album
-
niszowy31.01.200831.01.2008Ostatnio spotkałem się z pytaniem: „Co oznacza słowo niszowy?”. Odpowiedziałem własnymi słowami, że „subkulturowy; popularny w drobnych, często zamkniętych kręgach, społecznościach”. W Państwa słowniku ta definicja jest zupełnie inna. Co dokładnie oznacza słowo niszowy i dlaczego jego popularne znaczenie nie jest ujęte w słowniku?
-
Pisownia potocznych nazw zabytków oraz obcych dań i napojów 11.02.201611.02.2016Jak zapisywać nieoficjalne nazwy zabytków, np. furta Dominikańska zwana też Uchem Igielnym. Jak zapisać oba człony nazwy Ucho Igielne – dużymi czy małymi literami, czy ująć ją w cudzysłowie?
Jak zapisywać nazwy obce dań, napojów („W wiedeńskiej kawiarni zamówimy różne kawy, np. Maria Theresia z likierem, Fiaker Kaffee z rumem, Wiener Melange, zjeść spaghetti bolognese i Apfelstrudla/Apfelstrudel czy wypić kieliszek Weiss Gespritz”) – dużymi czy małymi literami? Kursywą?
-
początek czy początki?21.06.200721.06.2007Czy poprawne są formy: w początkach XX wieku, w początkach renesansu itp.? Chodzi mi o użycie rzeczownika początek w l.mn., wydaje się bowiem, że dany okres może mieć jeden początek, skąd więc nagminne stosowanie formy mnogiej?
-
podróże23.12.201023.12.20101. Podróże na siedem kontynentów.
2. Podróże po siedmiu kontynentach.
3. Podróże przez siedem kontynentów.
Ma być to tytuł albumu ze zdjęciami ze świata. Wydawca chce użyć formy jak w pkt 1, ja uważam, że jest ona błędna (dotyczy przedostania się z miejsca na miejsce), wolę jak pkt 2 i 3, czy mam rację i jak to udowodnić? -
strach się bać
16.11.202315.11.2023Skąd pochodzi fraza „strach się bać”? Czy mamy jakieś dane, które pozwoliłyby nam stwierdzić skąd pochodzi ta fraza, lub kto go jako pierwszy użył?
-
tajemnicza WUWA5.06.20135.06.2013Proszę o rozstrzygnięcie kwestii, z którą wrocławscy dziennikarze od dłuższego czasu nie mogą się uporać. Chodzi o modelowe osiedle wzniesione w 1929 r. na wystawę budowlaną Wohnung und Werkraum. Do dziś używa się nazwy skróconej, lecz o ile nikt nie wątpi, że w wymowie jest to ta [wuwa], o tyle nie bardzo wiadomo, jak to zapisać: WUWA, WuWA czy WuWa, a dalej – jak zapisywać formy przypadków zależnych, by nie powstało mylne wrażenie, iż mianownik brzmi [wuw]. Nie ma WUW-y, WuW-y, WuWy czy Wuwy?
