Szanowni Państwo,
czy niepoprawne jest wyrażenie podciągnąć się w górę? Niektórzy twierdzą, że skoro w znaczeniu słowa podciągnąć się zawarty jest fakt, że podciągamy się w górę, a nie w dół, łączenie wyrazu podciągać się z wyrażeniem w górę jest niepotrzebnym powtórzeniem tej samej treści. Czy faktycznie nie należy łączyć czasownika podciągać się z wyrażeniem w górę?

Z poważaniem
Anna Pachocka

Czy potrzebny jest przecinek między przydawkami: dziecinne okrągłe pismo, ciężkie czarne plastikowe worki, drobna jasnowłosa dziewczyna? Dziękuję i pozdrawiam
Katarzyna C.

Szanowni Państwo,
piszę w związku z poradą Przecinek przed co.
Zastanawiam się, czy w przykładach bez przecinka nie chodzi po prostu o ten człon bezokolicznikowy? Tzn. czy to nie on decyduje o takiej interpunkcji? Czy co jest jakoś wyróżnione? Jak będzie z interpunkcją np. w takich zdaniach: Wiem dokąd iść, Nie mam gdzie spać?
Co to znaczy z których jeden (…) ściśle łączy się z co? Ściśle, czyli jak?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Jakie są przenośnie mowy potocznej?

Witam, czy konieczne jest wprowadzanie przecinka w zdaniu Ujrzał młodą dziewczynę wychodzącą z domu? Chodzi mi konkretnie o przecinek przed imiesłowem wychodzącą.

1. Jak powinienem pytać: „Czego chesz?” czy „Co chcesz?” – jaką zasadą tu się kierować?
2. Jakiego zaimka muszę użyć w następującym zdaniu: „Lubię jej (ją) słuchać” – i dlaczego?
3. Czy można nazwać dziewczynę chamka?
4. Dlaczego mówimy „Idę do realu” (a nie reala) – co sprawiło, że użyć należy końcówi -u?

Dzień dobry.
Mam problem z odmianą słowa sam w znaczeniu ‘samodzielnie’.
Przykładowe zdanie, z którym mam trudności: Zamiast dawać wam gotowe odpowiedzi, to chcę wam dać materiały, które pozwolą wam na znalezienie tych odpowiedzi same (?) (zdanie jest skierowane do dwóch dziewczyn).

Czy jest to po prostu wina zdania, które powinno zostać lepiej złożone? Jak odmieniać sam dla różnych osób?

Pozdrawiam.

Bardzo proszę powiedzieć, czym jest se? Wiem oczywiście, że jest to bardzo potoczna i skrajnie uproszczona forma zaimka zwrotnego sobie. Mówi się np. „Zamówię se pizzę na obiad” – wydawałoby się, że to typowy wytwór gwary uczniowskiej czy młodzieżowej. Ale słówko se znajduję niekiedy w starszych i bardziej literackich tekstach, np. w jednej z baśni z Klechd domowych jest takie coś: „Idzie, pogwizduje, laseczką macha, bo i laseczkę se sprawił”. Czy zatem se ma jakiś rodowód gwarowy?

Jak brzmi celownik słowa sen? Marek Grechuta śpiewa w jednej piosence: „Uwierz mu, swemu snu”. W sumie prawdopodobne (jak psu), ale czy raczej nie snowi? A może i tak, i tak?

Szanowni Państwo,
w psychologii używa się terminu spektrum autyzmu, który wchodzi w połączenia z różnymi przyimkami: na spektrum autyzmu, w spektrum autyzmu, ze spektrum autyzmu. Dla mnie w spektrum autyzmu mieszczą się pewne zaburzenia, czy jak to dzisiaj coraz częściej się przyjmuje „stany”. Potocznie jednak przyjęła się kalka z języka angielskiego (people on autism spectrum). W angielskim ten termin na razie raczej rzadko występuje w pracach naukowych, ale we wszelkich innych wypowiedziach jest bardzo popularny. Co więcej, wygląda na to, że osoby z autyzmem zaakceptowały także ten sposób mówienia o sobie. W Polsce jest podobnie.
Czy któryś z przyimków jest w tym wypadku bardziej poprawny?
Łączę serdeczne pozdrowienia
Ewa Pisula