tablica
  • Kreska przy liczebniku a twórczość artystyczna
    27.10.2017
    27.10.2017
    Na tablicy pamiątkowej poświęconej artyście pojawił się napis W 20-tą rocznicę śmierci. Czy ten napis jest prawidłowy? Twórcy tablicy próbują mnie przekonać, że to jest instalacja, dzieło artystyczne i mogą tworzyć napis, jaki chcą, bez zasad gramatycznych. Moim zdaniem napis powinien wyglądać W 20. rocznicę śmierci.
    Pozdrawiam
    Edyta Ruszkowska
  • nazwy sal
    20.03.2013
    20.03.2013
    Szanowni Państwo,
    pytanie dotyczy dwóch sal obrad. Pierwsza otrzymała imię „Orła Białego”, druga „Znaku Rodła”. Czy na tablicy informacyjnej przy wejściu do sali powinien zostać umieszczony napis Sala im.(imienia?) Orła Białego (a więc i: Sala im. Znaku Rodła), czy też możliwa jest wersja Sala Orła Białego (Sala Znaku Rodła)? Czy powinno się zastosować cudzysłów (Sala im. „Orła Białego”)?
    Z góry bardzo dziękuję za odpowiedź, gdyż przygotowywany jest właśnie projekt graficzny tablic informacyjnych.
  • pisze czy jest napisane?
    23.05.2006
    23.05.2006
    Dzień dobry!
    Czy to prawda, że od tego roku poprawna jest forma pisze w sensie „Na tablicy pisze…”. Dotychczas poprawna była forma jest napisane. Czy jest w Internecie miejsce, gdzie na bieżąco publikowane są postanowienia Komisji Językowej?
  • przymiotniki od nazwisk
    26.10.2010
    26.10.2010
    Józef Szalay, twórca uzdrowiska Szczawnica, obmyślił sposób oznakowania góralskich domów nadających się do zakwaterowania w nich kuracjuszy. Sam wykonał tabliczki, na których namalował np. górala albo aniołka i opatrzył je podpisem Pod góralem, Pod aniołkiem. Oryginalnych tablic już nie ma. Na domach wiszą ich nowe wersje, namalowane przez artystę mającego swoją wizję tych góralskich szyldów. Pytam zatem: jakie tablice wiszą na szczawnickich domach – Szalayowskie czy szalayowskie?
  • Transparent
    17.03.2017
    17.03.2017
    Szanowni Państwo,
    zastanawiam się nad etymologią słowa transparent, w znaczeniu podawanym przez Słownik języka polskiego PWN ‘tablica lub pas tkaniny z napisem o treści propagandowej lub okolicznościowej’. W żadnym z języków europejskich takie znaczenie się nie pojawia, skąd zatem wzięło się w polszczyźnie?

    Łączę wyrazy szacunku
    Magda Eljaszuk
  • dzielimy wyrazy
    5.03.2012
    5.03.2012
    Proszę o informacje dotyczące podziału wyrazu na głoski. Jak podzielić wyrazy: piasek, piana, biały, tablica, film, znakiem, wieszakiem i inne z głoską [i]? Na zajęciach z nauczycielami spór powstał o funkcję głoski [i]. Proszę o wyjaśnienie, ponieważ jedna ze stron sporu jest w błędzie i powiela błędny podział na zajęciach z uczniami.
  • francuskie tytuły arystokratyczne
    26.08.2002
    26.08.2002
    Drodzy Państwo!
    Mam problem, który nie dotyczy może bezpośrednio pisowni polskiej, ma z nią jednak związek. Otóż chodzi o zasady pisowni imion i tytułów arystokratycznych osób spoza Polski.
    Wiem, że ogólne zasady pisowni imion wymagają, aby imiona postaci panujących (np. królów) lub funkcjonujących powszechnie w polskiej świadomości (np. Joanna d'Arc) spolszczać, zaś pozostałe pozostawić w formie oryginalnej. Tak przedstwia się sytuacja w większości książek, z którymi miałem do czynienia. Jadnakże prof. W. Dworzaczek w swojej Genealogii (zestaw tablic genealogicznych rodów panujących w Polsce i krajach ościennych) ominął powyższą zasadę, spolszczając bez wyjątku wszystkie imiona. Wydaje mi się, że w tym przypadku zabieg ten nadał zestwieniom genealogicznym przejrzystości – jest więc uzasadniony.
    Gorzej sprawa przedstawia się z tytułami arystokratycznymi. W różnych publikacjach spotkałem się z różną ich pisownią. Np. w biografii Ludwik XVI pióra Jana Baszkiewicza (Wrocław 1983) sam król, przed objęciem władzy, nosi tytuł księcia Berry. Natomiast jego bratanek, który nigdy władzy nie objął, tytułowany jest już księciem (diukiem) de Berry. Przytoczę jeszcze jeden przykład. W powyższej książce brat Ludwika XVI (przyszły Karol X) tytułowany jest hrabią Artois, natomiast w biografii Karola X autorstwa José Cabanisa (W-wa 1981)- hrabią d'Artois. Takie przykłady można zresztą mnożyć w nieskończność.
    I tutaj pojawia się mój problem i moje pytanie. Opracowuję właśnie tablicę genealogiczną francuskiej dynastii Burbonów. Pojawia się tam mnóstwo osób zarówno panujących, jak i posiadających czysto tytularne godności arystokratyczne, wiele odsób, które są Polakom znane dobrze jak i nie. Jak postąpić w takiej sytuacji? Być może w przypadku tytułów obowiązuje podobna zasada jak i w przypadku imion? A jeśli tak, to czy dla zachowania przejrzystości mogę zrezygnować z przedrostków de, d' itp.?
    Proszę Państwa o sprecyzowanie zasad obowiązujących w przedstawionych przeze mnie przypadkach i z góry dziękuję za odpowiedź.

    Z poważaniem
    Przemo Jaworski
  • jubileusz
    28.05.2015
    28.05.2015
    Szanowni Państwo,
    będę bardzo wdzięczna za rozstrzygnięcie wątpliwości nauczycieli szkoły, w której pracuję. Na tablicy ukazał się napis: 70.lecie Szkoły Podstawowej. Część grona pedagogicznego twierdziła, że powinno być napisane: 70-lecie SP. Który zapis jest prawidłowy? Kto ma rację?
    Z serdecznymi pozdrowieniami
    Jolanta Cieślak
  • Pisownia nazw okręgów administracyjnych
    20.03.2016
    20.03.2016
    Przy drogach są tablice informacyjne w postaci np.:

    Województwo
    Mazowieckie
    Powiat
    Przasnyski
    Gmina
    Chorzele
    (pisownia oryginalna).
    Czy nie jest to błąd nie powinno być z małej litery: mazowieckie i przasnyski?
  • wolność 4 czerwca
    14.11.2013
    14.11.2013
    Szanowni Państwo,
    W Brzegu Dolnym powstał długo wyczekiwany most. Nadano mu nazwę Most Wolności – 4 czerwca. Taki zapis widnieje na tabliczce oraz w uchwałach dotyczących nadania nazwy. Dziś, po kilkunastu dniach od uroczystego otwarcia, mieszkańcy pytają coraz częściej o poprawność zapisu. Skoro wolność staje się nazwą własną i pisana jest wielką litera, to co z czerwcem? Czy też powinien być tak pisany?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego