Podczas pisania artykułu na bloga stworzyłem zdanie:
Jedyną szansą na rozwinięcie się nowotworu serca w ten sposób jest przeniesienie komórek nowotworowych z innych narządów poprzez krew.

Mam zwyczaj czytania swoich tekstów na głos przed publikacją, więc automatycznie zrobiłem pauzę przed jest. Pytanie brzmi: czy powinien tam stać przecinek? Wydaje się to rzeczą naturalną, aczkolwiek nie jestem tego pewien. Jaka jest reguła?

Pozdrawiam

Dzień dobry,

czy istnieją różnice w podziale wyrazów na sylaby ze względu na CEL takiego podziału? Doprecyzuję. Czy inaczej wygląda podział wyrazów celem przeniesienia ich fragmentu do kolejnego wersu w porównaniu z podziałem sylabowym istotnym w czasie nauki czytania? Kilka wątpliwych słów: czosnek, bakłażan, papryka, pasternak, pietruszka.

Czo-snek czy czos-nek? Ba-kła-żan czy bak-ła-żan?

Proszę o wskazówki, jak dzielić podobne wyrazy, w materiałach edukacyjnych dla DZIECI?

Pozdrawiam

Dzień dobry, jak poprawnie należy przenieść do kolejnego wiersza drugi człon nazwiska Jan Nowak-Kowalski.

Czy tak: ..............................................................Jan Nowak-

-Kowalski, łącznik zarówno na końcu wiersza jak i na początku kolejnego,

Czy tak:................................................................Jan Nowak

-Kowalski, łącznik tylko na początku kolejnego wiersza.

Czy tak:.................................................................Jan Nowak-

Kowalski, łącznik tylko na końcu wiersza.

A może wszystkie formy zapisu są właściwe ?

Proszę uprzejmie o radę.

Zasadniczo nie powinno się zostawiać „sierot” na końcach linii i przykładowo a, z itp. powinny zostać przeniesione do nowej linii. Pytanie jest takie – jaka jest granica/limit długości? Jaka zasada tym rządzi? Czy na też należy przenieść? A co z jej oraz przed? Czym mam się kierować (poza estetyką tekstu oraz wyczuciem), decydując o pozostawieniu lub przeniesieniu?

Szanowni Państwo,
dość powszechnie spotykam się z poglądem, że polszczyzna powstała w oparciu o dialekt wielkopolski i małopolski przy niewielkim udziale mazowieckiego. Co było powodem, że to właśnie te, a nie inne dialekty (np. brak udziału dialektu śląskiego) stały się podstawą polszczyzny ponadregionalnej?
Łączę wyrazy szacunku i serdeczne pozdrowienia,
Filip Cerkaski

Witam serdecznie!
Mam pytanie dotyczące składu tabel. Zaleca się, aby nie dzielić tabeli, która mieści się na jednej stronie, tylko przenieść całą tabelę na kolejną stronę. Czy można tak robić również wtedy, gdy tekst uzupełniający wolną przestrzeń przed przeniesioną tabelą należy już do innego rozdziału?

Dzień dobry
1. „Jest największym człowiekiem na ziemi / Ziemi”.
2. „Program umożliwiający przeniesienie się do dowolnego miejsca na ziemi / Ziemi”.
Zdaje mi się, że w drugim przypadku powinno być Ziemia, ale co do pierwszego to nie jestem pewien. Mówiąc: „Jest najszybszym człowiekiem na ziemi”, mam na myśli świat, a wiec może piszemy małą literą? Inaczej mówiąc: „Jest najszybszym człowiekiem na świecie”.

Dzień dobry!

W gronie znajomych dyskutowaliśmy ostatnio temat odmiany czasownika potrafić, a konkretnie jego formy w czasie przyszłym, który z kolei był już przedmiotem pytania w Poradni: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/potrafie;11101.html. Skąd się bierze to, że forma złożona czasu przyszłego będę potrafił budzi wątpliwości autorów słownika poprawnej polszczyzny, jeśli dopuszczamy aspekt niedokonany czasownika potrafić?

Jest to szczególnie interesujące w kontekście przywołanego przez Państwa, dawniej używanego czasownika potrafiać. Skoro zmienił on pisownię i upodobnił się w ten sposób do potrafić, de facto nadając temu drugiemu aspekt niedokonany, to czemu zmiana pisowni nie miałaby mieć miejsca w przypadku złożonej formy czasu przyszłego: będę potrafiał przekształciłoby się wtedy w będę potrafił.

Taki sposób przedstawienia zagadnienia możliwy jest być może tylko w przypadku filologicznego dyletanctwa, do którego się przyznaję, niemniej opis ten wydaje mi się bardziej adekwatny niż stwierdzenie, że jeden czasownik zanikł, a drugi niezależnie nabył nowy aspekt. Powszechność użycia czasownika potrafić w aspekcie niedokonanym świadczy o tym, że potrafiać nie powinno było zaniknąć bez przeniesienia swojego znaczenia na nową formę, naturalne wobec tego wydaje się, by przeniosło i wzorzec odmiany, chyba że traktujemy potrafić jako swego rodzaju skamielinę językową, świadczącą o jego historii, ale niepodlegającą już żadnym adaptacjom w kwestii uzusu językowego.

A może problemem jest niezgodność pomiędzy tym, co sugeruje znaczenie czasownika w jego aspekcie niedokonanym, a tym, na co wskazuje jego morfologia?

Pozdrawiam
Karol Cwalina

Mam pytanie odnośnie poprawnego sposobu przeniesienia wyrazu przekształcenia. Czy zapis przek-ształcenia jest błędem? Jeśli tak, to w jaki sposób ów wyraz powinien być przeniesiony oraz jakie zasady przenoszenia odnoszą się do tego przypadku?

Czy to jest poprawne zdanie: „Przenieśliśmy się do historii sprzed 250 milionów lat temu”?