Szanowni Państwo,
mam pytanie o interpunkcję w następującym zestawie zdań (jest to zapis części dialogu między bohaterami opowieści): „Zostanie tylko jeden sposób, aby ją uwolnić… Wie pan(,) jaki”. Ten ostatni człon, zdaje się, należałoby potraktować jako jednowyrazowe zdanie eliptyczne. Jednocześnie przecinek przed nim wygląda co najmniej dziwnie – oddzielamy raptem jeden wyraz i to ten finalny… Jak zatem należy potraktować to zdanie?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam
KK

Szanowny Panie Profesorze,
Czy dopuszczalne jest w języku polskim użyć słowa witam jako synonimu dzień dobry? Wydaje mi sie, że witać może tylko gospodarz, a wiele osób rozpoczyna swoje maile do Pana od tego właśnie słowa.
Z poważaniem

Szanowni Państwo,
natknęłam się na taki problem przy tłumaczeniu tekstu z jęz. angielskiego: w oryginale jest in the 1970s – wydaje mi się, że poprawnie będzie w latach 70. XX wieku, ale czy można przetłumaczyć w latach 1970.?
Dziekuję i pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
czy poprawne jest sformułowanie żyć w miarę przyzwoitych warunkach, czy raczej powinno być żyć w warunkach w miarę przyzwoitych? Wydaje mi się, że w pierwszym przypadku powinno być podwójne w, co brzmiałoby dziwnie.
Pozdrawiam
Beata

Spotkałem się z życzeniami dobrego i wszechstronnego zdrowia. Chociaż rozumiem, co adresat miał na myśli, wydaje mi się dziwne, żeby zdrowie określać jako wszechstronne. Czy dawniej się tak mówiło?

„Wydawał się kontynuatorem…” czy „Wydawał się być kontynuatorem…”? Czasownik wydawać się w połączeniu z przymiotnikiem (np. „Wydawał się gruby”) nie potrzebuje być, ale co z rzeczownikiem? Tu jest chyba konieczne być – inaczej brzmi dziwnie. Proszę rozstrzygnąć tę kwestię. Słownik poprawnej polszczyzny PWN odnosi się tylko do użycia tego czasownika z przymiotnikmami, nie mówiąc nic o rzeczownikach i przez to sugerując, iż tak samo powinno być z rzeczownikami – tj. bez być. Mnie się jednak nie chce wierzyć, iżby miało to być błędne, gdyż wyczucie językowe większości osób, które o to pytałem, jednogłośnie wskazuje na być. Będę wdzięczny za pomoc.

Szanowni Państwo,
interesuje mnie pisownia oficjalnych nazw wydziałów, jak Wydział do walki z Przestępczością (określonej komendy). Czy wyraz walka należy zapisywać wielką literą, czy też podobnie jak w przypadku do spraw małą?

Witam!

Chciałem zapytać o sens i pochodzenie znanego powiedzenia „Wyjątek potwierdza regułę”. A może raczej o brak sensu. Bo nie widzę żadnego. Wyjątek przeczy regule. Obala ją. (Dla dobra reguł wyjątki powinny być trzymane z dala). Kto to wymyślił? I dlaczego się przyjęło i funkcjonuje? Bo to absurd.

Pozdrawiam,

Piotr

Szanowni Językoznawcy!
Czy poniższe zdanie jest interpunkcyjnie poprawne?

Dalsze losy autorów tego dzieła: pana A, pana B i pana C są nadzwyczaj ciekawe.

Chodzi mi o konstrukcję: dwukropek, wyliczanie po nim i dalszy ciąg zdania. Nie mam wątpliwości, jeśli po wyliczaniu następuje kropka (jak powyżej), przecinek czy średnik. Ale jakoś tak dziwnie, gdy po prostu leci dalszy ciąg zdania (zwłaszcza gdy wyliczanie jest długie).
Pozdrawiam
Anna

Szanowni Państwo,
zajmuję się korektą tłumaczeń (głównie z języka niemieckiego) i ciągle kłuje mnie w oczy użycie wyrażenia wymagania dla w połączeniu z rzeczownikiem nieożywionym. Na przykład: wymagania dla rękawic ochronnych. Nie potrafię uzasadnić swoich wątpliwości, ale brzmi to dla mnie niepoprawnie. Chętnie poprawiłbym takie wyrażenie na wymagania wobec rękawic ochronnych, chociaż i to brzmi dziwnie. Czy taka poprawka byłaby uzasadniona z punktu widzenia poprawnej polszczyzny?