrazy szacunku,
Paul Jaworski

Poszukuję informacji na temat „milenialsów/millenialsów”, a właściwie tego w jaki sposób pisać to po polsku. Czy traktować jako zapożyczenie i pozostawić w oryginalnej pisowni, tj. Millenials czy jednak spolszczyć podążając za tłumaczeniem książki „milenialsi w pracy”?

Szanowni Państwo,
w gronie (zdawałoby się) dobrze wykształconych osób powstała wątpliwość językowa, o której rozstrzygnięcie uprzejmie proszę. Czy należy powiedzieć:
a) „Naklej znaczek na kupon”. – (naklej na co),
b) „Naklej znaczek na kuponie”. – (naklej na czym),
czy też obie wersje są prawidłowe i równorzędne?
Z góry dziękuję za pomoc, a będąc prenumeratorem Państwa poradni, przesyłam bardzo serdeczne wyrazy sympatii i stosownego szacunku,
Jan Trammer

Dzień dobry, chciałem zapytać, czy poprawnie pisze się niezbytnio, czy nie zbytnio? Spotkałem się z pisownią rozdzielną, natomiast podążając za zasadą, że przysłówki odprzymiotnikowe powinny być pisane łącznie z nie, skłaniałbym się ku pisowni łącznej. Czy idę dobrym tropem? Pozdrawiam.

Witam,
chciałabym dowiedzieć się, czy poniższe zdanie ma poprawnie postawione przecinki? Długo szukałam odpowiedzi, natomiast nie znalazłam takiej, która rozwiałaby moje wątpliwości.

Poznaj historię trzech kobiet, które, podążając za swoimi marzeniami, stały się częścią najsłynniejszego we Włoszech telewizyjnego show – Studio Uno.

Ciekawi mnie to od dłuższego czasu – skąd się wzięło powiedzenie „Nie idź(cie) tą drogą”?

Oczywiście wiem, że jest to słynna wypowiedź Kwaśniewskiego. Ale czy to powiedzenie jest jego własnym wynalazkiem, to on je wymyślił i ukuł, a inni tylko od niego je przejęli? Czy też może powiedzenie to funkcjonowało już przed nim, a on je tylko spopularyzował (i dorzucił do niego psa Sabę?)