Szanowni Państwo,
ostatnio w poradni pojawił się temat pochodzenia słowa laska, mnie przychodzi do głowy nowsze określenie atrakcyjnej dziewczyny – maniurka, jednak nie potrafię znaleźć o nim nic więcej poza krótkim wpisem w słowniku miejski.pl.
Z poważaniem,
Kamil

Mimo że uważnie przejrzałam dotychczasowe odpowiedzi Poradni na pytania dotyczące słowa procent, nie umiem stwierdzić, która konstrukcja jest poprawna:
80% ziemi jest administrowanej w ramach tradycyjnego systemu wodzowskiego
Zostało odnalezionych 10% zaginionych przedmiotów
80% związków małżeńskich w ogóle nie jest rejestrowanych

80% ziemi jest administrowane…
Zostało odnalezione 10% zaginionych przedmiotów
80% związków małżeńskich w ogóle nie jest rejestrowane

Jak wyglądałby porządny słownikowy artykuł dupościsk, zwłaszcza co do liczby uwzględnionych znaczeń oraz związanych z nimi kwalifikatorów typu pot., środ., wulg. etc.? Z internetu wynika, że słowa tego używa się w bardzo różnych sytuacjach, od tuningu samochodu po walkę z alkoholizmem (nie udało mi się rozgryźć tego aowskiego znaczenia). Czy użycie tego słowa w stosunkowo niewinnym znaczeniu strach będzie zrozumiałe, czy też wywoła w odbiorcy skrajnie inne, niepożądane skojarzenia?

Czy wyraz bógwico można odmieniać jak zaimek co?

W filmie Wojciecha Marczewskiego „Dreszcze”, którego akcja toczy się w czasach stalinowskich, jest scena, w której uczniowie recytują z pamięci fragmenty „Pana Tadeusza”. Jeden z uczniów nie może sobie przypomnieć tekstu, za co nauczyciel bije go linijką po palcach. Ukarany uczeń wybucha: „Ja chromolę takie mydło! Dzieci się nie bije!” i oburzony wraca do ławki.

Czy jakiekolwiek słowniki rejestrują owo „chromolenie mydła” jako frazeologizm? Jeśli tak, to skąd się on wziął?

Kupując w sklepach internetowych, często widzę sekcję dane billingowe, w której muszę podać imię, nazwisko, adres itp. Zastanawiam się, czy takie sformułowanie jest prawidłowe? Czy billing nie odnosi się tylko do wykazu rozmów telefonicznych?

Czy wiadomo, kiedy powstało słowo dwulicowy?

Czy możliwe jest nadanie dziecku imienia dwuczłonowego, pisanego z łącznikiem (np. Hubert-Jan)? Zauważyłam, że pisowania taka jest przyjęta w krajach Unii Europejskiej. Czy w Polsce inne zasady dotyczą pisowni nazwisk dwuczłonowych (np. Świda-Zięba), czy też można te zasady zastosować także dla imion? W jakich słownikach szukać informacji na ten temat?
Będę ogromnie wdzięczna za odpowiedź.
Z poważaniem

Szanowni Państwo,
czy popularne spolszczenie angielskiego słowa minutes w znaczeniu utrwalonego podsumowania spotkania jako minutki jest w słownikach języka polskiego oficjalnie rozpoznawane, czy też funkcjonuje jako nieformalne tłumaczenie?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Pozdrawiam,
J.B.

Szanowni Państwo,

ptolemejski czy ptolemeuszowski obraz Wszechświata?

Dziękuję i pozdrawiam

Czytelniczka