W tekstach staropolskich znajdujemy często literę é. Pamiętam, że na lekcjach języka polskiego zawsze czytało się ją jak współczesne e, często ze szkodą dla rymu. Jak powinno się wymawiać tę literę?
Pozdrawiam,
W.

Szanowni Państwo,

czy należy używać terminu "samoograniczający", czy też "samoograniczający się"?

z poważaniem

Anna Nowosielska

Szanowni Państwo,
szukałem w różnych źródłach, ale nie znalazłem odpowiedzi, zwracam się więc do ekspertów w tej dziedzinie. Czy w rzeczownikach dwuczłonowych pisanych z łącznikiem, chcąc zapisać je wielką literą ze względów grzecznościowych, wielką literą piszemy tylko pierwszy człon czy obydwa? Przykładowo, czy adresując pismo do sędziego-komisarza (taka pisownia występuje w ustawie), chcąc zapisać je z wielkiej litery piszemy Sędzia-komisarz czy Sędzia-Komisarz?

Dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
ostatnio dowiedziałam się w toku dyskusji na łamach forum redaktorskiego, że w pewnych regionach Polski na przedmiot służący do przypinania prania mówi się spinacz. Sama do tej pory zaznajomiona byłam jedynie z klamerką. Po przejrzeniu komentarzy wysnułam ostrożną hipotezę, że klamerka charakterystyczna jest raczej dla zachodniej Polski, spinacz zaś – dla wschodniej.
Jakie jest pochodzenie tych wyrazów? Czy faktycznie można podzielić ich zasięg regionalnie?

Do pracy z polskiego na temat „Styl dziennikarzy sportowych. Kategorie stylu publicystycznego” z przykładami brakuje mi konkretnych informacji. Dostępne mi źródła są bardzo ograniczone. Mieszkam w małym miasteczku (w Kołobrzegu)i stąd te problemy. Czy mogę liczyc na pomoc logistyczną? Świąteczne pozdrowienia

Witek

Szanowna Poradnio,
W tekście, który tłumaczę, pojawiają się liczne tytuły. O ile dobrze rozumiem, pochodzą one od nazw posiadłości, np. markiz de Villena ma zamek w mieście Villena. Jak mam przetłumaczyć markiza de Cádiz, skoro Cádiz to w polskim uzusie Kadyks (markiz de, markiz Kadyksu, markiz kadyksański?)
Czy markiz de Villena i książę Medina-Sidonia w jednym tekście to nie jest niespójność?
Dorota

Mam następujący problem językowy. Koleżanka spytała mnie, jak powiedzieć, że jako studentka będzie miała jeszcze 2 razy wakacje. Zastanawiała się, jakiej formy ma użyć – czy ma powiedzieć, że będzie miała dwoje wakacji? Moim zdaniem wakacji nie można liczyć, ponieważ jest to opis stanu, tak jak nie można powiedzieć, że będę miała dwoje urodzin, tylko że będę miała dwa razy urodziny albo chandrę itp. Czyli jedyną dopuszczalną formą jest zdanie: „Będę miała dwa razy wakacje”. Czy z urlopem jest tak samo? Bardzo proszę o wyjaśnienie, czy mój tok rozumowania jest słuszny. Dziękuję i pozdrawiam.
Jolanta Kurowska

Witam,
moje pytanie dotyczy zwrotu od… do…. w następującym kontekście: „W promocji mogą wziąć udział osoby, które od dnia xxx do dnia yyy nie posiadały konta…”. Który tok rozumowania jest poprawny:
– z promocji są wykluczone osoby, które posiadały konto osobiste w cały okresie od dnia xxx do dnia yyy?
– z promocji są wykluczone osoby, które posiadały konto osobiste w którymkolwiek z dni zawartych w przedziale od dnia xxx do dnia yyy?
Uprzejmie proszę o odpowiedź

Proszę o wyjaśnienie w sprawie wielokropka: kiedy poprzedza go spacja, a kiedy ją pomijamy? W Słowniku ortograficznym tak samo wygląda zastąpienie nim liter w słowie d…, jak i „zawieszenie” toku wypowiedzi. A jeśli poprzedzamy nim paradoks? Patrz przykłady z par. 393, 394 Słownika. Dziękuję.

Szanowni Państwo!
Interesuje mnie pojawiający się czasem w dialogach książkowych wielokropek rozpoczynający wypowiedź urwaną wcześniej przez innego rozmówcę. Np.:

– Ten wielokropek jest bardzo… – zaczęła mama.
– …kłopotliwy – dokończył syn.

Czy taki rozpoczynający wielokropek w ogóle można stosować (czasem trudno go zastąpić), a jeśli tak, to co ze spacjami? Czy powinna być spacja po myślniku, a po wielokropku już nie (tak jak uczyniłam powyżej)?