-
Tytuł w formie cytatu
10.03.202210.03.2022Szanowni Państwo, piszę książkę, w której tytułem jednego z rozdziałów jest fraszka:
Koniec chlubny ze skromnym lubi się początkiem; niejeden łabędź był brzydkim kaczątkiem. (Sztaudynger J., Piórka dla dzieci, Kraków 2004, ISBN 83-7437-036-X, fraszka Łabędź).
Czy fraszkę (pełniącą rolę tytułu) powinnam napisać kursywą, a źródło w nawiasie umieścić pod tytułem, czy jako przypis?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Debiutantka
-
Upoważniam Panią…, pracownika urzędu miasta, legitymującą się… 11.11.201611.11.2016Szanowni Państwo,
jaka jest poprawna forma zdania:
upoważniam Panią…, pracownika urzędu miasta legitymującego się…
czy
upoważniam Panią…, pracownika urzędu miasta legitymującą się…?
czytelnik
-
URL6.10.20166.10.2016W jednej z wiadomości z Panem x użyłem wyrażenia: nieprawidłowe url-e. Kontekst to adresy url. Pan w odpowiedzi m.in. napisał: PS. Właściwa nazwa to urle, a nie url-e. Czy ten Pan ma rację? Czy istnieje jakaś zasada odmiany i pisowni słowa url i jeśli tak to jak wygląda poprawna forma?
-
Urodzony dn. 10/20 maja 1589 r.22.11.201522.11.2015Drodzy Państwo,
mam dylemat, jak zapiać poprawnie datę w poniższym zdaniu:
Leonardo da Vinci (ur. 15. 04. 1452–23?, zm. 04. 1519) wybitny, wszechstronnie uzdolniony człowiek Renesansu.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Ślę serdeczności
-
użalać się – komu czy do kogo?8.02.20158.02.2015Szanowni Państwo,
gdy w rozmowie z osobą X użalamy się nad osobą Y, to możemy powiedzieć, że użalamy się nad igrekiem do iksa? Poprawne wydaje się raczej użalanie się iksowi nad igrekiem.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
Vyszmyenyty 15.05.201915.05.2019Szanowny Panie Profesorze,
jak należy tłumaczyć słowo vyszmyenyty w XV-wiecznym oto cytacie: „Qui proceri, vyszmyenytego, corporis elegancia te sentis in giganteam quantitatem procrescere 1466 R XXII 10”, który podaje Słownik staropolski (t. X, s. 576) jako jeden z przykładów użycia w haśle wyśmienity? Bo jeśli ono, w tym zdaniu, oznacza ‘wysoki’ (Brückner), a nie ‘doskonały itp.’ (Urbańczyk), to już mielibyśmy rozwiązanie naszego problemu, który nakreśliłem w swoim pytaniu?
Z poważaniem
-
Wartość stylistyczna i pochodzenie końcówek mianownika liczby mnogiej rzeczowników męskich
13.02.202113.02.2021Jak to się stało, że w języku polskim wykształciły się aż trzy końcówki liczby mnogiej w rodzaju męskim: (1) osobowe i godnościowe -owie, (2) godnościowe bądź archaizujące -y/-i (zależnie od spółgłoski wygłosowej), wreszcie (3) zwykle deprecjacyjne i/lub nieżywotne -i/-y (zależnie od spółgłoski wygłosowej, z repartycją częściowo odwrotną niż w 2)
Np. (1) aniołowie (2) anieli (3) anioły – w ost. przypadku akurat bez odcienia deprecjacyjnego.
Dziękuję za naświetlenie tematu,
Łukasz
-
według2.02.20062.02.2006Oto zdanie: „Według Kwintyliana retoryka jest wiedzą w zakresie rzetelnej wymowy”. Czy po według Kwintyliana powinien być przecinek? Widziałam takie zdanie i był tam przecinek, ale jakoś nie bardzo mi to pasuje. Proszę o odpowiedź.
-
widzialność czy widoczność?2.11.20142.11.2014W prognozach pogody mówi się obecnie o widzialności (wynoszącej x metrów), natomiast dawniej była to widoczność, co chyba bardziej zgadzało się z rzeczywistością, bo przedmioty we mgle czy deszczu nie stają się niewidzialne, tylko niewidoczne (z pewnej odległości). Proszę o opinię.
-
Wielka litera w niepełnych nazwach uczelni i instytucji24.02.201624.02.2016Szanowni Państwo,
jaką pisownię (wielką czy małą literą) należy zastosować, gdy mamy do czynienia z kontekstem wyraźnie wskazującym na konkretny obiekt typu urząd czy uczelnia, lecz bez użycia stricte pełnego brzmienia? Jeżeli mamy Akademię Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie (pełna, oficjalna nazwa), to użycie wielkich liter w sformułowaniu: Studiuję w Krakowie, na Akademii Górniczo-Hutniczej ze względu na brak końcowych składników nazwy należy uznać za błąd?