Dzień dobry,
chciałabym się dowiedzieć, jak się odmienia nazwisko Kozieja? Czy odmiana jest identyczna dla pana i pani Koziei?

W literaturze naukowej (np. Słownik botaniczny, Wiedza Powszechna 2003) nazwy gatunkowe pewnych roślin (np. grzybienie białe, kocanki piaskowe) występują wyłącznie w liczbie mnogiej. Tymczasem w internetowym SJP PWN jest zarówno kocanka piaskowa, jak i grzybień. Czy potocznie można na określenie tych roślin użyć liczby pojedynczej? Czy w przypadku artykułu popularnonaukowego należy zaznaczyć, że w literaturze naukowej używana jest lm., natomiast w innych przypadkach dopuszczalne jest użycie lp.?

W kilku poradach Pracowni, p. Malinowski określa nazwę własną jako „nominum proprium”. Chyba miało być NOMEN?
Z poważaniem,
Łukasz

W Najnowszym Słownictwie Polskim można znaleźć odmianę nugget (M.lp.) – nuggetsy (M.lmn.).

Angielska końcówka -s dotąd albo przechodziła do liczby pojedynczej w ramach depluralizacji (np. krakers), albo tworzyła liczbę mnogą (np. rookies, marines). Czy nie powinno być zatem:

nugget (M.lp.) – nuggety (M.lmn.) a. nuggets (M.lp.) – nuggetsy (M.lmn.)?

Moje zapytanie dotyczy odmiany nazwisk (polskich) (…) mianowicie na zaproszeniu chciałbym zamieścić taki tekst: „Mamy zaszczyt zaprosić Sz.P. …” (w miejscu kropek zwykle są imiona małżonków + nazwisko, np. Marię i Jana Kowalskich). Nie wiem, jak poprawnie jest w przypadku takich nazwisk jak np: Osika, Żurek, Rodwald, Popiel, Kłoczko, Konieczny, Kisyk, Kondrasiuk, Rzepka, Plokarz. To są tylko przykłady, a może da się podać jakąś zasadę.
Zastanawiam się także nie tylko nad tym, jak te nazwiska (połączone wcześniej z imionami j.w.) brzmią w bierniku, ale np. także w mianowniku (czyli czy np. Maria i Jan Żureki, Plokarz czy Żurkowie, Plokarzowie).
Byłbym wdzięczny za wyjaśnienie.

Proszę o poradę, jak należy odmieniać nazwisko Noji.

Pozdrawiam
Beata Rączka

Witam,
moje pytanie dotyczy nazwisk, chodzi o nazwiska Szprada, Chruściel, Nurzaj i ich odmianę w liczbie mnogiej i bierniku lm. Sprawdziłam państwa porady na podobne tematy i domyślam się, że będzie Szpradów, Chruścielów (Chruścieli) i czy Nurzajów? A np. Jan i Maria Szprady czy Szprada? Chruściel czy Chruściele, Nurzaj, Nurzaje?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Jak powinna wyglądać odmiana w mianowniku liczby mnogiej rzeczowników takich jak balboa, fejhoa, stoa, kwinoa (jako odmienny wyraz zanotowana jest w Wielkim słowniku ortograficzno-fleksyjnym pod redakcją Jerzego Podrackiego)?
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź.

Czy prawidłowy jest zapis: „Duet muzyków zagrał” czy „Duet muzyków zagrali” (analogicznie do wujostwo przyszli)?
Która wersja jest poprawna: „Oczom widzów ukazał się duet fortepianu i wiolonczeli” czy „Oczom widzów ukazał się duet fortepian i wiolonczela”?
Kolejna kwestia dotyczy zapisu z myślnikiem lub bez. Czy w wypadku zapisu duet Szcześniak Górniak użyjemy myślnika? Duet Szcześniak – Górniak? A jeśli z myślnikiem, to czy ze spacjami, czy bez?
Dziękuję

Przeczytałem w Poradni Językowej PWN pytanie dotyczące nazw używanych w meblarstwie. Pytający wspomniał o nietypowej, używanej w środowisku odmianie (?) ta zawiasa, tych zawiasów. Przypomniało mi to o innym przypadku, który chciałbym zrozumieć: dlaczego „Inny słownik języka polskiego PWN” podaje dopełniacz słowa okowy w podwójnym brzmieniu okowów, rzadziej oków. Przecież słowo to jeszcze w Doroszewskim miało liczbę pojedynczą okowa (i D.lm. oków), a w Polańskim ma tylko dopełniacz oków. Skąd ta forma okowów? Albo może inaczej: jak to się stało, że znalazła uznanie w oczach językoznawców?
Dziękuję.