-
Które rzeczowniki -ika, -yka należą do wyjątków?6.03.20116.03.2011Witam!
Czy mogliby Państwo polecić publikację, która w wyczerpujący sposób objaśnia zasady akcentowania słów w języku polskim, zwłaszcza zakończonych na -ika / -yka? Czy akcent w słowach takich jak judaistyka, katoliku, periodykach lub Kostaryce we wszystkich przykładach jest proparoksytoniczny?
Pozdrawiam,
Kamil -
Legizm i legiści15.04.201915.04.2019Szanowni Państwo,
Treść mojego pytania dotyczy pojęcia pochodzącego z języka obcego. Chodzi o kwestię tak zwanego legizmu – ideologii funkcjonującej w starożytnych Chinach. W języku chińskim funkcjonuje on jako Fǎjiā.
W fachowej literaturze, w języku angielskim, określa się go mianem legalism. Niemniej, w polskiej literaturze naukowej, pojęcie legalizm zwyczajowo pojmuje się jako „ścisłe przestrzeganie prawa/państwo prawa/ zasadę praworządności”. Chińskie pojęcie określa się raczej jako legizm. Muszę nadmienić jednak, że założenia Fǎjiā w istocie spełniają powyższe kryteria definicji.
Moje pytanie dotyczy dopuszczalności stosowania słowa „legalizm” właśnie w kontekście Fǎjiā. W literaturze przedmiotu można natknąć się na różnorodne formy, jednakże samemu redagując pracę naukową wolałbym oprzeć się na wykładni Poradni Językowej.
-
Liczymy wyrazy w zdaniu
25.09.202325.09.2023Ile wyrazów jest w zdaniu: Natalia siedzi w samochodzie w foteliku?
-
nominant?22.11.200822.11.2008Szanowni Eksperci!
Uprzejmie proszę o odpowiedź na pytanie, czy słowo nominant mogłoby oznaczać kogoś nominowanego do nagrody, np. filmowej. Właśnie w takim znaczeniu czasem używa się tego wyrazu, np. „Spośród tegorocznych nominantów tylko jeden miał już na koncie Oscara”. W słownikach znalazłem tylko nominata, czyli 'osobę mianowaną, powołaną na jakieś stanowisko'.
Z poważaniem,
Maciej Szymański -
orzeczenie przy podmiocie współrzędnie złożonym16.12.200916.12.2009Dzień dobry,
natknęłam się ostatnio na zestawienie dwóch równoważnych członów mających różne rodzaje, np. rękawiczka-śpiwór, klub-kawiarnia. Jaki rodzaj powinien mieć czasownik lub przymiotnik użyty przy takim podmiocie: rękawiczka-śpiwór leżał czy leżała, klub-kawiarnia był otwarty czy była otwarta? Oba człony są równoważne, więc który decyduje?
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Magda -
poseł i posłanka4.04.20084.04.2008Szanowni Eksperci.
Mam następujące pytanie. Skoro jest mężczyzna poseł, to dlaczego kobieta jest posłanka, a nie posełka? Przecież można mówić pan lub pani poseł. Przecież taka osoba niesie poselstwo a nie posłanie. A jeżeli niesie posłannictwo, to pan powinien być poslan lub posłany. No chyba że można przyjąć, iż mężczyzna niesie poselstwo, a kobieta posłannictwo.
-
Przysłowiowy
24.04.201724.04.2017Szanowni Państwo,
zgodnie z definicją słowa przysłowiowy (https://sjp.pwn.pl/sjp/przys%C5%82owiowy;2512575) jest to albo coś dotyczącego przysłowia, albo powszechnie znanego. Czy zatem można by użyć tego słowa np. w wyrażeniu przysłowiowy Robert Lewandowski? Wiem, że jest coś na rzeczy w kwestii tego, że niekoniecznie musi ono być związane z przysłowiem (https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Czy-przyslowiowy-jest-przyslowiowy;15737.html), ale czy powinienem się tu kierować drugim jego znaczeniem?
-
rząd RP na uchodźstwie28.01.201428.01.2014Powinniśmy pisać rząd RP na uchodźstwie czy Rząd RP na Uchodźstwie? A może Rząd RP na uchodźstwie?
-
wielkie litery a formy adresatywne22.06.201422.06.2014Szanowni Państwo,
moje pytanie brzmi jak następuje: czy w przypadku, w którym zwracam się do reprezentanta konkretnej placówki szkolnej lub wydawnictwa, należy użyć małej litery czy dużej? Np. „Chętnie nawiążę współpracę z Państwa szkołą/wydawnictwem” (czy też: Szkołą/Wydawnictwem?). Nie używam pełnej nazwy instytucji, jednak mam na myśli konkretną placówkę/wydawnictwo.
Pozdrawiam,
ak -
w ustach mężczyzny20.09.200520.09.2005Komentator mężczyzna rzekł o żeńskiej drużynie: „Męczyliśmy się”, „Rzuciliśmy się do odrabiania strat”. Odebrałem to jako niezręczność, gdyż grupa wykonująca czynność składała się wyłącznie z kobiet („Męczyłyśmy się” w ustach mężczyzny zabrzmiałoby kuriozalnie, więc oczekiwałbym całkiem innej konstrukcji). Kiedy jednak o meczu pań mężczyźni mówią „Wygraliśmy”, „Przegraliśmy”, to tego dysonansu nie słyszę.
Czy rzeczywiście są to dwa stylistycznie różne przypadki, choć sytuacyjnie takie same?