W wypowiedziach moich znajomych słyszę na przykład takie zdania: „Ta książka wartała (była warta) więcej, niż za nią zapłaciłeś’’; „Wartałoby (warto by) się zainteresować tą sprawą’’. Czy słowa wartała, wartałoby są dopuszczalne w języku literackim? Czy może mają status potoczności? A może po prostu są błędne?

Witam,
chciałbym dowiedzieć się, który zapis jest poprawny: Szkoła Podstawowa im. Noblistów Polskich czy Szkoła Podstawowa im. Polskich Noblistów?

Dlaczego krakowskie wyjść na pole ma status regionalizmu, a warszawskie wyjść na dwór – normy ogólnopolskiej? Dlaczego nie po równo albo wręcz odwrotnie? Tam, gdzie się wychodzi na pole – a czasem jest to i ze 200 km od Krakowa – wychodzenie na dwór nie jest alternatywą, tylko abstrakcją, a pewnie jeszcze bardziej było tak w czasach, kiedy hierarchizowano te formy. Czy ta nierówność jest nie do ruszenia? Czy na pole może jeszcze liczyć na nobilitację?

Szanowni Państwo,
Wrocław w 2016 roku będzie nosił tytuł Europejskiej Stolicy Kultury. W wielu publikacjach pojawia się sformułowanie obchody Europejskiej Stolicy Kultury. Czy jest ono poprawne? Europejska Stolica Kultury to tytuł przyznawany miastu, czy można tę nazwę potraktować także jako wydarzenie?

Czy podmiot szeregowy można oddzielić od orzeczenia przecinkiem w przypadku, gdy ostatni element nie jest poprzedzony spójnikiem, lecz przecinkiem? W mowie następuje zawieszenie głosu, a w interpunkcji? Zwłaszcza przy rozbudowanych elementach, np.: „Przestrzenne wnętrza tchnące czystością, grzeczna i dyskretna opieka kulturalnego przewodnika, efektowne oświetlenie, nad którym pracowało 100 specjalistów, cenne i unikalne eksponaty gromadzone przez lata (,) sprawiają, że…”.

Kiedy przymiotnik w funkcji przydawki znajduje się przed wyrazem określanym, a kiedy po nim?

Andrzej Kaliściak

Witam!
Czy istnieje słowo utyty jako imiesłów przymiotnikowy bierny powstały od czasownika utyć? I dalej – roztyty, przytyty, podtyty, powstałe od innych czasowników pochodzących od słowa tyć? Jeśli tak, to proszę o przykład w zdaniu.
Dziękuję i pozdrawiam.

Jak zmieniało się postrzeganie zjawiska wałczenia? Podobno początkowo niezgłoskotwórcze u jako ł było cechą gwary chłopów, niższych warstw i zalecano unikanie takiej wymowy. Jeszcze na początku XX w. wiele osób używało tzw. scenicznego ł. Czy wałczenie zatem postrzegano jako styl potoczny, czy wręcz psucie języka, niestosowne w mowie oficjalnej? Może inaczej mówiono w domu, a inaczej w szkole czy podczas publicznych wypowiedzi? Do dziś niektórzy młodzi prezenterzy TVP Wilno stosują sceniczne ł, choć z pewnością są świadomi, że w Polsce już (prawie) nikt tak nie mówi. A na nagraniu głosu J. Piłsudskiego słychać, że wałczy. Lektorzy Polskiej Kroniki Filmowej początkowo nie wałczyli.

Powinnam powiedzieć co chcesz czy czego chcesz? Drugi zwrot wydaje mi się poprawny, ale niezbyt kulturalny.

Czy to, co robi w muzeum artysta rezydent (z ang. artist in residence) można nazwać rezydencją czy rezydenturą?
Czy skoro George Balanchine faworyzował pewien typ sylwetki u tancerek, to tę sylwetkę można nazwać Balanchine’owską (bo on ją pierwszy spopularyzował) czy balanchine'owską (bo przecież nie chodzi o jego sylwetkę – sam był mikrusem).

Łączę pozdrowienia
Dorota