W Internecie napisałem: „Życzę łask Bożych od nowonarodzonego Dziecięcia”. Za pisownię nowonarodzony zbesztano mnie, powołując się na słownik ortograficzny. Tymczasem w tym przykładzie widać wyraźnie, że piszący nie ma zamiaru określać kogoś jako dopiero co narodzonego; że jest to raczej jakby tytuł obecnego Jezusa. Internetowa wyszukiwarka znalazła mi 3520 stron ze słowem nowonarodzony, często w podobnym kontekście. Co o tym myśleć, jak pisać?
Z góry dziękuję za odpowiedź!
StP.

Szanowni Państwo,

od niedawna słyszę wśród młodszych znajomych westchnienie o jeny albo jeny – jak ojej, o rety, o rany itp. Czy notuje je jakiś słownik gwary młodzieżowej? Ciekaw jestem, czy wiadomo, skąd się wzięło.

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Co oznacza wyrażenie pełnia czasu? I czy ma ono coś wspólnego z „Kiedy się wypełniły dni” Gałczyńskiego? Czy wypełnianie czasu (ale nie np. grą w pokera, tylko wypełnianie bezdopełnieniowe) jest stałym związkiem frazeologicznym, czy przeciwnie – w obu przypadkach mamy do czynienia tylko z okazjonalnym zestawieniem akurat takich wyrazów?

Szanowni Państwo,
moje stwierdzenie o malowaniu ikony często spotyka się z ostrą reakcją rozmówcy: „Ikon się nie maluje, ikony się pisze!”.
Które wyrażenie jest poprawne w języku polskim?
Zawsze sądziłam, że pisanie ikon to kalka z języka rosyjskiego, w którym pisać znaczy ‘malować’ (po rosyjsku pisze się także obrazy). A może ma to jakieś znaczenie kulturowe? Czy w takim razie będzie ważne, czy mówimy o ikonie prawosławnej czy np. o konie katolickiego artysty z Hiszpanii?

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,

wielką czy małą literą należy zapisać „krzyż”, kiedy mówimy o krzyżu Chrystusa, ale w znaczeniu metaforycznym, a nie o samym jednostkowym przedmiocie (tu ma zastosowanie reguła 69 WSO)?

Mam wątpliwości w takich na przykład kontekstach: „ofiara Chrystusa na krzyżu” albo: „Jezus złożył siebie w ofierze Bogu Ojcu, umierając na ołtarzu krzyża”.

Łączę wyrazy szacunku

R.L.

Jak powinno się pisać: Słowo Boże czy słowo Boże? Np. „Spotkania z Jezusem w świetle Słowa Bożego”.

Oto fragmenty z Biblii Tysiąclecia, co do których mam pewne wątpliwości:

– „Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli” (J 5, 43b). Czy to byście powinno być razem, czy osobno i dlaczego?

– „Upominam was, bracia, w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyście byli zgodni i by nie było wśród was rozłamów; byście byli jednego ducha i jednej myśli” (1 Kor 1, 10). Czy błędem jest użycie różnych spójników (abyście, by i byście)?

Szanowna Redakcjo,
czy od rzeczownika wniebowstąpienie można utworzyć czasownik wniebowstąpić? Chyba że lepiej byłoby oddzielnie – w niebo wstąpić. Wydaje mi się jednak, że wówczas narazić się można błąd składniowy (inwersję). Oba te przykłady w Korpusie pojawiają się jednostkowo, więc pewnie najbezpieczniej powiedzieć wstąpić do nieba.
Z poważaniem.