Zdecydowanie nie należę do pogromców pleonazmów, ale ostatnio moja tolerancja dla nich (pleonazmów, nie pogromców) została wystawiona na próbę. Oto zdanie z jednej książki: „Zbyt chętnie chciał…”. Czy to jeszcze da się obronić?

Dzień dobry,

bardzo proszę o rozstrzygnięcie, jak powinna wyglądać interpunkcja na końcu przytoczonego fragmentu tekstu, gdzie w cudzysłów jest ujęte całe zdanie pytające (niepoprzedzone wprowadzeniem z dwukropkiem).

„A może w ogóle nie muszę w tym uczestniczyć”, pomyślała, zasłaniając oczy ramieniem. „Dlaczego mam ryzykować życiem dla jakichś wielkich spraw, które nawet nie muszą mnie dotyczyć?”.

Czy ta kropka na końcu jest konieczna, czy może jednak postawiona nieprawidłowo?

Pozdrawiam.

Bardzo proszę o odpowiedź na pytanie, czy prawidłowe jest używanie słowa adopcja w stosunku do istot innych niż dziecko. Mam na myśli adopcję psa, kota, pszczoły czy drzewa. Ostatnio spotkałam się z dużą ilością negatywnych reakcji na takie połączenie.

Szanowni Państwo,

chciałabym zapytać, czy zapisane poniżej wypowiedzenia są zdaniami pytającymi:

Może pojedziemy dzisiaj na zakupy?

Może przewidziano znaleźne?

Wszystko dobrze?

Znasz tę dziewczynkę?

Zastanawiam się, czy może jednak powyższe wypowiedzenia są zdaniami oznajmującymi w formie pytającej.

Z góry dziękuję za odpowiedź

Gabriela

Czy rzeczywiście zaimek który (także w wersji poprzyimkowej lub bardziej rozbudowanej) zawsze się musi odnosić do ostatniego rzeczownika w zdaniu nadrzędnym? Rozumiem, że zdanie „Ojciec Jana, który jest kolejarzem, naprawi nam tę kolejkę” brzmi niejednoznacznie i w wypadku, gdy kolejarzem jest ojciec, należałoby je przeredagować. Ale co z takim przykładem jak „Płyn do mycia naczyń, któryśmy dziś kupili…”? Znam redaktorów, którzy i to zdanie by poprawili, dla mnie to jednak zbytek pedanterii.

Pytanie dotyczy poprawnego zastosowania imiesłowu przysłówkowego. Chcąc dokładniej przedstawić problem, przytoczę konkretny przykład i bardzo proszę o weryfikację gramatyczną oraz krótkie objaśnienie: „Czyni to w odwecie za to, że dziewczyna sprzedała się mediom, szukając w rozgłosie i we współczuciu ukojenia dla poharatanej duszy”. Jest to zdania przepisane z książki naukowej – czy poprawnie skonstruowane?

Czy poprawne jest wyrażenie z datą, np. coś wchodzi w życie z datą zawarcia umowy?

Formy zdeptaj nie znalazłam w słowniku. Ja powiedziałabym raczej zadepcz. Jednak zdeptaj występuje w piosence dla dzieci uczonej w kilku okolicznych przedszkolach. Czy powinnam interweniować, czy uznać nową formę za już dość rozpowszechnioną i poprawną – bo bardziej regularną (dokładnie: zdeptaj go)?

Szanowni Państwo,

coraz częściej widzę w mediach wyrażenie „zdobyć coś na kimś” (np. „zdobyty na Rosjanach czołg”). Czy jest ono poprawne? Mnie trochę razi (z powodu przyimka „na”). Spotkałam się jednak z opinią, że taka konstrukcja pojawia się w literaturze o tematyce historycznej. Być może więc jest to poprawne wyrażenie z „terminologii” historycznej, które „przeszło” do języka codziennego.

Pozdrawiam

Jak pisać poprawnie: „Maria Iksinska z d. Piotrowska" czy „Maria Iksińska, z d. Piotrowska"?

Czy potrzebny przecinek przed „s." lub „c.": „Maria Iksińska c. Franciszka" czy „Maria Iksińska, c. Franciszka"?