Szanowni Państwo,
czy niemieckie stopnie wojskowe (Standarterfuehrer, Reichsfuehrer) należy w języku polskim pisać dużą literą?
Będę bardzo wdzięczna za prędką odpowiedź.

Przeczytałem w przewodniku po Krasiczynie (wydawnictwo z 1988 roku), że „gdy urodził się syn w rodzinie Sapiehów, zasadzono w parku dęba”. Czy ta forma słowa dąb jest poprawna? Byłbym niezmiernie wdzięczny za wyjaśnienie mi tej kwestii.
Z uniżeniem,
Tomek Mrozowski

Mam spory dylemat. Jak poprawnie powinnam zapisać tytuł legendy: Tajemnica czarnego dęba czy Tajemnica czarnego dębu? Bardzo proszę o odpowiedź, będę niezmiernie wdzięczna.
Z poważaniem
Janina Zimirska

Sądziłem intuicyjnie, że w deprawowaniu kluczem jest owo zaprzeczone przedrostkiem prawo. „Odkryłem” jednak angielskie odpowiedniki depraved i depravity. Skąd (od czego) się więc deprawowanie wywodzi?
Pozdrawiam
Grzesiek Korusiewicz

Dzień dobry,

czy zgonie z normą językową, poprawne jest udzielanie odpowiedzi w formie zdania okolicznikowego celu (żeby...) na pytanie "Dlaczego...?" i odwrotnie?

Czy w przypadku takiego dialogu:

- Dlaczego Franek idzie do dentysty?

- Żeby sprawdzić mu ząbki.

odpowiedź na zadane pytanie jest prawidłowa z perspektywy poprawności językowej?

Będę wdzięczna za odpowiedź.

W książce, którą tłumaczę, występuje znaczna ilość fragmentów innych utworów, cytowanych w cudzysłowie. Niektóre z nich zajmują więcej niż stronę i podzielone są na paragrafy. Każdy cytat zaczyna się i kończy cudzysłowem. W angielskim oryginale poszczególne paragrafy wewnątrz cytatu otwiera cudzysłów, ale nie zamyka. Końcowy znak cudzysłowu występuje dopiero na zakończenie całego cytatu. Wygląda to mniej więcej tak:

„ Tekst paragrafu pierwszego
„Tekst paragrafu drugiego
„Tekst paragrafu trzeciego
„Tekst ostatniego paragrafu”

W dostępnych mi książkach na temat zasad pisowni polskiej nie mogę znaleźć takiego przypadku cytowania. Tłumaczenie francuskie, hiszpańskie i fińskie zachowuje metodę cytowania angielskiego oryginału (otwarty cudzysłów przy każdym paragrafie, za wyjątkiem ostatniego). Tłumaczenie rosyjskie używa tylko dwu znaków cudzysłowu, na początku i na końcu każdego obszernego cytatu. Jaką formę zastosować w tłumaczeniu polskim? Czy formę angielskiego oryginału, czy raczej podążać przykładem tłumaczenia rosyjskiego? Może jest jeszcze inne rozwiązanie? Będę bardzo wdzięczny za rozwiązanie tej trudnej kwestii.
Załączam wyrazy szacunku,
Paul Jaworski

Szanowni Państwo,

zwracam się z pytaniem, jak powinna brzmieć oficjalna wizytówka lub podpis w służbowym e-mailu osoby, która jest jednocześnie doktorem nauk prawnych jak i posiada tytuł zawodowy, np. radcy prawnego.

Która formuła będzie właściwa:
dr n. pr. r. pr. Jan Kowalski
dr r. pr. Jan Kowalski
dr n. pr. Jan Kowalski, r. pr.
dr Jan Kowalski, r. pr.
dr n. pr. Jan Kowalski, radca prawny
dr Jan Kowalski, radca prawny

Będę wdzięczny za podpowiedź.

Łączę wyrazy szacunku,
KN

Chciałabym jeszcze zapytać o ten Dosi rok. Słownik wyrazów kłopotliwych zaleca dosiego roku, Słownik ortograficzny – do siego roku. Kiedyś spotkałam się z wyjaśnieniem, że właśnie ta druga forma jest poprawna, ponieważ nie chodzi tutaj o żadną Dosię (od Doroty). Będę wdzięczna za dodatkowe wyjaśnienia.
Ewa Koniecpolska

Szanowni Państwo,
proszę o opinię w sprawie zasadności użycia wielkiej litery ze względów grzecznościowych. W notatce na stronie internetowej szkoły czytam:

„…przez labirynt szkolnych korytarzy nasi Goście – Kandydaci na przyszłych Uczniów i Ich Rodzice przemieszczali się od sali do sali, gdzie czekały na Nich różnorodne atrakcje. W ciągu czterech godzin zarówno Mali, jak i Duzi, doskonale się bawili”.

Czy to nie jest rażące nadużycie? Będę wdzięczna za odpowiedź. 
Joanna Opalińska

Szanowni Państwo,
byłabym wdzięczna za pomoc w następującej sprawie, mianowicie która wersja wymowy nazwy miasta Dublin jest prawidłowa: [dublin] czy [dablin]?
Pozdrawiam,
Anna Compa