polak
  • PIT
    28.02.2006
    28.02.2006
    Witam!
    Chodzi mi o PIT, czyli serię druków do rozliczeń podatkowych.
    1. Czy prawdą jest, że w Polsce polski urząd wyprodukował dla Polaków druk powszechnego użytku i nazwał go w jakimś nieznanym języku? Słyszałem, że PIT to Personal Income Tax – czy to prawda, a jeśli tak, to co to znaczy?
    2. Jak się ów PIT odmienia? Oczywiście „Wypełniam druk PIT”, a czy można powiedzieć (napisać) „Wypełniam PIT-a”? A może PITa? Albo „Zawarłem w PIT-cie dane…? A może w Picie?
    Jak to z tym PIT-em jest?
  • pochodzenie nazwisk
    28.09.2004
    28.09.2004
    Proszę o podanie etymologii nazwisk Giersz, Śmiglewski oraz Łobaczewski i wyjaśnienie, o czym świadczą końcówki -ski i -czyk.
    Z góry dziękuję.
  • pochodzenie nazwisk
    26.01.2007
    26.01.2007
    Jakie jest pochodzenie nazwiska Liguda?
  • Po co w słowniku słownik?
    13.11.2014
    13.11.2014
    Szanowni Państwo,
    po co w słownikach języka polskiego umieszcza się definicję słowa słownik? Wszak ktoś, kto nie zna znaczenia tego wyrazu, i tak ze słownika nie skorzysta, gdyż nie będzie wiedział, co to takiego jest. Z kolei każdy, kto wie, jak używać słownika, tej definicji już nie potrzebuje.
    Pozdrawiam
    Jan S.
  • podwójna negacja
    13.04.2007
    13.04.2007
    Chciałbym się dowiedzieć, jakie są w języku polskim możliwości poprawnej odpowiedzi na pytanie przeczące „Nie poszedłeś dzisiaj nad rzekę?” – czy odpowiedzieć „Tak, nie poszedłem”, czy „Nie, nie poszedłem”? Który wariant odpowiedzi jest poprawny? Jeśli oba, to być może któryś z nich jest „bardziej poprawny” – dlaczego?
    Gdzie (w jakiego rodzaju podręcznikach) mógłbym samodzielnie wyszukać odpowiedzi na to pytanie?
    Dziękuję, pozdrawiam,
    Grzesiek Korusiewicz
  • pogawędki internetowe a rozwój języka
    21.02.2006
    21.02.2006
    Jaki wpływ na rozwój języka mają dyskusje czatowe?
  • Pokażę państwu
    10.04.2017
    10.04.2017
    Szanowna Redakcjo,
    moje pytanie dotyczy zastępowania konstrukcji „czasownik + rzeczownik w celowniku” konstrukcją „czasownik + dla + rzeczownik w dopełniaczu”. Szukając informacji na ten temat, natrafiłem jedynie na wzmianki, że jest to cecha dialektów ze wschodniej Polski, ale coraz częściej zauważam tę konstrukcję w mowie ludzi z różnych części Polski, np. Teraz pokażę dla państwa… zamiast Teraz pokażę państwu… . Czy jest to jakiś nowy trend w języku polskim?
  • Polski autonomista a autonomista polski
    15.05.2017
    15.05.2017
    Interesuje mnie jedna kwestia, mianowicie: czy można używać sformułowania (na przykład) polski autonomista w znaczeniu ‘kogoś, kto jest autonomistą pochodzącym z Polski’, a nie ‘zwolennik autonomii Polski’? Przykład mógłby być taki (i to kompletnie hipotetyczne, poglądy roli nie grają): Sprawę autonomii Gdańska popierali zarówno autonomiści gdańscy, jak i polscy.
  • polskie obozy zagłady
    26.05.2008
    26.05.2008
    Przymiotnik polski może być tworzony od słów Polska i Polak. W języku polskim termin polskie obozy zagłady pojawia się w postaci tłumaczenia. Czy oryginalny zwrot jest poprawny według gramatyki języka, w którym został sformułowany? (myślę że tak)? Jezeli tak, to czy jest on właściwie interpretowany przez polskiego tłumacza, który (teoretycznie) powinien wiedzieć więcej o obozach zagłady i tłumaczyć zwrot nie dosłownie, jak automat, tylko według jego właściwego znaczenia (myślę że nie)?
  • Polskie pismo narodowe

    24.11.2022
    12.06.2017

    Litery, których używamy, to alfabet łaciński, a cyfry są arabskie. Mimo tego istnieje wiele krojów pisma, w komputerach liczne czcionki itp. Czy gdzieś jest oficjalnie określona polska typografia? Z czego wynika, że np. siódemka ma „poprzeczkę” w połowie wysokości? Małe „a” czasami jest pisane z brzuszkiem, a czasami jako „o” z haczykiem z tyłu. Która wersja jest poprawna i czy gdzieś takie niuanse są opisane, może istnieje jakaś norma określająca jak powinny wyglądać litery w języku polskim?

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego