ten

Słownik języka polskiego PWN*

ten
1. «zaimek odnoszący się do obiektów lub okoliczności postrzeganych jako bliskie, wyróżnionych spośród innych i wskazanych w jakiś sposób przez mówiącego, np. To ten człowiek., lub uznanych przez mówiącego za znane odbiorcy, np. I co z tymi pieniędzmi?»
2. «zaimek w funkcji wyrażenia nawiązującego, odnosi się do obiektów bądź okoliczności, o których była lub będzie mowa, np. Był wczoraj na jakimś filmie, film ten znał już wcześniej., To jest ta książka, o której mówiłam.»
3. «zaimek używany przy nazwach dni, wyznaczający najbliższy taki dzień w przeszłości lub w przyszłości, np. Spotkamy się w tę niedzielę.»
Ci «symbol jednostki aktywności ciała promieniotwórczego kiur»
Ta «symbol pierwiastka chemicznego tantal»
ta zob. ten.
Te «symbol pierwiastka chemicznego tellur»
tym «przysłówek komunikujący, że stopień intensywności cechy lub stanu rzeczy, o którym mowa, jest w podanych okolicznościach jeszcze większy, np. Tym lepiej, że wiesz, jak to zrobić.»
i temu podobne, i tym podobne «wyrażenia używane przy wyliczaniu»
ci-devant [wym. s-i dewã] «dawny, poprzedni»
comme ci, comme ça [wym. koms-i komsa] «jako tako»
już to «spójnik łączący zdania lub składniki zdania, informujący, że zachodzi jedna z przedstawionych w nim możliwości lub kilka naraz»
mimo to «spójnik przyłączający zdanie, którego treść jest niezgodna z tym, co można wywnioskować z wcześniejszego kontekstu, np. Był nieznośny, mimo to wszyscy go lubili.»
oprócz tego «partykuła nawiązująca do poprzedzającego kontekstu, wprowadzająca nową informację na omawiany wcześniej temat, np. Przyniósł ciasto, oprócz tego trochę owoców.»
poza tym «partykuła wprowadzająca nową informację na omawiany temat, np. Gazeta jest interesująca, poza tym tania.»
przy czym, przy tym «spójnik wprowadzający informację uzupełniającą, np. Grał dobrze, przy czym najlepiej na skrzypcach. Jest pracowita, przy tym bardzo inteligentna.»
Te Deum (laudamus) «hymn pochwalny ku czci Boga, śpiewany w czasie wielkich uroczystości»
to I
1. «zaimek odnoszący się do obiektów lub okoliczności postrzeganych jako bliskie, wskazanych w jakiś sposób przez mówiącego, np. Co to jest?, lub uznanych przez mówiącego za znane odbiorcy, np. Co to ma znaczyć?»
2. «zaimek odnoszący się do obiektów bądź okoliczności, o których była lub będzie mowa, np. W zlewie leżą brudne naczynia. Pozmywaj to.; To, co się później działo, trudno opisać.»
3. euf. «zaimek odnoszący się do aktywności seksualnej człowieka»
to II «czasownik utożsamiający obiekty lub okoliczności, np. Śmiech to zdrowie., lub łączący dwa takie same wyrazy w tej samej formie, np. Wojna to wojna.»
to III «partykuła dodawana do wyrazów, które nadawca chce w szczególny sposób wyróżnić, np. Kogo to ja widzę?, lub oddzielająca temat wypowiedzi od reszty zdania, np. Teraz to idź spać.»
to IV
1. «spójnik wprowadzający zdanie wyrażające konsekwencje tego, o czym była mowa, np. Poszukaj, to znajdziesz.»
2. «spójnik przyłączający do zdań z zaimkami względnymi lub innymi spójnikami zdania wyrażające różne relacje w zależności od sensu tych zaimków czy spójników, np. Gdybyś coś chciał, to napisz.»
3. «spójnik łączący dwa takie same czasowniki w tej samej formie, wyrażający obojętność nadawcy dotyczącą przedstawionej sytuacji, np. No trudno, nie kocha to nie kocha.»
to V zob. ten.
up to date [wym. ap tu dejt] «bardzo modny, nowoczesny»
wobec tego «spójnik przyłączający zdanie, w którym jest mowa o konsekwencjach faktu przedstawionego w zdaniu poprzedzającym, np. Dziecko zachorowało, wobec tego musieli spędzić święta w domu.»

Synonimy

na ten raz przestarz.
te pot.
temu (rok, godzinę)
to (wskazujące)
to (życie płciowe) euf.
to (wynikowe)
coraz to (z czasownikiem)
coraz to (z przymiotnikiem)
nie z tej ziemi (mało wiarygodny)
nie z tej ziemi (wysiłek)
to jest (uściślające)
to jest (korygujące)
to znaczy (korygujące wypowiedź)
to znaczy (uściślające)

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego