Witam!
Mam następujące pytanie: czy formy zdaje się oraz zdawałoby się mają to samo znaczenie i są wymienne? Czy poprawne jest zdanie „Zdaje się więc, że na pole beletrystyki trafił dość przypadkowo’’?
Z góry dziękuję,
Tomasz Kujawski

Dzień dobry. Czy zdania w nawiasach są traktowane jako błąd w zadaniach uczniów? Moja polonistka argumentuje to tym, że zaburza to spójność wypowiedzi i w podręcznikach we wzorach prac uczniowskich nic nie jest zapisane w nawiasie. Wspomina również, że uczono ją, że w nawiasach pisze się błędne sformułowania, coś co zostało błędnie zapisane. Poza tym prace naukowe kierują się nieco innymi zasadami redagowania niż zadania uczniów. Podsumowując, czy jako uczeń mogę zapisywać zdania w nawiasach?

Dzień dobry,

chciałbym zwrócić się z pytaniem, czy poniższe zdanie jest zbudowane w sposób poprawny i nie zawiera błędów.

Nie odpowiedziałem jej, po prostu energicznie idąc przed siebie, tym razem w bliżej nieokreślonym kierunku, byle dalej od niej.

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Językoznawcy!
Jak powinno poprawnie brzmieć poniższe zdanie?

1) Nie przyszłoby mi do głowy kwestionować ten fakt.
2) Nie przyszłoby mi do głowy kwestionować tego faktu.

Spotkałam się z opinią, że przeczenie jest już na tyle odległe, iż prawidłowa jest tylko wersja nr 1.
Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź.
Anna

Dzień dobry!

Czy sformułowanie:  Moim argumentem jest, że gdy kultywujemy narodowe tradycje..., użyte w przemówieniu, jest niepoprawne stylistycznie?

Z góry dziękuję za odpowiedź

Szanowna poradnio,
proszę o wskazanie, która z poniższych wersji jest poprawna (ewentualnie lepsza). Różnią się one spójnikiem wprowadzającym zdanie podrzędne.
1. Rzadko zdarza się, by [aby, żeby] jeden napastnik minął pięciu obrońców.
2. Rzadko zdarza się, że jeden napastnik mija pięciu obrońców.
Według mnie ta pierwsza wersja jest lepsza, ale w słownikach podane jest tylko połączenie zdarza się, że… i stąd wątpliwość.

Szanowni Państwo,

coraz częściej widzę w mediach wyrażenie „zdobyć coś na kimś” (np. „zdobyty na Rosjanach czołg”). Czy jest ono poprawne? Mnie trochę razi (z powodu przyimka „na”). Spotkałam się jednak z opinią, że taka konstrukcja pojawia się w literaturze o tematyce historycznej. Być może więc jest to poprawne wyrażenie z „terminologii” historycznej, które „przeszło” do języka codziennego.

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,

spotkałam się ostatnio (w artykule naukowym) z użyciem wyrażenia: „imię własne w formie pełnej, zdrobnionej lub spieszczonej”. W tym wypadku zastosowałabym raczej określenie „zdrobniały” (np. wyraz zdrobniały, forma zdrobniała imienia). Czy użycie określenia „zdrobniony” jako komponentu terminu językoznawczego jest dopuszczalne? Z góry dziękuję za komentarz.

Łączę wyrazy szacunku

Agnieszka G.

Szanowni Państwo,
w języku potocznym używa sie bardzo dużo zdrobnień. Czym jest to uwarunkowane? Mam wrażenie, że inne języki czynią to rzadziej.
Dziękuje i pozdrawiam,
Mest

Szanowni Państwo,
czy polskie formy Anka, Danka, Janka, Hanka itp. są zdrobnieniami (jak słowackie zdrobnienia Anka, Danka, Janka, Hanka, Lucka itp. i polskie zdrobnienia Danuśka, Aśka, Baśka, Kaśka itp.), czy zgrubieniami?
Z poważaniem
słowacki czytelnik