Dzień dobry,

Od kilku lat jestem członkiem zarządu toruńskiego stowarzyszenia fantastyki. Od jakiegoś czasu wśród naszych członków trwają dyskusje odnośnie do odmiany przez przypadki nazwy naszej organizacji.

Pełna nazwa stowarzyszenia: Stowarzyszenie Miłośników Gier i Fantastyki „Thorn”

Nazwa skrótowa: „Thorn”

Mamy wątpliwości co do formy dopełniacza - niektórzy twierdzą, że poprawny jest zapis „Thornu” a inni, że „Thorna”.

Nazwa wywodzi się z niegdysiejszej niemieckiej nazwy Torunia, ale jest również używana jako angielska nazwa miasta.

Czy mógłbym prosić o wskazanie poprawnej formy?

Droga Poradnio,
na podstawie WSO 2006 rzeczowniki, które w mianowniku wymawiamy [-ija], w dopełniaczu otrzymują końcówkę -ii, a więc: Opatia – Opatii, zofija (gw. wilga) – zofii (nie: zofiji), Safiya – Safii (nie: Safiyi). Czy zatem w przypadku wyrazu tortilla [wym. tortija] nie należałoby, przez analogię, uznawać za poprawną również pisowni tortii? (I podobnie: paella [paeja] – paei).
Dziękuję i pozdrawiam,
Michał Gniazdowski

Dzień dobry,

czy sformułowanie w rodzaju: „tułów zwierzęcia mierzy 25 cm”, „trasa mierzy 39 km” jest poprawne? Mnie osobiście razi, bo owo zwierzę i droga nie wykonują pomiarów, lecz „tułów zwierzęcia ma 25 cm długości”, a „trasa ma 39 km długości”.

Droga Redakcjo,
czy przecinek w zdaniu: Nie znam osoby, który tyle by jadła, co Kowalska jest konieczny?
Poza tym jaka przenieść do następnego wiersza nazwisko: Andrewjeski — Andre-wjeski? Czym się kierować przy przenoszeniu nazw obcych? Zasadami obowiązującymi w tych językach czy polskimi? Na przykład: Widend: Wid-end czy Wi-dend?

Z poważaniem
Czytelniczka

Dzień dobry,

ostatnio moi koledzy z pracy zaczęli na pożegnanie mówić „tymczasem”, co jest zgodne z definicją „tymczasem III” dostępną na stronie PWN-u, jednak nie do końca dla mnie intuicyjne. Nie rozumiem, skąd wzięło się użycie tego słowa w tym kontekście. Tutaj jest moje pytanie — jaka jest etymologia tego słowa w tym kontekście? Czy to jest skrót od jakiegoś dłuższego pożegnania typu „tymczasem póki się nie widzimy, to trzymaj się”?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Witam, jestem początkującym tłumaczem, pracuję jako ochotnik przy pewnej stronie.

Mam pewien problem z odmianą czasownika przez rodzaje po nazwie własnej pochodzenia obcego. Oto przykładowe zdanie: „Nazwa filmu” został / została / zostało stworzony / stworzona / stworzone w 1999 roku.

Zależy mi na zachowaniu oryginalnej struktury zdania. Niestety angielskie was created nie wskazuje, jakiego rodzaju czasownika powinienem użyć.

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Droga Redakcjo,
czy w pracy poświęconej katechetyce tytuły źródeł: Katechizm Kościoła Katolickiego (i określenia synonimiczne: katechizm współczesny albo watykański) oraz Katechizm Rzymski (Katechizm szesnastowieczny, Soboru Trydenckiego) powinny być pisane kursywą (nie dotyczy określeń synonimicznych), jako tytuły, czy też wystarczy jedynie zapis z wielkiej litery? W materiale źródłowym znalazłam formy drukiem prostym i z wielkiej litery także odnośnie zapisów synonimicznych.
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo!
Czy odmiana złożonego tytułu powinna objąć wszystkie jego części, czy tylko pierwszą? Wg mnie – wszystkie: „(…) jak czytamy w «Drodze do wiedzy. Domysłach i refutacjach» (…)”. Ale spotkałem się z opinią, że należy odmieniać tylko pierwszą część.
Druga kwestia to kropka oddzielająca poszczególne części tytułu, która niezręcznie wygląda w środku zdania. Czy można zastąpić ją myślnikiem, jak w żywej paginie?
Będę wdzięczny za Państwa o opinię w tych sprawach.
Tomasz Żuk

Dzień dobry,
chciałabym zapytać się, jak brzmi wołacz od imienia Ula: Ulo, Ulu czy może jak mianownik – Ula?
Dziękuję bardzo

W wierszu Józefa Minasowicza (1792–1849) pt. Modlitwa Pańska spotkałem się ze słowem: „i człek usterknie – ułomne stworzenie”. Co znaczy (znaczyło) słowo usterknie? Szukałem po różnych słownikach – bezskutecznie.
Z poważaniem
Edward Sopora Nysa