Witam serdecznie.

Chciałem użyć podczas lekcji w klasie 7 (w kontekście pozytywnego i negatywnego myślenia) wiersz Jana Brzechwy pt. „Konik uciekł”. Na etapie przygotowań spotkałem się z zarzutem, że jest to wiersz wulgarny. Chodzi o jedną strofę:

„Dru-gi chłop-czyk otrzy-mał, choć miał za-let sze-reg,

G. koń-skie za-wi-nię-te w ró-żo-wy pa-pie-rek”.

Proszę o opinię w tej sprawie – czy można zaliczyć ten wiersz, powyższy fragment zaliczyć do wulgarnych?

Jak poprawnie powiedzieć badanie usge czy badanie usgie ?

Szanowni Państwo,
mój Dziadek, człowiek z Kresów, inaczej wymawiał literę G przy literowaniu skrótów, niż jest to dziś ogólnie przyjęte. Używał głoski ge zamiast gie. W ten sposób AGH wymawiał jako [ageha], GKS jako [gekas], a SGGW jako esgegewu. Ciekawi mnie, czy jest to jakiś archaizm lub regionalizm, a może po prostu prywatna (błędna?) maniera.
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Bartłomiej

Szanowni Eksperci,
czy rzeczywiście prawidłowa jest odmiana skrótowca GKKFiT w narzędniku i wołaczu podana w WSO PWN? Moim zdaniem ten skrótowiec nie jest tożsamy z pozostałymi przykładami wymienionymi w regule [227] 56.B.6. Podobnie uważają m.in.: dr Jan Grzenia w poradzie https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/GKKFiT;7190.html oraz językoznawcy z internetowego słownika poprawnej polszczyzny https://dobryslownik.pl/slowo/GKKFiT/80532/. Ponadto wiele osób razi odmiana początkowego GKK.

Chciałem zapytać o to czy mamy "oficjalne" polskie nazwy na litery głagolicy i wczesnej cyrylicy? Jeżeli tak, to prosiłbym o ich wymienienie lub wskazanie źródła z taką listą. Zapytać też chciałem o to jak wygląda sprawa nazw liter współczesnych alfabetów cyrylickich (słowiańskich). Pozdrawiam.

Mam wątpliwość dotyczącą rozwiniętych wariantów przymiotników GL-owski, GS-owski, PGR-owski itp. Słowniki podają jedynie zapisy typu geelowski, geesowski i pegeerowski. Czy nie lepiej byłoby jednak pisać gieelowski, gieesowski i pegieerowski, tym bardziej że taka pisownia odpowiadałby ogólnopolskiej wymowie? Notabene jako odrębne hasło w WSO zostało odnotowane nie ge, lecz właśnie gie.

Moje pytanie dotyczy bardzo podstawowego zagadnienia, jakim jest wymowy liter. Spotkałem się z różnymi metodami nauczania (głównie w kontekście dzieci). Jedne mówią, że litery wymawiamy z końcówką „y”, maksymalnie ją ucinając („by”, „cy”, „dy”). Inne, że dopuszczalne są również formy z „e”' („be”, „ce”, „de”). Czy istnieje jakaś norma językowa, która określa poprawność wymowy? Jak zgodnie z taką normą czytać alfabet: „a by cy dy…” czy „a be ce de…”? Jak mówić: be jak baran czy by jak baran?
Dziękuję.

Chciałem zapytać, jak oddać w pisowni popularną, potoczną wersję brzmieniową skrótowca SGH, tj. [esgieh]. Czy można pisać zarówno SGH-u, jak i Esgiehu oraz esgiehu? Jeśli już, to ja bym stosował tylko wielką literę, ale gdy kiedyś zapytałem w poradni o Fejsa/fejsa, prof. Bańko nie widział problemu z małą literą ze względu na potoczność.
Przy okazji: dlaczego na końcu porady pojawia się urla itp. Czemu nie uerela jak esemesa?

Jaką postać powinien przyjąć skrótowiec GKKFiT w miejscowniku i wołaczu? W Wielkim słowniku ortograficznym PWN (2003) występuje forma Giekakaficie, natomiast w słowniku ortograficznym na stronie https://sjp.pwn.pl/so/GKKFiT;4437233.html jest GKKFicie.

Pozdrawiam!

P.P.

Szanowni Państwo,
Chciałabym zapytać, czy zapis wersalikami takich instytucji, jak PHARE, SAPARD, COREPER, jest odpowiedniejszy niż zapis zwyczajny: Phare itd. Czy istnieje jakaś zasada regulująca taki zapis?
Aleksandra Bednarska