Chciałbym zapytać o odmianę angielskiego imienia Hugo. Pisownia, identyczna z polskim odpowiednikiem tego imienia, sugeruje formy przypadków zależnych: Hugona, Hugonowi. Jednak wobec wymowy [hjugou] taka odmiana wydaje się dziwaczna (jak wymawiać: [hjugonowi]?). Pozostawienie imienia bez odmiany – jak niektórych wyrazów obcych kończących się na -o – też wypada niezręcznie („Podał dokumenty Hugo”). Czy wobec tego dopuszczalna jest odmiana, jaką podsuwa mi intuicja językowa: Hugo, Huga, Hugiem?

Poszukuję zasad transkrypcji cyrylicy na język angielski. Porządkuję bazę danych, w której są rosyjskie nazwy organizacji. Baza ma służyć użytkownikom z różnych krajów, dlatego uznałam, że angielska transkrypcja rosyjskich nazw będzie najwłaściwsza. Proszę o informację, gdzie mogę znaleźć spójne zasady takiej transkrypcji: strona internetowa, słowniki itp. Znalazłam w Internecie następujący link.

Jak należy pisać: Pidgin English czy pidgin english? Wikipedia stosuje tę pierwszą pisownię, ale jest niekonsekwentna, bo w tym samym artykule podaje tok pisin, który także jest językiem mieszanym na bazie angielszczyzny. W witrynach internetowych polskich misjonarzy posługujących się tym pidżynem można spotkać aż cztery sposoby zapisu jego nazwy: Pidgin English, pidgin english, Pidgin-English i pidgin-english.

Szanowni Państwo!
Moje pytanie tyczy się odmiany angielskich imion zakończonych w pisowni na -ey, np. Jaimey i Bailey. Zgodnie z zasadą 240 jako imiona obce zakończone w wymowie na -i powinno się je odmieniać tak jak Giovanni i Luigi, czyli Jaimiego, Bailiego, o Jaimim, o Bailim. Jak w takim wypadku powinno się odmieniać imię Stanley, które po angielsku również kończy się w wymowie na -i: czy należałoby odmieniać Stanliego Kubricka?
Z wyrazami szacunku,
Patryk Gołębiowski

Angielski tytuł może być rodowy (Gordon Byron, 6. baron Byron) lub terytorialny (Henry Home, lord Kames). Czy to wpływa na odmianę (lorda Byrona, lorda Kames), czy nie (lorda Byrona, lorda Kamesa)? David Lindsay, 1st Duke of Montrose – diuka Montrose czy diuka Montrose’a?
Edward de Vere, 17th Earl of Oxford (domniemany Szekspir). Czy po polsku ma być: hrabia Oksford czy hrabia Oksfordu, z hrabią Oksford, z hrabią Oksfordu czy z hrabią Oksfordem? Czy te kwestie reguluje jakaś zasada?

Szanowni Państwo,
reguły ortograficzne mówią o zapisie książek oraz czasopism (polskich), jednak milczą na temat zapisu wielkimi oraz małymi literami tytułów filmów, gier i albumów muzycznych. Jak zatem należy pisać tytuły zagranicznych dzieł sztuki? Pulp fiction czy Pulp Fiction, Heavy rain czy Heavy Rain, Let it be czy Let It Be? Wiem, że w języku angielskim zapisuje się wszystkie człony wielkimi literami, ale co na ten temat mówią polskie zasady ortograficzne?

Jak powinno się czytać skróty utworzone od angielskich nazw? Razi mnie, gdy słyszę w reklamie telewizor LCD, czytane [el ce de]. Nie mówimy przecież [ce de rom] albo (komputer) [pe ce]. Z drugiej strony są USA ([u es a], a nie [ju es ej]) czy system ESP ([e es pe], a nie [i es pi]). Jaka jest poprawna wymowa i jaka reguła nią rządzi?
Dziękuję i pozdrawiam

Szanowni Państwo,

jak należy nazwać instrumentalistę grającego na rożku angielskim? Dla oboju byłby to oboista, dla skrzypiec – skrzypek, tymczasem jak dla rożka angielskiego?

Z poważaniem,

Jan Poręba

Witam,

jestem w trakcie tłumaczenia tekstu z dziedziny astronomii (z języka angielskiego na polski), w którym ważną rolę odgrywa styl wypowiedzi. W oryginale przyjęta forma to we lub you („Our best theory of gravity at the moment is…”, „…when you throw a rock…”). Chciałabym wiedzieć, czy w języku polskim możliwe jest zastosowanie kalki językowej i tym samym formy my lub ty w stylu półformalnym (dział najczęściej zadawanych pytań Instytutu Kosmologii)?

Jak wymawiamy w języku polskim angielskie inicjały (np. T.S. Eliot,H.D. – pseudonim Hildy Doolittle)?