Słowo żuraw jako dźwig lub urządzenie studzienne odmieniamy zazwyczaj tak samo jak żuraw – nazwę ptaka. W tłumaczeniach z innych języków na polski spotykam się z formą żurawów zamiast żurawi, co może wynikać z błędu – ale z drugiej może też świadczyć o poprawności, bo piszą tak ludzie „nieosłuchani”, być może trafnie kierując się ogólnymi regułami odmiany.
Proszę o odpowiedź, gdyż mam wrażenie, że oba sposoby odmiany są językowo niedoskonałe.

Z wyrazami szacunku,

Dzień dobry,

chciałam zapytać, jak można opisać zjawisko językowe, które występuje w zwyczajowej odmianie nazw typu: rondo Antoniego Matecznego – (jadę) na Mateczne, (coś jest) na Matecznym; kładka Ojca Bernatka – (spotkajmy się) na Bernatce. Albo dlaczego wyrazy w takiej potocznej odmianie często przybierają liczbę mnogą: akademik przy Żwirki i Wigury – na Żwirkach.

Z pozdrowieniami,

Karolina

Jak powinno brzmieć poprawnie zdanie:
Pracownicy często ulegają wypadkom, a nawet często tracą swoje życia.
Pracownicy często ulegają wypadkom, a nawet często tracą swoje życie?
Dziękuję z góry za odpowiedź.

Czy użycie słowa życia w liczbie mnogiej w znaczeniu istnień ludzkich nie jest błędem? Przykładowe zdanie: Życie górników, lekarzy, ekspedientów. To są prawdziwe życia.

Kiedy neosemantyzm przestaje być neosemantyzmem? Czy istnieje jakaś wytyczna/zasada, że jest to np. po 10 lub 20 latach?

Czy poprawnie jest napisać Życzę ci dużo sił? Wydawało mi się, że to brzmi poprawnie, ale gdy zobaczyłem odmianę przez przypadki, to okazało się, że to dotyczy liczby mnogiej. Powinno być Życzę ci dużo siły. Tak przynajmniej wynika z wyników wyszukiwania. Jak unikać tego typu błędów?

Szanowni państwo, która wersja będzie poprawna?

1. Życzę Ci Piotrze, żebyś zawsze miał z kim chodzić na spacery.

2. Życzę Ci, Piotrze, żebyś zawsze miał z kim chodzić na spacery.

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Zastanawialiśmy sie ostatnio ze znajomymi, skąd wzięło sie powiedzenie żyć na kocią łapę. Wydaje nam się, że wraz ze zmianą obyczajów powiedzenie to wyszło nieco z użycia, czy mamy rację? Czy są sposoby, by to potwierdzić?

Czy można spotkać się wzrokiem?
Czy poprawnie będzie, jeśli napiszę, że na szyi wisiały mu korale?
Czy powinnam wstawić przecinki w połączeniach: żylasty stary podróżnik, długie zmierzwione włosy?
Czy można zerwać z kimś relacje, czy tylko stosunki?
Na koniec kwestia dla mnie najważniejsza: kiedy stawia się przecinek w połączeniach równie jak, równie co, np. Był co najmniej równie dobrze zaznajomiony z historią Polski, jak Krzysiek; Była równie piękna, jak mądra.
Pozdrawiam AW

Szanowni Państwo,
na początku baśni często pojawia się zdanie: Dawno temu żył sobie… . Czy to sobie jest potrzebne w zdaniu i w ogóle jest poprawne?
Pozdrawiam