Korzystam na co dzień z zielonego słownika poprawnej polszczyzny. Obecnie szukam jakiegoś dodatkowego produktu, gdzie mógłbym sprawdzić precyzyjnie zasady wymowy w języku polskim. W pracy spotykam się z problemem hiperdykcji wśród mówców i potrzebuję źródła rzetelnej wiedzy na ten temat, aby rozwiewać wszelkie wątpliwości.

W zielonym słowniku są oczywiście wyjaśnienia dla takich przykładów jak „sześćset” (wymawiać: „sześset”) i tym podobne. Natomiast zagadnienia, które mnie interesują, dotyczą np. wymowy zbitek jak w poniższym zdaniu:

„Jak oni z zaangażowaniem śpiewają!”

Jeden mówca powie płynnie „jakoni”, a drugi mocno oddzieli „k” od „o”, atakując „o” w ostry sposób, a nie w miękki i łagodny, jak pierwszy mówca.

Jeden mówca powie „zzangażowaniem”, przedłużając po prostu pojedyncze „z”, a drugi odbije jedno „z” od drugiego z pewną cezurą.

Chciałbym znaleźć porady dotyczące tego typu problemów, być może podparte opiniami językoznawców sugerującymi korzystniejszą wymowę.

Czy w Państwa księgarni jest pozycja, która byłaby odpowiednim dla mnie rozwiązaniem?

Z poważaniem

SPP 1980 każe w wyrazie biblioteka akcentować TE. W dodatku tendencja jest w kierunku przesuwania akcentu w zapożyczonych wyrazach z 3. sylaby od końca na 2. Tutaj dzieje się odwrotnie. Jak to tłumaczyć – nie dość, że jest to sprzeczne z tendencją, to jeszcze zupełnie nieuzasadnione (wyraz ten chyba w swojej pierwotnej formie jest akcentowany na 2. od końca)? I to do tego stopnia, że współczesne słowniki uznają oba warianty za równorzędne? Który wariant według Państwa jest godniejszy polecenia?

Mam problem związany z potrawą powszechnie znaną jako boeuf Strogonow. Od kiedy wyczytałem gdzieś, że jedyną poprawną nazwą jest boeuf Stroganow, tak wszystkich uczyłem i poprawiałem. Jednak niedawno ze zdziwieniem wyczytałem w Słowniku poprawnej wymowy polskiej z 1994 r., że powinniśmy pisać Stroganow, ale wymawiać przez o. Jak to jest?

Jak wymawiamy nazwisko Jana Piotra Norblina, polskiego malarza pochodzenia francuskiego: [norbl'in] z akcentem paroksytonicznym czy raczej z francuska – [norblę] z akcentem oksytonicznym?

Szanowni Państwo,
byłabym wdzięczna za pomoc w następującej sprawie, mianowicie która wersja wymowy nazwy miasta Dublin jest prawidłowa: [dublin] czy [dablin]?
Pozdrawiam,
Anna Compa

Witam serdecznie,
Proszę o wskazanie mi lektury, za pomocą której będę mogła poznać obowiązujące normy polskiego języka mówionego. Nie chodzi mi przy tym o Nowy słownik poprawnej polszczyzny, ale o inną publikację, może bardziej wyczerpującą temat, na którego poznaniu mi zależy.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Joanna Drzazga

Jak powinniśmy wymawiać literę ń na końcu wyrazu? W Podręcznym słowniku poprawnej wymowy polskiej z 1994 r. wyczytałem, że najpoprawniejsza jest wymowa ń na końcu wyrazu jako j nosowe. Ja natomiast nie wyobrażam sobie, żebym mógł w ten sposób wymówić na przykład wyraz koń. Wydaje mi się, że większość ludzi nie zrozumiałaby, co do nich mówię. Jak to jest?

Jak powinno się czytać wyraz poliester: [poli-ester] czy [poljester]?