opowieść
  • bibliografia załącznikowa
    17.03.2008
    17.03.2008
    Spotkałam się z wieloma formami zapisu opisu bibliograficznego, nie bardzo wiem, która jest poprawna:
    1. Lewis C. S., Opowieści z Narni, przeł. A. Polkowski, wyd. 1, t. 1 i 2, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1991. ISBN 83-211-1463-6.
    2. Lewis C. S.: Opowieści z Narni. T. 1 i 2. Instytut Wydawniczy Pax 1991. ISBN 83-211-1463-6.
    3. Lewis C. S. Opowieści z Narni. Wyd. 1. T. 1 i 2. Instytut Wydawniczy Pax. Warszawa. 1991. ISBN 83-211-1463-6.

    Z góry dziękuję i pozdrawiam.
  • Japońskie imię Hanzo
    27.07.2017
    27.07.2017
    Wiem, że w Poradni pojawiały się liczne teksty na ten temat, ale nadal mam pewne wątpliwości, a chciałabym rozwiać je w szerszym gronie ludzi. Chodzi mi o odmianę japońskiego imienia Hanzo. Z jednej zasady, jaką znalazłam w Poradni, wynika, że powinno się odmieniać, chwilę później jednak wyczytałam, że krótkie imiona zakończone na „o” nie podlegają odmianie. Stąd moja wątpliwość. Największy problem mam w tym wypadku z miejscownikiem.

    Z góry dziękuję za odpowiedź.
    Pozdrawiam.
  • Interpretacje zdania z testu

    7.01.2024
    7.01.2024

    Proszę o rozwianie moich wątpliwości dotyczących dwuznaczności pytania o podtytuł „Konrada Wallenroda”: który brzmi „Powieść historyczna z dziejów litewskich i pruskich”.

    Zgodnie z podtytułem utwór jest powieścią historyczną. Prawda/Fałsz

    1. interpretacja:

    Utwór jest p. hist., tak jak stwierdza podtytuł.

    Tu odp. to: fałsz, gdyż jest to p. poetycka, w tym miejscu można użyć 3 znacz. zgodny — „nie sprzeczny z czymś”. „Nie sprzecznie z podtytułem utwór jest…” — to fałsz. Tu 2. cz. jest właść. pytaniem, a 1. tylko dookreśla, że tak stwierdza podtytuł.

    2:

    Podtytuł wskazuje, że utwór jest p. historyczną. Tutaj odp. to prawda. Tu to 1. Cz. zdania jest nadrzędna i jest to pyt. tylko o podtytuł.

  • Narnia
    13.05.2008
    13.05.2008
    Jaką postać ma dopełniacz od Narnia? W latach 1985-1989 IW Pax wydał w 7 tomach Opowieści z Narni – tak właśnie napisano ten dopełniacz zarówno na stronie wymieniającej części cyklu Opowieści z Narni, jak i konsekwentnie w tekście. W wydaniu Mediów Rodziny (tego samego tłumacza) z 2004 r. jest już Narnii przez dwa i. Kto popełnił błąd? Czy w przypadku, gdy „nie istnieje tradycja” (por. http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=1037) tłumacz mógł wybrać? Czy fakt wydania stanowi o dopuszczalności?
  • o pilocie Pirxie
    7.09.2008
    7.09.2008
    Powszechnie znane są Opowieści o pilocie Pirxie z roku 1968 Stanisława Lema. Czy jednak teraz, kiedy ustalona jest zasada, że słowa obce zakończone na x muszą w pisowni być odmieniane z ks na końcu, tytuł nie powinien brzmieć Opowieści o pilocie Pirksie?
    Marcin Kowal
  • Theodore Morde
    27.05.2016
    27.05.2016
    Mam kłopot z Theodorem Mordem – proszę o podpowiedź, jak prawidłowo odmienić imię i nazwisko tego amerykańskiego podróżnika w miejscowniku.

    Opowieść o Theodorze Mordzie?
  • bowiem, natomiast, zaś
    3.06.2011
    3.06.2011
    Spotkałem się z zasadą, że po przecinku nie należy używać takich słów, jak zaś czy bowiem. Czy zasada ta dotyczy również słowa natomiast?
  • chyba raczej
    18.01.2009
    18.01.2009
    Dzień dobry,
    pytanie dotyczy poprawności używania zwrotu chyba raczej. Czy jest jakiekolwiek zdanie, gdzie ww. zwrot ma swoje uzasadnienie, brzmi logicznie i nie jest błędem językowym??
    Pozdrawiam
    gwidon mazanowski
  • czasownik na końcu

    22.11.2020
    22.11.2020

    Proszę o odpowiedź, które zdanie jest poprawne: "Jak to bywa podczas kontroli..." czy "Jak to podczas kontroli bywa..."? Udostępniłam dzisiaj na Facebooku nagranie, na którym koza wskoczyła na jadący powoli samochód. Nagranie miało zabawny tytuł " Kontrola drogowa". Jeden z moich znajomych stwierdził, że namolny jest ten kontroler, na co odpisałam: "Jak to bywa podczas kontroli...". I zaraz naszła mnie wątpliwość, czy orzeczenie nie powinno być na końcu zdania. 

     Proszę o rozwianie moich wątpliwości. 

    Pozdrawiam

  • Dlaczego?
    30.05.2012
    30.05.2012
    O ile wiem (z filmów), Amerykanie na pytanie potrafią odpowiedzieć krótkim pytaniem „Why?”, czyli po prostu „Dlaczego?”, ale w znaczeniu 'Dlaczego pytasz?'. Zauważyłem, że w polskich książkach też czasem stosuje się taką formułę, pada np. pytanie „Napisałeś już ten raport?”, po czym odpowiedź brzmi „A dlaczego?”. Czy to nie jest zbyt posunięty skrót myślowy i czy nie powinno być „A dlaczego pytasz?” lub „A czemu cię to interesuje?” i tym podobne?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego