Skrót à w znaczeniu „po”

Według Słownika wyrazów Obcych (PWN, 1996), to skrót używany w rachunkowości, np. 10 sztuk à 5 zł. Czy w innych rodzajach tekstów można go używać? Np. w opisie bibliograficznym: Atlas kosmosu, Warszawa: Hachette Polska, 2021-2023, 60 wol. (à 95 [1] s.). O tym skrócie nic nie ma w Edycji tekstów A. Wolańskiego, ISJP PWN, WSJP PWN. Marek Piersa.

Szanowni Państwo,
WSO podaje hasło Etiuda As-dur Chopina. Czy zgodnie z regułą [73] wyraz etiuda nie powinien być oddany małą literą? Jest tam nawet podobny przykład: IX symfonia Beethovena.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Jak zapisać nazwę rodzaju muzyki: hip-hop czy hip hop? Przymiotnik hiphopowy?

Dzień dobry.
Interesuje mnie dokładna etymologia nazw sieci supermarketów Intermarché oraz Bricomarché, co oznaczają te nazwy?
Dziękuję.

W jaki sposób należy w przypisach skrócić opis bibliograficzny (stosując dz. cyt.) w przypadku, gdy powtarzają się dwa bardzo podobne tytuły tego samego autora, z których jeden całkowicie zawiera się w drugim, tzn. np. kilkakrotnie występuje Jakiś tytuł i Jakiś tytuł. Ćwiczenia? Obie pozycje są z tego samego roku. Zapis: Jakiś tytuł…, dz. cyt. jest niejednoznaczny.
Pozdrawiam.

Dzień dobry,

czy "dz. cyt." stosuje się tylko do niepowtarzania tytułów książek i artykułów, czy można użyć sformułowania "dz. cyt." również zamiast a) pełnej nazwy dokumentu prawnego np. ustawy albo rozporządzenia i powołania na konkretny dziennik ustaw i pozycję, a także zamiast b) tytułu artykułu zamieszczonego w internecie i linku?

Z góry dziękuję za odpowiedź

Grażyna

W tekście, który opracowywałem, w przypisach na dole strony miałem taki przypadek:

[1] Autor, Dzieło, s. X.

[2] Przypis opisowy nie zawierający cytatów ani źródeł (przyp. red.).

[3] Tamże.

Czy w przypisie trzecim, chcąc odwołać się do źródła cytowanego w przypisie pierwszym, mogę napisać "tamże"? Wydawało mi się, że tak, bo "tamże" odnosi się do ostatnio przywołanego źródła (nie zaś ostatniego przypisu), zostało to jednak podane w wątpliwość, pytam więc ekspertów.

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
Robert Schumann pod wpływem opowiadań E.T.A. Hoffmanna, który pisał pod pseudonimem Johannes Kreisler, stworzył cykl miniatur zatytułowany Kreisleriana op. 16 (pisownia oryginalna). W świadomości wielu Polaków cykl ten egzystuje jako ta Kreisleriana (ponieważ ma końcówkę -a), lub te Kraisleriana (ponieważ jest ich w cyklu osiem). Czy można ten tytuł odmieniać i powiedzieć np., że ogniwo tego cyklu to Kraisleriano, skoro myśli się o Kraislerianach?
Grzegorz Słomczyński

Witam,
chciałam zapytać, czy w przypisach wyrażenia typu ibidem, op. cit. powinniśmy zapisywać kursywą?
Pozdrawiam

Redaktor J. Gorzelik w Dzienniku Zachodnim określił termin Opolszczyzna jako wprowadzony [do polszczyzny] rusycyzm. Wtóruje mu red. M. Smolorz. Według WSO PWN ([49], 13.13): „Przyrostek -izna (-yzna) już dawno tworzył rzeczowniki od przymiotników”. Podobno badania H. Safarewiczowej potwierdzają polskie pochodzenie formantu -szczyzna. Chciałbym zapytać o termin Opolszczyzna: czy nie został on wprowadzony w latach 60. XX w.? Czy terminy takie jak np. Lubelszczyzna były wcześniej obecne w języku? Czy jest to związane z wpływami języka rosyjskiego?
Jan Nowak