Witam Państwa!
Chciałabym się upewnić, czy dopuszczalny jest zwrot: „Byliśmy w puszcie” (step węgierski), czy tylko „Byliśmy na puszcie”. Serdecznie pozdrawiam!
K.M.

W tekście, który redaguję, pojawiła się nieodmieniona węgierska nazwa Zalaegerszeg (miasto) w związku z wyrazem burmistrz – burmistrz Zalaegerszeg. Zapisałem jednak formę odmienioną, czyli (burmistrz) Zalaegerszegu, gdyż uznałem ją za zgodną z normą (odmiana jak: M. Brzeg, D. Brzegu…). Autor tekstu upomniał mnie natomiast, by przywrócić poprzednią formę nazwy, czyli formę nieodmienioną (Zalaegerszeg). Której formy powinienem użyć?

Chciałbym zapytać o odmianę nazwiska Bakonyi. Poprawna odmiana nazwisk węgierskich jest opisana w Słowniku ortograficznym, jednak tylko nieliczni ją znają. Nawet jeśli z poprawną wymową się spotykam, to w zapisie we fragmencie yi prawie zawsze jest coś połknięte. I tu mam pytanie… Czy używanie formy niedomienionej Bakonyi w pewnych sytuacjach i w określonych przypadkach jest dużym nietaktem?

Czy poprawnie piszemy chachar, czy hahar (= łotrzyk, łobuz). W żadnym z moich domowych słowników nie ma tego słowa. W słownikach internetowych jako hasło występuje pierwsza forma, chociaż widziałem zacytowaną tę drugą.

Dzień dobry!
Chciałabym się dowiedzieć, jak odmieniać nazwisko Chomsky: D. Chomsky’ego, C. Chomsky’emu, B. Chomsky’ego, N. Chomsky’im, Msc. Chomsky’im, W. Chomsky czy Chomskiego, Chomskiemu, Chomskiego, Chomskim, Chomskim, Chomsky, czy jeszcze jakoś inaczej? A liczba mnoga: Chomscy – jak Kowalscy? A przy okazji, globalniej rzecz ujmując, jakie są reguły odmiany nazwisk zakończonych na -y?
Pozdrawiam serdecznie
Grabi

Ostatnio zainteresowało mnie słowo chutor, czy mogę prosić o przedstawienie etymologii tego słowa? Wiem, co znaczy, zastanawia mnie jednak, skąd się wzięło w języku polskim.
Serdecznie pozdrawiam
Gosia

Czy w podanych niżej przykładach (nazwijmy je skrótami myślowymi) niezbędny jest cudzysłów, czy też można go pominąć bez obawy o niezrozumienie z czytelnikiem?

– francuska „Wisła” (=Sekwana)
– węgierski „Chopin” (=Liszt)
– czeska „złotówka” (=korona)
– „Waterloo” Żółkiewskiego (= miejsce klęski)

W polskim tłumaczeniu traktatu zjednoczeniowego z Unią Europejską (a konkretnie – w tekście dostępnym w portalu Gazeta.pl) nagminnie występuje wyrażenie Republika Czeska, podczas gdy w tych samych kontekstach (często wręcz w tym samym zdaniu) pisze się: Polska, Węgry, Estonia itd. Czy w takim wypadku Republika Czeska nie jest po prostu niefortunną kalką z angielskiego Czech Republic? Chyba należałoby napisać Czechy, a Republikę Czeską zarezerwować dla tych kontekstów, w których podaje się pełne nazwy państw: Rzeczpospolita Polska, Republika Węgierska itp. Problem ten dotyczy zresztą nie tylko przytoczonego traktatu, ale i innych publikacji, jak np. reklamy biur turystycznych.

Przy podawaniu nazwy charakterystycznego komunistycznego symbolu w językach germańskich najpierw wymienia się młot, zaś sierp jako drugi w kolejności (podobnie jest w języku greckim, tzn. młot i sierp). W językach romańskich, słowiańskich i należących do innych rodzin (m.in. litewskim, fińskim, węgierskim, albańskim, tureckim) pierwsze miejsce zajmuje sierp, drugie młot. Czy mogłabym poprosić o wyjaśnienie przyczyn tego zjawiska? Skąd u narodów germańskich ta odwrócona kolejność?

Dzień Dobry!
Chciałabym się dowiedzieć, dlaczego jedziemy do Włoch, Niemiec czy Anglii, ale na Węgry.