Wiadomo, że końcówka narzędnika liczby mnogiej -ami robi furrorę. Pewnie w końcu wyruguje końcówkę -mi. Wciąż jeszcze mówimy liśćmi, gośćmi, końmi. Chociaż już gałęziami i gałęźmi, gwoździami i gwoźdźmi. Wiemy, że tylko słoniami, świniami, śledziami.
Mam zapytanie o konie właśnie. Mój przyjaciel w specjalistycznej literaturze spotkał się z koniami trojańskimi. Zaniepokoiliśmy sie oboje, ale przypuszczam, że wymyślono taką końcówkę dla odróżnienia tego wirusa (bodajże) od zwierzęcia. Słowniki milczą, ale tez jest to nowy twór (konie trojańskie w sensie informatycznym). Czy można by pobawić się w probabilistykę i założyć, że w tym kontekście wygra końcówka -ami?
Z poważaniem

Dzień dobry.
Przeglądając menu w pewnej restauracji, zauważyłem, że nazwy dań są zapisane w taki sposób, że każde słowo w nazwie potrawy rozpoczyna się wielką literą np. Kaczka Po Cesarsku z Czerwonym Buraczkiem, Jabłkiem Prażonym i Sosem z Żurawiny lub Grillowana Karkówka z Bukietem Sałat i Sosem Czosnkowym. Przyznam, że irytuje mnie ta maniera. Czy taki zapis jest błędny?

Czy tytuły mające formę pytania (np. Kawa czy herbata?, Jaka to melodia?) można odmieniać? Często słyszę, że ktoś nie obejrzał Jakiej to melodii? albo że właśnie włączył Kawę czy herbatę? Nawet na stronach internetowych TVP wyżej wymienione tytuły są często odmieniane: „Pierwszy odcinek Jakiej to melodii? TVP1 wyemitowała 4 września 1997 r.”; „W programach goszczą dawni prowadzący i twórcy oraz gwiazdy, które w Kawie czy herbacie? po raz pierwszy promowały swoje role (…)”.

Dzień dobry,

wiadomo, że w narzędniku liczby mnogiej mamy kilkanaście wyjątków z końcówką -mi (ludźmi, braćmi, gośćmi, dziećmi itp.). Interesuje mnie odpowiedź na pytanie, czy dawniej takich słów z końcówką -mi było więcej i od czego zależało, czy dane słowo ma końcówkę -mi czy -ami?

Serdecznie pozdrawiam i ukłony przesyłam

Tobiasz Bimbalski

Witam!
Mam pytanie czy od rzeczownika lektor można utworzyć czasownik lektorowanie?
Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
jak poprawnie przeczytać imię i nazwisko chińskiego pisarza Liu Xiaobo i jak poprawnie je przetranskrybować, używając jedynie polskich znaków (tzn. rezygnując z alfabetu fonetycznego)? Czy zapis [czyt. liu siaobo] będzie odpowiedni? W jakich słownikach szukać informacji dot. wymowy obcych nazw własnych, które – choć goszczą w języku polskim – przywołuje się sporadycznie? Czy taki słownik istnieje?
Z wyrazami szacunku

Szanowna Poradnio,
ponieważ wiele się pisze o zbliżających się mistrzostwach Europy w piłce nożnej, mam pytanie o pisownię… no właśnie: miast-gospodarzy, miast gospodarzy, a może Miast Gospodarzy? Jak należy poprawnie to zapisać?
Dziękuję.
A. K.

W jakich przypadkach jest uzasadniony przecinek między mimo(,) że?

Jeszcze raz o pisowni wielkimi literami z okazji wystaw światowych. Czy uzasadniona jest pisownia: Pawilon Polski, Brytyjski itp.? W literaturze panuje zupełna dowolność w zakresie użycia małych i wielkich liter oraz kursywy. Czy obowiązuje tu taka sama zasada jak przy wystawach? Czy uzasadnione jest pisanie samego słowa Wystawa czy Pawilon wielką literą, kiedy zastępuje ono pełną nazwę padającą wcześniej i odnosi się do konkretnego, omawianego w tekście wydarzenia/ekspozycji?
Pozdrawiam
Magda

Jak należy odmienić nazwę piwa Tyskie? Chodzi mi głównie o narzędnik i miejscownik. Czy analogicznie do form Zakopanem i Pomorskiem można by powiedzieć Tyskiem? Czy można pisać: „Siedzę z piwem tyskim w ręku”, ale „Siedzę z Tyskiem w ręku” (tak jak w woj. pomorskim, ale w Pomorskiem)?