Witam serdecznie,
bardzo proszę o pomoc w odmianie nazwisk, które będę umieszczone na zaproszeniach ślubnych w formie (biernika liczby mnogiej): „W imieniu Rodziców oraz własnym z radością zapraszają Szanownych Państwa:
- Małachów (od liczby pojedynczej Małacha)?
- Faryniarzy (od liczby pojedynczej Faryniarz)?
- Szustrów (od liczby pojedynczej Szuster)?
- Jana Szustra (w bierniku liczby pojedynczej)?
Z góry dziękuję i pozdrawiam serdecznie,
Iza

Jak prawidłowo pisać nazwisko rodziców: Fuławka czy Fuławkowie?

Proszę uprzejmie o wyjaśnienie zasad składni liczebnika zbiorowego oboje. W jakiej liczbie powinno wystąpić orzecznie w czasie teraźniejszym. Przykład: „Oboje uszu MUSI być widoczne” czy „Oboje uszu MUSZĄ być widoczne”?
Dziękuję bardzo.
GD

Szanowni Państwo,

w mojej szkole uczy się młody człowiek, obdarzony urokliwym imieniem i nazwiskiem, a mianowicie: Franciszek Szybkie. Prosiłabym o informację w zakresie wzorca odmiany. Czy prawidłowo nasz Franciszek winien być zwany Szybkim, Szybkiem? A jego rodzice byliby państwem Szybkiemi? Szybkimi?

Bylibyśmy bardzo wdzięczni za wskazówkę w tej kwestii.

Proszę wyjaśnić, w jaki sposób należy odmieniać nazwiska chińskie. Czy jest to w ogóle unormowane w języku polskim? Zauważyłem w tekstach publicystycznych, że odmianie podlega wyłącznie ostatni człon nazwiska, np. poglądy Deng Xiaopinga, Jiang Zemina, Czang Kaj-szeka (a nie: Denga Xiaopinga, Jianga, Czanga). Ze względu na tę dziwną odmianę oraz sposób umieszczania tych nazwisk w encyklopediach, domyślam się, że nazwiska te nie są tworzone wg schematu europejskiego (tzn. imię nadane przez rodziców + nazwisko rodowe). Czy analogicznie należy odmieniać nazwiska o podobnej, przynajmniej z pozoru, budowie (np. japońskie, koreańskie, wietnamskie)?
Dziękuję za odpowiedź.
PS Ten językowy problem dotyczy ponad 1/5 ludności świata :))

Dzień dobry,
zastanawia mnie kwestia odmiany nazwiska dwuczłonowego, które nosi mój znajomy. Z tego, co wiem, [wynika, że] należy odmieniać oba człony, chyba że pierwszy człon stanowi rodowe zawołanie. Jak należy zatem postąpić w przypadku nazwiska Natzke-Kruszyński, w którym pierwszy człon nie jest zawołaniem, gdyż oba człony to nazwiska po rodzicach? Zgodnie z powyższym poprawnym wydaje się Natzkego-Kruszyńskiego, ale taka odmiana brzmi dla mnie nieco pretensjonalnie.
Bardzo dziękuję za odpowiedź.

W notatce o spotkaniu autorskim z pisarką w Adelajdzie pojawiło się między innymi następujące zdanie: „Na zakończenie noty o pisarce należy chyba dodać, że ma Ona wiele wcieleń i dlatego niektórzy z Państwa znają Ją jako nauczycielkę, inni dziennikarkę radiową, jeszcze inni felietonistkę”.
Pisanie o kimś, nawet znanym i szanowanym, z dużej litery (Ona, Ją) jakoś mnie razi, tym niemniej nie mogę znaleźć odpowiednich zasad pisowni określających tego rodzaju przypadek.
Nowy słownik ortograficzny PWN (Warszawa 1999) określa użycie wielkiej litery ze względów uczuciowych i grzecznościowych i w mojej opinii pisanie Państwa dużą literą jest prawidłowe, gdyż jest to grupa osób, do których notatka jest adresowana. Niemniej jednak w słowniku tym znajduje się także zdanie o dużej swobodzie pozostawionej piszącemu, ponieważ użycie wielkiej litery jest wyrazem jego postawy uczuciowej. Mam pytanie. Czy pisanie o pisarce Ona, Ją dużą literą mieści się w ramach tej swobody, pozostawionej piszącemu, czy też jest sprzeczne z zasadami polskiej pisowni?
Załączam wyrazy szacunku,
Paul Jaworski

Szanowni Państwo,
czy męskie imię Ondrasz (Ondraszek) jest dopuszczalne w Polsce? Jaka jest jego etymologia?

Dzień dobry. Chciałam wiedzieć czy poprawne jest sformułowanie „Co to jest lek (nazwa leku)?”, czy „Co to jest stół?”. Logicznie patrząc, powinno się zadawać to pytanie w narzędniku, a nie w mianowniku. Pozdrawiam

Słownik poprawnej polszczyzny podaje, że orzecznik przymiotnikowy ma formę narzędnika, między innymi wtedy, gdy łącznikiem jest bezokolicznik w funkcji podmiotu. Czy w związku z tym zdanie: „Musimy być konsekwentni” jest poprawne? A jaka będzie poprawna forma przymiotnika w zdaniu: „Rodzice obawiają się, że ich dziecko zrobi sobie krzywdę, mówią: jest za małe na to, by być samodzielne/samodzielnym”?