Dzień dobry!

Pomagam koleżance z Francji nauczyć się polskiego i chciałbym zadać następujące pytanie:

Czy imiesłów przysłówkowy uprzedni może być używany wraz z czasem przyszłym? Np. Przeczytawszy gazetę, pójdę na spacer.

Bardzo ciężko jest znaleźć na ten temat informacje.

Dziękuję i pozdrawiam!

Dzień dobry, czy jako osoba dorosła chcąca zmienić sobie imię mogłabym użyć „Karma”? Czy zostałoby przyjęte?

Dziękuję i pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
czy jeśli ktoś jako jedyny wykonuje jakąś czynność to czy można powiedzieć, że jest w niej najlepszy?

Z poważaniem
Paweł Czajka

Dzień dobry, to właściwie niezupełnie jest pytanie, bo odnosi się do odpowiedzi, której Pan M. Bańko udzielił osobie zainteresowanej słowami ęsi i am. Otóż słowa am używają tylko bardzo małe dzieci, dopiero uczące się mówić, bo DO NICH tak mówią opiekunowie. Am oznacza jedzenie, zarówno czynność, jak i to, co jest na talerzu. Najczęściej mówi się zachęcająco: „No, a teraz am, am (a teraz dam ci coś do zjedzenia, a teraz zjedz, a teraz otwórz buzię i pozwól, że wpakuję ci tam łyżeczkę z kaszką)” albo: „O, jakie dobre am, am (spójrz, jak to na talerzu apetycznie wygląda!)”.
Ukłony dla całej Redakcji.

Witam serdecznie,
uprzejmie proszę o informację, czy w przypadku zdania „Krakersy nie solone na powierzchni” nie solone powinno pisać się łącznie czy osobno. Gdyby zdanie brzmiało „Krakersy niesolone” nie miałabym wątpliwości, jednak w zdaniu, które mnie interesuje, chodzi o czynność nie solone na powierzchni.
Pozdrawiam
Anna

Witam Państwa!
Bardzo proszę o precyzyjną odpowiedź jak jest prawidłowo: kalibrowanie maszyn czy kalibracja maszyn.

Dziękuje i pozdrawiam
A. Jaśkiewicz

Szanowni Państwo,
proszę o opinię, czy często spotykane wyrażenie kanapa z funkcją spania jest poprawne?

Piotr

Dzień dobry, ciekawi mnie etymologia wyrażenia „klin”/"„walić klina”, tj. spożycia z rana alkoholu, żeby zredukować objawy kaca. Kiedy to określenie pojawiło się w mowie potocznej i skąd skojarzenie klina z rzeczoną czynnością? Serdecznie pozdrawiam

Szanowni Państwo,

ciekawi mnie zagadnienie z pogranicza języka i prawa, a niektórzy sądzą, że także feminizmu. Czy kobieta naczelnik urzędu skarbowego, która jest organem podatkowym, powinna pisać o swoich czynnościach, używając rodzaju żeńskiego (np. jako organ pierwszej instancji zdecydowałam, ustaliłam, wszczęłam), czy męskiego (zdecydowałem, ustaliłem, wszcząłem)? Czy w tym przypadku o rodzaju, jakiego używa, decyduje jej płeć, czy funkcja, jaką pełni?

Z wyrazami szacunku

Na początku chciałbym serdecznie podziękować za działanie pracowni SJP! Bardzo dużo nauczyłem się, czytając Państwa odpowiedzi na pytania osób zainteresowanych polszczyzną!

A to moje pytanie: czy koszt może być używany wymiennie z ceną w przytoczonych przeze mnie przykładach? Ostatnio cały czas słyszę koszt w użyciu takim jak: „Koszt zjedzenia świeżej ryby nad morzem zwali nas z nóg.” (to nie „CENA ryby nad morzem” nas zwali?). Albo „koszt piwa w tym pubie to 10 zł”.