Szanowni Państwo,
w ostatnim czasie w mediach (tak elektronicznych, jak papierowych) wielokrotnie spotkałem się z konstrukcją zarzuty dla kogoś. Czy pp. redaktorzy nie powinni raczej pisać (mówić) o zarzutach wobec kogoś, zarzutach przeciw komuś albo po prostu o postawieniu komuś zarzutów?
Z poważaniem,
Michał Derdak

Na jakiej podstawie ustala się formy równorzędne lub zalecane wyrazów w słownikach ortograficznych?

Znalazłem taką odpowiedź w internecie na pytanie do określenia za tydzień, poniżej. Zadałem pytanie Pani Knapczyńskiej dostałem odpowiedź: Tydzień w języku polskim…

„Za tydzień czy w następnym tygodniu? Czy obydwie są równie?”

„Wymienione połączenia są równoważne, można ich używać wymiennie, nie różnią się stylistycznie. Rzeczownik tydzień występuje w wielu konfiguracjach z przyimkami, które modyfikują znaczenie komunikatu…”.

Czy jednak za tydzień może odnosić się do trwającego tygodnia?

Szanowna Poradnio,
jednak jeszcze nie daje mi spokoju to określenie za tydzień. Czy może ono w ujęciu potocznym znaczyć za tygodniem trwającym w znaczeniu po trwającym tygodniu, za nim, w dowolnym dniu następnego tygodnia? Za jako za czymś niekoniecznie, zawsze za 7 dni?

Szanowni Państwo,
proszę o etymologię wyrazu zawilec.

Z pozdrowieniami
Stratos Vasdekis

Dzień dobry,
jak zapisać zdanie: „Nie jest, a był”. Kontekst jest taki:

– Tatusiu, a co to jest ten tur? – zapytała Madzia.
– Nie jest, a był.

Dziękuję i pozdrawiam.

Zaciekawiło mnie, co oznacza pantałyk w zwrocie zbić z pantałyku. Skąd pochodzi to słowo?

Dzień dobry,
która forma jest poprawna – rachunek zalet i wad zbiega do zera czy rachunek zalet i wad zbiega się do zera? Ilu zapytanych, tyle odpowiedzi, więc z problemem przybywam do językowego źródła.
Bardzo dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
Uprzejmie proszę o wyjaśnienie zasady interpunkcyjnej, która obowiązuje przy zbiegu znaków interpunkcyjnych na końcu zdania. Wykrzyknik lub pytajnik i cudzysłów zamykający wypowiedzenie. W latach 80. w książeczce Przyłubskich były przykłady bez kropki. W Słowniku interpunkcji Podrackiego jest kropka na końcu. W „Nowym słowniku poprawnej polszczyzny PWN” jest przykład bez kropki. Jak powinno być? Przykładowe zdanie: On powiedział: „Nie lubie twojego kota!” (i tu kropka czy nie?).
Pozdrawiam serdecznie
Dorota Reczyńska

Poniżej przytoczyłem jedną z udzielonych przez pana Mirosława Bańko odpowiedzi, będzie dobrą ilustracją do pytania, które chcę zadać. Oto ona:

Jeśli natomiast w cudzysłowie jest kilka zdań, to oczywiście tylko kropka zamykająca ostatnie z nich znajdzie się poza cudzysłowem:
Cezar powiedział: „Przybyłem. Zobaczyłem. Zwyciężyłem”.
— Mirosław Bańko

No właśnie. Jak napisać to zdanie, jeżeli wiemy, że Ceraz się cieszy (kończy wykrzyknikiem) albo jest pełen zadumy (wielokropek)? Czy przesunięcie tych znaków poza cudzysłów nie będzie równoznaczne z przeniesieniem emocji z Cezara na narratora?

Pozdrawiam,
Tomek Furtak