skłonienie
  • panna wstrzemięźliwa

    7.06.2023
    18.02.2015

    „Pokorniuchno się skłoniła, jako panna wstrzemięźliwa”. Co dokładnie autor pieśni adwentowej miał na myśli nazywając Maryję wstrzemięźliwą? Jako – czyli jej pokorny pokłon wynika z jej wstrzemięźliwości? Wstrzemięźliwy jest ten, kto (po)wstrzymuje (się) – kalka łac. continentia, dotyczyć to może zresztą różnych obszarów życia. Proszę o wyjaśnienie :)

    Pozdrawiam serdecznie

    Łukasz

  • _ ≠ …

    14.12.2023
    14.12.2023

    Czy znak podkreślenia możemy już stosować w funkcji wielokropka (opuszczenie fragmentu tekstu)? Do zadania tego pytania skłoniła mnie obecność w WSJP PAN haseł "a _ nic", "a to _, a to _" i "_, jeżeli nie _".

  • Anna z Nowaków Malinowska
    7.04.2004
    7.04.2004
    Witam Państwa,
    spór w rodzinie skłonił mnie do zadania takiego pytania: jak napiszemy poprawnie nazwisko panieńskie, które nosiły Anna Knothe i Anna Stefani. Chodzi mi o zwrot typu Anna z… (których) Kowalska.
    Pozdrawiam,
    Włodzimierz Stefani
  • celebryt
    21.03.2009
    21.03.2009
    Cytat z jakiegoś felietonu: „Celebryt – kolejny potworek językowy pojawiający się w mediach”. Czy rzeczywiście jest to potworek, czy przeciwnie – zgrabnie zaadaptowane, potrzebne słowo? Pisząc „potrzebne”, mam na myśli to, że nie istnieje inne polskie słowo na nazwanie tego samego. Ale może istnieje? Jak Szanowna Poradnia ocenia celebryta i celebrytkę?
  • km/h
    20.03.2015
    20.03.2015
    Szanowni Państwo,
    często spotykany jest zapis np. km/h, czytany jako kilometry na godzinę. A co w przypadku, gdy chciałabym zapisać to bez użycia skrótu? Prawidłowy byłby zapis kilometry/godzina, kilometry/godzinę, a może taki zapis w ogóle jest niedopuszczalny? W grze komputerowej spotkałam się z zapisem Punkty Życia/Turę i wydał mi się on błędny, skłoniłabym się raczej do użycia słowa tura w mianowniku.
    Łączę wyrazy szacunku
    Ewa
  • od błędu do poprawności
    3.12.2004
    3.12.2004
    Witam serdecznie!
    Zwracam się do Państwa z pytaniem: jak wygląda proces przechodzenia wyrażeń z uzusu do poprawnej polszczyzny? Czy możliwe jest, aby wyraz niepoprawny zaczął spełniać wymogi poprawności jedynie dlatego, że jest często używany? Do tego pytania skłonił mnie fakt notorycznego używania zaimka wskazującego ta w bierniku. Ciągle słyszę tą książkę, tą kobietę i coraz częściej mam wrażenie że prawidłowa odmiana odchodzi do lamusa.
    Pozdrawiam.
  • Określenia adlatywny i lokatywny w tekstach porad

    9.04.2024
    9.04.2024

    Dzień dobry. Dziękuję za odpowiedź na moje poprzednie pytanie! Tym razem do napisania skłoniła mnie jedna z niedawnych odpowiedzi w poradni. Czytaliśmy w niej, że istnieją zaimki ablatywne i lokatywne. Bardzo mnie zaciekawiły te terminy. Czy mogliby Państwo podać pełną klasyfikację zaimków (bo skoro jest ich więcej, to i specjalistycznych terminów też jest więcej) z przykładami?

    Pozdrawiam i dziękuję za Państwa pracę!

  • pniok
    25.11.2004
    25.11.2004
    Spotkałem się z pojęciem pniok. Przypuszczam, że określa ono w potocznej gwarze jakąś jarzynę bądź warzywo. Prosiłbym o pomoc w wyjaśnieniu tego słowa.
  • potocznie, pospolicie czy wulgarnie?
    28.03.2010
    28.03.2010
    Czy wyrażenie rąbać tyłek jest zlepkiem słów o znaczeniu potocznym, pospolitym czy wulgarnym?
  • problemy z Charliem
    29.07.2016
    29.07.2016
    Adam Wolański w Edycji tekstów (s. 93) podaje odmianę: Charlie, Charlie’ego, Charlie’emu, z Charlie’m. Reguła [248] Wielkiego słownika ortograficznego PWN każe jednak nazwy osobowe na -i, -ie zapisywać bez apostrofu (zob. np. hasło Chaplin: Charliego, Charliemu, z Charliem); podobnie w Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN (s.v. Charlie). Który wariant jest Państwa zdaniem lepszy?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego