Niedawno jedna z pracownic Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu przekonywała mnie, że nie można mówić ani pisać np. „Płacę dwieście złotych”, gdyż jedyną poprawną formą jest „dwieści złotych”. Czy to prawda?

Dzień dobry,

chciałam zapytać, jak się odmienia flash mob? Nie mogę nigdzie znaleźć żadnych wskazówek i nie wiem, jak tę frazę traktować. Interesuje mnie zwłaszcza dopełniacz i biernik liczby pojedynczej oraz liczba mnoga. Będę bardzo wdzięczna za pomoc.

Pozdrawiam

Agata

Poradnio,

w kontakcie z klientami aplikacje internetowe często zwracają się do użytkownika używając angielskiej konstrukcji: Hi. Jak w tej sytuacji powinien wyglądać odpowiednik takiego powitania w języku polskim?

Witaj, Imię i Nazwisko;

Cześć, Imię i Nazwisko;

Dzień dobry, Imię i nazwisko?

Szczerze mówiąc, żadna z form mnie do końca nie przekonuje. Trudno coś wybrać żeby jednocześnie nie urazić użytkownika i nie być za bardzo poważnym. Z góry bardzo dziękuję za odpowiedź.

W Polityce z 23 marca 2002 Ludwik Stomma napisał m.in.: „I taką właśnie porę roku wybrał nasz ukochany minister zdrowia, by zrobić istny podrzut myszaty (jest i taka ohyda), ogłaszając, iż środki antykoncepcyjne nie będą refundowane. Oczywiście gadu-gadu, a walizka po peronie skacze (…)”. Jakie jest źródło owego powiedzenia o skaczącej walizce? Wielu 50- i 60-latków z mojego otoczenia go używa.

Dzień dobry,

piszę do państwa z zapytaniem czy stwierdzenie „Napoleon jest ikoniczną postacią” jest poprawne czy jednak powinno się mówić „Napoleon jest Ikoną”?

Z poważaniem

Wojciech Belniak

Szanowni Państwo,
przyznam, że mam problem z pełnym zaakceptowaniem zasady [367], nakazującej bez względu na okoliczności stawianie przecinka przed imiesłowami zakończonymi na -ąc. Mam na myśli zdania typu: „Czasy, gdy dzieci spędzały każdą wolną chwilę biegając po podwórku, dawno już minęły”, „Zjawisko pierwsze można badać stosując metodę A, a zjawisko drugie można badać stosując metodę B”. W tych zdaniach przecinek przed imiesłowem wydaje mi się zupełnie zbędny, jeśli nie wręcz przeszkadzający.

Jestem agentem ds. obrotu nieruchomościami i mam wątpliwości dotyczące interpunkcji w tekstach ofert. Szczególnie kiedy określa bądź dookreśla się lokalizację danej nieruchomości: „Mieszkanie położone jest na pierwszym piętrze, w bloku czteropiętrowym, na ulicy Mickiewicza, w Katowicach”. Z jednej strony nadmiar przecinków aż razi, ale z drugiej każdy z okoliczników miejsca jest niezależny, a jeśli tak, to znaczy, że są równorzędne, ergo powinno się je rozdzielać.
Pozdrawiam

Szanowna Poradnio,
frapuje mnie zdanie: „Ojciec mój był przyjacielem Franca, i ja z kolei szczyciłem się jego przyjaźnią”. Chodzi o przecinek przed spójnikiem i – z jednej strony usunięcie go i potraktowanie zdań składowych jako złożonych współrzędnie zdaje się przeczyć intencji autora, z drugiej nie mogę znaleźć przekonującego uzasadnienia, aby przecinek w tym miejscu pozostawić, np. uznając drugi człon za dopowiedzenie.

Czy w języku polskim istnieje wyraz jagnięcina, tzn. mięso jagnięce? Byłabym wdzięczna za potwierdzenie.
Z góry dziekuję – Grażyna Azadvar

Dobry wieczór,
dziękuję bardzo za szybką odpowiedź na poprzednie pytanie i już mam następne: czy w zdaniu „Nie zawsze jest tak, jak byśmy chcieli” jak byśmy należy napisać oddzielnie, czy może jako jeden wyraz jakbyśmy?
Serdecznie pozdrawiam i życzę szczęśliwego Nowego Roku!