Szanowni Państwo,
proszę o pomoc w poprawnym sformułowaniu przypisu bibliograficznego dotyczącego dwóch artykułów tego samego autora pochodzących z tego samego zbioru:

D. Hopensztand, Mowa pozornie zależna w kontekście „Czarnych skrzydeł”, Satyry Krasickiego. Próba morfologii i semantyki w: Stylistyka teoretyczna w Polsce, pod red. K. Budzyka, Warszawa 1946.

Czy powyższy zapis jest poprawny, czy też przecinek między tytułami artykułów należałoby zastąpić spójnikiem?
Z poważaniem
E.B.

W książkach autorstwa pana Wolańskiego pojawił się taki sposób zapisu przypisów: „W. Doroszewski, Kryteria poprawności…, dz. cyt., s. 32”. Bardzo proszę o odpowiedź, czy rzeczywiście należy po wielokropku dodawać jeszcze dz. cyt., przecież wielokropek informuje nas o tym, że dana pozycja była już cytowana. Przypisy powinny charakteryzować się dużą zwięzłością, a w ten sposób niepotrzebnie się je rozbudowuje o taką formułkę.

Zwracam się z prośbą o pomoc w sprawie umiejscowienia w tekście odsyłaczy do przypisów. Moje pytanie dotyczy miejsca, w którym stawia się odsyłacze: przed czy po znakach przestankowych? Z góry dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Lucyna Lipowska

Szanowni Eksperci,
czy jeżeli w następujących po sobie przypisach dolnych zamieszczone są adresy różnych publikacji tego samego autora, to w drugim z tych przypisów należy w miejscu nazwiska autora zastosować tenże/taż (idem/eadem)?
z poważaniem
Iwona

Witam,
chciałam zapytać, czy w przypisach wyrażenia typu ibidem, op. cit. powinniśmy zapisywać kursywą?
Pozdrawiam

Moje pytanie dotyczy sposobu zapisywania kilku stron (zakresów stron) z cytowanego dzieła w jednym przypisie dolnym. Czy strony oddzielamy przecinkiem, kropką czy istnieją jeszcze inne standardy? Który z poniższych sposobów cytowania jest najwłaściwszy?

1. Por. I.H. Marshall, 1 and 2 Thessalonians, s. 122-125.135.
2. Por. I.H. Marshall, 1 and 2 Thessalonians, s. 122-125, 135.
3. Por. I.H. Marshall, 1 and 2 Thessalonians, s. 122-125, s. 135.

Proszę o odpowiedź i już teraz za nią dziękuję.

Czy w przypisie dolnym poprawne jest zastąpienie zapisu dwóch kolejnych numerów stron, do których się odwołujemy, podaniem pierwszej z nich z dopiskiem n. dla następna? Na przykład […], Warszawa 2014, s. 158n. zamiast […], Warszawa 2014, s. 158–159.

Witam, moje pytanie brzmi: w którym miejscu stawiać gwiazdkę, do której wyjaśnienie znajdzie się na dole strony – przed czy po znaku interpunkcyjnym oznaczającym koniec zdania? Ja uważam, że gwiazdka znajduje się przy słowie, którego dotyczy, i dopiero po niej jest kropka, wykrzyknik lub znak zapytania:
1. Jeśli masz jakiekolwiek problemy w aktywowaniu usługi, zadzwoń na infolinię 0 800 000 000*.
* koszt jednego impulsu
(Gwiazdka przy numerze telefonu, którego dotyczy informacja o kosztach połączenia).
2. Tylko teraz: 1 godzina gratis*!
* równowartość jednej godziny rozmów lokalnych
(Gwiazdka przy słowie gratis, bo wyjaśnienie precyzuje, co się na to gratis składa).
Czy mam rację? Z góry dziękuję za poświęcony mi czas, przesyłam pozdrowienia,
Anna Cmakowska

Moje drugie pytanie bibliograficzne dotyczy rzadkiej sytuacji, kiedy kolejno przywoływane publikacje mają dwóch (dwoje) i tych samych autorów. Czy właściwe jest wtedy zastosowanie form ciż (dla dwóch mężczyzn lub mężczyzny i kobiety) oraz też (dla dwóch kobiet)? Chodzi tu o odpowiednik form tenże i taż w liczbie mnogiej.

Szanowni Eksperci!
Bardzo proszę o radę w sprawach zapisów redakcyjnych:
1. Skrót od właściwie to właśc. czy właść., np. Isak Dinesen (właść. Karen Blixen)?
2. Jeśli w przypisie podajemy dwie pozycje (Kowalski, s. 12; Malinowski, s. 26), to czy w bezpośrednio następującym przypisie można zastosować odwołanie ibidem/tamże odpowiednio? (ibidem, s. 15; ibidem, s. 28)?
Z góry dziękuję i pozostaję z poważaniem
Iwona