wielka

Słownik języka polskiego PWN*

panda wielka «zwierzę drapieżne podobne do małego niedźwiedzia, o biało-czarnym futrze, żywiące się głównie pędami bambusa, żyjące w Chinach»
Wielka Niedziela «niedziela wielkanocna zamykająca Wielki Tydzień»
wielka płyta «element konstrukcyjny w postaci dużej, gotowej płyty betonowej»
• wielkopłytowy
Wielka Sobota «sobota Wielkiego Tygodnia, ostatnia przed Wielkanocą»
• wielkosobotni
wielcy «ludzie wybitni, sławni, możni»
wielki
1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości lub wartości»
2. «przewyższający inne rzeczy lub zjawiska pod względem siły, intensywności lub jakości»
3. «mający duże znaczenie»
4. «o człowieku: znacznie przewyższający swymi zdolnościami, umysłem, zasługami itp. innych ludzi»
5. «przydomek nadawany wybitnym władcom, wodzom»
większy
1. stopień wyższy od duży, wielki.
2. pot. «dość duży pod względem rozmiarów, znaczenia, ilości»
hetman wielki «od XVI w. najwyższy dowódca wojskowy, oddzielny dla Korony i Litwy»
klauzula największego uprzywilejowania «postanowienia w umowie międzynarodowej zobowiązujące dane państwo do przyznania drugiemu uprawnień i udogodnień handlowych nie mniejszych niż jakiemukolwiek innemu państwu»
krwiobieg wielki «obieg krwi bogatej w tlen z lewej komory serca do tkanek, a z tkanek – ubogiej w tlen, nasyconej dwutlenkiem węgla, do prawego przedsionka serca»
lord (wielki) kanclerz «przewodniczący Izby Lordów i członek rządu pełniący funkcję ministra sprawiedliwości»
łopian większy «łopian o sercowatych lub jajowatych liściach i purpurowych kwiatach»
oman wielki «roślina uprawiana ze względu na gruby korzeń, mający zastosowanie w lecznictwie»
podskarbi wielki (koronny) daw. «urzędnik zarządzający skarbem państwa»
Sejm Czteroletni, Wielki «sejm obradujący w latach 1788–1792, który uchwalił Konstytucję 3 maja»
Wielki Churał Państwowy «najwyższy organ władzy państwowej w Mongolii»
Wielki Czwartek «czwartek Wielkiego Tygodnia, obchodzony przez chrześcijan na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy»
• wielkoczwartkowy
wielki komtur «najwyższy urzędnik i zastępca wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego»
wielki książę «w dawnej Rusi i na Litwie: książę mający władzę zwierzchnią nad udzielnymi książętami»
Wielki Piątek «ostatni piątek przed Wielkanocą, święto obchodzone na pamiątkę ukrzyżowania Chrystusa»
• wielkopiątkowy
wielki piec «piec służący do wytapiania surówki i rud żelaza»
• wielkopiecowy
Wielki Post «w Kościele katolickim: czterdziestodniowy okres od środy popielcowej do Wielkiej Soboty, w którym obowiązuje surowy post i zakaz urządzania hucznych zabaw»
• wielkopostny
Wielki Tydzień «tydzień poprzedzający Wielkanoc»
wielki wezyr «szef rządu i główny dowódca armii w Turcji osmańskiej»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego