Szanowni Państwo,
chciałabym się dowiedzieć, która z tych form jest poprawna: porwać psa czy ukraść psa.
Z tego, co do tej pory udało mi się ustalić, leksem ukraść oznacza ‘przywłaszczyć sobie cudzą własność’. Pies jako istota niesamodzielna ma właściciela, jednak przez człowieka jest traktowany jako członek rodziny. Natomiast bezokolicznik porwać oznacza uprowadzić siłą. Pies należy do istot żywych, więc może stawiać opór porywaczowi.
Z góry dziękuję za rozwianie moich wątpliwości.

Dzień dobry,

Piszę tekst piosenki i mam problem z wersem:

“Więc nie bój się kraść dobre sny”

Czy to dopuszczalna forma?

Wers z biernikiem wydaje mi się niepoprawny, ale brzmi dobrze i ogromnie pasuje mi do rymu i treści.

Poza tym bardzo lubię biernik i żal mi, że znika z języka.

Czy można tak zaśpiewać?

Czy powinno być:

“Więc nie bój się kraść dobrych snów” ?

Przez ciągłe powtarzanie już nie jestem niczego pewna, a w mowie przecież nikt nie używa takich wyrażeń.

Myślę więc o zamianie na "Więc uczysz się kraść dobre sny", choć mniej mi odpowiada.

Proszę o pomoc.

Dziękuję i pozdrawiam

Agnieszka z Warszawy

Szanowny Panie Profesorze,
mam wątpliość, jakiej formy użyć w zdaniu: „Trzeba (coś) zabezpieczyć, bo potencjalnie jest to do ukradnięcia (czy ukradzenia?)”. Gdyby ludzie nie kradli, nie mielibyśmy zapewne takich zagadek językowych…
Z wyrazami szacunku
Agnieszka Ryślińska

Czy sformułowanie pozyskać (w odniesieniu do rzeczy) znaczy to samo co zdobyć bezprawnie / ukraść / zawłaszczyć?

Dzień dobry!
Interesuje mnie taki problem: w Wielkopolsce (nie wiem, czy to regionalizm) używa się zwrotu iść na harendę w sensie np. 'iść na pole sąsiada, aby ukraść mu cebulę'. Chciałbym się dowiedzieć, jaka jest etymologia tego zwrotu (słowa). Proszę o odpowiedź.
Z poważaniem
Rafał Kostka

Proszę o objaśnienie. Interesuję mnie, czy z kontekstu zdania wynika jednoznacznie, że mężczyźni dokonali czynu zabronionego: „kradzieży kamery video z mieszkania E.R. mieli dokonać Ł.Cz. i P.K., przy czyn J.Cz. wcześniej ukradła klucze do mieszkania poszkodowanej”.

Często mam problem czy na końcu wyrazu mam użyć ą czy om. Np. chlebom czy chlebą.
Daj chleb ptakom czy ptaką.
Kiedy na końcu wyrazów stosuje się om, a kiedy ą? Czy są jakieś ogólne zasady określające tę pisownię?

Szanowni Państwo,
Ostatnio natknąłem się na sformułowanie: Nie kradnę filmów, a zwłaszcza tych słabych w odniesieniu do ściągania filmów z internetu.
Zastanowiła mnie forma tej wypowiedzi, jeśli bowiem w pierwszym członie pada deklaracja, że dana osoba nie kradnie filmów, to czy precyzowanie, jakich filmów nie kradnie, ma tu jakikolwiek sens ?
Nie można przecież nie ukraść czegoś bardziej lub mniej, więc czy nie wystarczyło by samo stwierdzenie – Nie kradnę filmów?

Witam serdecznie. Moje pytanie dotyczy określenia w try miga. Chciałabym się dowiedzieć, jakie jest źródło pochodzenia tego zwrotu, skąd się wywodzi, jaka jest jego historia. Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam.

Uprzejmie proszę o odpowiedź, czy w partiach dialogowych typu:

– Chodź! – usłyszał cichy szept.

lub

– Chodź! – głos Pawła był na granicy szeptu.

słowa usłyszał i głos powinny być zapisane dużą, czy małą literą.
Z poważaniem
Maria