Mam dylemat, czy w przypadku kobiety, wnioskodawczyni, zastosować formę żeńska: „(…) obywatelka kanadyjska, podlega obowiązkom, jakim podlega rodowity Kanadyjczyk” czy też „(…) jakim podlega rodowita Kanadyjka”?
Dziękuję za pomoc.
Katarzyna Nowicka

Od pewnego czasu zastanawia mnie poprawność słów tata i tato. Mieszkam na Śląsku, gdzie popularniejsza wydaje się ta pierwsza alternatywa (szczególnie wśród rodowitych Ślązaków), podczas gdy w innych rejonach Polski częściej spotykam określenie tato. Czy region rzeczywiście ma tu jakieś znaczenie? Tata wydaje się bardziej logiczny (mamy tu dwie te same sylaby – tak jak w wyrazie mama).
Proszę o odpowiedź!

Jestem nauczycielem – mam więc do czynienia z bardzo dużą ilością nazwisk i imion. W przypadku, gdy uczeń jest Polakiem (narodowość i obywatelstwo polskie, tu się urodził, rodzice też) – a takich mam 99% – personalia ZAWSZE wymawiam zgodnie z zasadami języka polskiego. Nie wszyscy jednak są zadowoleni, dlatego też proszę o potwierdzenie (wydrukuję – i dam zainteresowanym), ze nazwisko Michel czytamy [michel], a nie [miszel], zaś imię Angelika – [angelika], a nie [andżelika].
Pozdrawiam serdecznie!

Jak odmienić przez przypadki angielskie nazwisko Casey, np. w dopełniaczu? Państwa strona sugeruje, że Caseya. Idąc za przykładem: Walt Disney, toteż Disneya. Jednak znajomi Amerykanie sądzą, że w dopełniaczu Casey to Casey’ego. Casey rodowici Amerykanie wymawiają [Kejsi], podczas gdy Disney wymawiają [Disnej]. Jeśli zatem ugryźć sprawę od strony fonetycznej, to odmieniamy Kejsiego oraz Disneya. Co zatem jest poprawne? Jak odmienić nazwisko Casey?

Dobry wieczór.
Jestem mieszkanką dzielnicy Chełm w Gdańsku od ponad 30 lat (od urodzenia). Ostatnio zwrócono mi uwagę, że błędnie używam formy z Chełmu zamiast z Chełma – a ja przyznaję, że nigdy nie usłyszałam od mieszkańców wersji drugiej (nawet w szkole). Czy uzus ma tu już pierwszeństwo przed normą?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
czy udźwięcznienie spółgłoski [k], gdy stoi ona przed spółgłoską [j], jest zjawiskiem typowym dla konkretnych regionów Polski? Chodzi mi głównie o Wielkopolskę (Poznań i okolice), gdzie udało mi się to zaobserwować. Przykłady takich udźwięcznień to zwrot jak ja wymawiany jako [jag ja] tudzież jak już jako [jag już], jak jesteśmy jako [jag jesteśmy], jak jeszcze jako [jag jeszcze] etc.
Jako rodowitej Podlasiance bardzo rzuciło mi się to w oczy, gdyż w moich stronach k w takiej kombinacji nigdy nie jest udźwięczniane.

Pozdrawiam

Szanowna Poradnio,
biorąc w obronę ósmoklasistkę, która niedawno zadała pytanie o pomarańczę, chciałem poinformować, że zasiedziali i rodowici mieszkańcy Poznania mówią np. ta pomarańcz, ta tarcz, ta selera. Pytająca zetknęła się zapewne z taką formą.

Z kolei na Podlasiu zetknąłem się z formą ten winogron zamiast to winogrono.

Łukasz

Mam dwa pytania dotyczące wyrazów tworzonych od nazw własnych.
1. Zurych – Jezioro Zurychskie – mój szef, rodowity Szwajcar, świetnie mówiący po polsku, typuje – Zuryjskie. Dobrze?
2. Bahama – mieszkaniec tych wysp to… Bahamczyk?
Pozdrawiam.