Szanowni Państwo,
frapowała i nadal frapuje mnie uwaga 2 reguły [363]. Kiedy uznajemy, że zdanie jest rozwinięte, a kiedy „pozornie rozwinięte”? Z przykładów podanych w WSO wnioskowałbym, że już choćby dwa wyrazy świadczą o rozwinięciu. Zdaniem dr. Malinowskiego tak nie jest, o czym świadczą dwie porady zawierające w tytułach frazę „Zależy w jakim sensie”. Podobnie dr Wolański zaaprobował interpunkcję „nie wiem dlaczego tak” w odpowiedzi na jedno z moich pytań.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Chciałabym zapytać, które zdania są poprawne? Gdy przeglądałam podobne przykłady, zauważyłam, że interpunkcja jest niejednolita. Jakie zasady wchodzą tu w grę?

1. Czy tu w Warszawie powstanie kiedyś Aquapark z prawdziwego zdarzenia?
2. Czy tu, w Warszawie, powstanie kiedyś Aquapark z prawdziwego zdarzenia?
3. Czy człowiek zaprowadzi kiedyś tu na ziemi pokój?
4. Czy człowiek zaprowadzi kiedyś tu, na ziemi, pokój?
5. Tu na ziemi mogę mieć swój raj.
6. Tu, na ziemi, mogę mieć swój raj.

Chciałem zapytać o użycie myślnika, a konkretnie o to, kiedy przed tekstem ma stać pojedynczy myślnik, a kiedy tekst ma być otoczony myślnikami. Np. w takim zdaniu:

Nowela opowiada o chorobie ojca i o lęku jego dzieci – Kacpra i Małgosi (–) o stan jego zdrowia.

Albo:

Biegł za nim myśliwy – jego sąsiad (–) oraz trzech chłopców.

Czy w takich sytuacjach drugi myślnik jest obowiązkowy?
Pozdrawiam

2 luty 2001 roku czy 2 lutego 2001 roku?
Słownie: drugiego lutego dwa tysiące pierwszego roku czy drugi luty dwa tysiące pierwszego roku ?

Jak napisać taką nazwę: Konwencja brukselska z 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych? Jak napiszemy całą nazwę? Co napiszemy od dużej, a co od małej litery? Na stronach internetowych znalazłam wszystkie możliwości, tj.

a) Konwencja Brukselska,

b) Konwencja brukselska,

c) konwencja brukselska.

A jak napiszemy konwencja brukselska bez podawania, o czym ona jest. To samo z nazwą: konwencja lugańska – od dużej czy od małej?

Dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry.
Proszę o wyjaśnienie następującej kwestii. A chodzi o liczebniki. Czy niepoprawną formą jest mówienie, że jest godzina pierwsza (po popołudniu) lub czwarta (po popołudniu) itd.? Uczono mnie, że mówi się czternasta, siedemnasta, dwudziesta pierwsza, dwudziesta czwarta itd. Ostatnio coś zachwiało moją pewność w tej kwestii, to znaczy, że można równie dobrze mówić dwunasta (w nocy), szósta wieczorem czy siódma. Dlatego proszę o jej wyjaśnienie. Dziękuję.
Pozdrawiam serdecznie
Patrycja

Szanowni Państwo,
zastanawia mnie pisownia wyrażenia lśniąco+biały. Czy dobrze mi się wydaje, że napiszemy Masz takie lśniąco białe zęby, mając na myśli pewien doraźny rodzaj bieli, natomiast zapis lśniącobiały będzie w całości definiował kolor: lśniącą odmianę bieli? Czasem nie jest łatwo stwierdzić, czy mamy do czynienia z przysłówkiem określającym przymiotnik, czy ze złożonym przymiotnikiem.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo!
Piszę tylko, żeby się upewnić: w formach dopełniacza i biernika od nazw zawodów, takich jak matematyk, muzyk, plastyk, akcent pada normalnie, na drugą sylabę od końca – matemaTYka, muZYka, plasTYka? Wiele osób akcentuje powyższe formy tak, jakby był to mianownik abstrakcyjnego rzeczownika rodzaju żeńskiego – mateMAtyka, MUzyka, PLAStyka; mało tego, sama czasem tak mówię, ale wydaje mi się, że jest to niepoprawne.
Z poważaniem,
Olga Moskalewicz

„Dziś spotkałem się z Janiną Kowalską, ubiegłoroczną Miss Polonia” czy może raczej „z […] Miss Polonią”? Czy drugi składnik tej nazwy można lub trzeba odmienić?

Dzień dobry,
mam pytanie o zapis imion postaci fikcyjnych w liczbie mnogiej. Natknęłam się ostatnio w jednej z niedawno wydanych, bestsellerowych książek (z korektą) na zapis piżama w misie Yogi. Czy z racji liczby mnogiej jest on poprawny? Słownik ortograficzny PWN wspomina o Misiu Yogi (pytanie powiązane: dlaczego nie Yogim?) wyłącznie w liczbie pojedynczej.

Dziękuję i pozdrawiam
Magdalena Weiss