przede-wszystkim
  • Znów o nowych dzielnicach
    6.03.2018
    6.03.2018
    Szanowni Państwo,
    redaguję tekst do książki o dzielnicy Poznania, która w granice miasta została włączona w 1900 r., a wcześniej była samodzielną wsią. Czy pisząc o dziejach takiej wsi sprzed inkorporacji, nie powinno się stosować przyimków: do (Jeżyc, Wildy, Górczyna) i w (Jeżycach…), a przy podawaniu faktów z XX w. traktować je „normalnie”, stosując przyimek dzielnicowy: na (Jeżyce, Jeżycach, Wildę, Wildzie…)? Tak właśnie tekst poprawiam, ale czy to nie nadgorliwe?

    Ukłony, Anna O.P.
  • znów o wokalicznych formach przyimków
    20.02.2011
    20.02.2011
    Witam!
    Jaka jest zasada oraz które zwroty są poprawne: z zadaniem czy ze zadaniem? Kiedy przyimki będące po prostu spółgłoską należy uzupełniać samogłoską?
    Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam serdecznie
  • Zyglinda czy Ziglinda?
    2.02.2006
    2.02.2006
    Moja nauczycielka nosi imię Ziglinda (zwykle pisane i wymawiane Zyglinda). Chciałbym się dowiedzieć, skąd pochodzi ono pochodzi i która z form (pisana przez y czy i) jest bardziej uzasadniona.
    Pozdrawiam!
  • żeśmy byli
    26.03.2014
    26.03.2014
    Panie Profesorze {zreflektowałem się, że pisanie do Pana może być również bardzo ryzykowne},
    co Pan myśli o używaniu formy żeśmy, czy nie prościej i piękniej jest mówić i pisać byliśmy zamiast żeśmy byli?
  • życzą czy życzy?
    9.12.2008
    9.12.2008
    Witam serdecznie,
    moje pytanie dotyczy nadchodzącego okresu świątecznego i związanej z tym czasem pięknej, polskiej tradycji wysyłania świątecznych życzeń. Takie życzenia przesyłamy także w firmie, a pytanie dotyczy podpisu, mianowicie po treści życzeń poprawną formą powinno być: ŻYCZY Zarząd i Pracownicy czy też ŻYCZĄ Zarząd i Pracownicy?
    Życząc Spokojnych i Wesołych Świąt,
    pozdrawiam
    Piotr
  • siebie

    27.02.2024
    27.02.2024

    Szanowni Państwo!

    Interesuje mnie użycie dużej litery w zdaniu: „Istnieje tylko jedna ostateczna władza – miłujący Bóg, tak jak może On wyrażać Siebie w naszym grupowym sumieniu” – chodzi oczywiście o „Siebie”. Czy nie jest prawdą, że „siebie” jest odmianą „ja”, podobnie jak „moim”, czy „mnie”? Nawet w Dekalogu napisano: „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”, a nie „przede Mną”.

    Z poważaniem — Dociekliwy

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego