spory
-
Kłapy6.04.20166.04.2016Mam pytanie odnośnie słowa kłapy. W środowiskach zajmujących się dubbingiem oznacza to ruch ust postaci, pod który odpowiednio przygotowywane są dialogi. Piszę tekst na temat dubbingu i mam spory problem z odmianą tego słowa, głównie wynikające z jego dziedzinowości.
Jak powinny brzmieć odmiany w liczbie mnogiej? Choćby dopełniacz – kłap, kłapów? Jaka byłaby liczba pojedyncza – kłap, kłapa?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam.
-
Lilla Weneda26.03.200326.03.2003Jak odmienić przez przypadki poprawnie tytuł dramatu Słowackiego Lilla Weneda? Głównie chodzi mi o nazwę ulicy, z czym w Zielonej Górze jest spory problem.
Pozdrawiam, ann parysek -
Marycha czy maryha?26.09.200326.09.2003Wbrew pozorom pytanie jest na serio. Jeden z dziennikarzy stworzył tekst (kryminałek niewielki) i użył w nim jednego ze slangowych okresleń marihuany – napisal maryha. I tu powstał spór – maryha, bo marihuana, czy marycha, bo pełne spolszczenie od Maryśki, Marii itp.? W końcu napisaliśmy trawka i było OK. Ale… problem został.
Pozdrawiam
Janusz Murynowicz
-
Miejscowość Gaj10.06.201910.06.2019Szanowni Państwo!
Pochodzę z małej wsi pod Krakowem o pięknej nazwie Gaj. Choć nazwa ta wydaje się być prosta i naturalna, to od lat budzi spory. Problem pojawia się w dopełniaczu. Zwyczajowa forma, której używają mieszkańcy to Jadę do Gaja, co budzi konsternację u osób, które wcześniej się z taką odmianą nie spotkały. Równocześnie forma Jadę do Gaju zyskuje na popularności. Czy odmianę do Gaja da się uzasadnić? Czy należy traktować ją jako anachronizm? Wreszcie, która forma jest poprawna?
-
mistrz eliksirów9.12.20119.12.2011Moje pytanie dotyczy pisowni stanowiska, jakie zajmuje jeden z bohaterów książek Harry’ego Pottera. Według mnie można napisać Mistrz Eliksirów dużymi literami, stosując się do zasady [85] 18.28 słownika on-line. Był to bowiem najwyższy możliwy do zdobycia tytuł naukowy. Czy zgodnie z regułą zawartą w słowniku taki zapis jest właściwy?
-
nazwy przypadków24.03.201524.03.2015Jaka jest etymologia nazw przypadków w języku polskim? Domyślam się, że nazwy mianownika, narzędnika, miejscownika i wołacza są tłumaczeniami łacińskich: nominativus, (ablativus) instrumentalis, locativus i vocativus. A co z dopełniaczem, celownikiem i biernikiem?
-
Nie jadłam nic od rana 5.04.20185.04.2018Dzień dobry,
czy sformułowanie Nie jadłam nic od rana oznacza, że nie jadłam danego dnia nic a nic, a może że zjadłam śniadanie, a później już nic? Kwestia ta stała się ostatnio przedmiotem towarzyskiego sporu i ciekawi mnie, czy można to zdanie jednoznacznie interpretować.
Z poważaniem,
Agnieszka
-
nie z rzeczownikami18.04.200218.04.2002Jeden z moich znajomych, powołując się na jakiś słownik ortograficzny, twierdzi, że przeczenie nie w połączeniu z rzeczownikiem zakwalifikowanie i zaimkiem zwrotnym się pisze się osobno. Czy nie podlega to raczej zasadzie, że nie z rzeczownikami (również odczasownikowymi) piszemy łącznie? Oto kontekst: „Niezakwalifikowanie się do drugiego etapu łączy się z…”.
Bardzo proszę o rozsądzenie naszego sporu.
Z poważaniem
Anna Niemiec -
o pożytkach z tzw. form żeńskich4.03.20144.03.2014Szanowni Państwo!
Zawsze byłam przekonana, że mówi się dwie panie magister, trzy panie profesor itd. Ostatnio jednak spotkałam się z formą panie senatorzy. Czy nie należałoby jednak powiedzieć panie senator (chodzi oczywiście o mianownik l. mn. rodzaju żeńskiego)?
Pozdrawiam
Karolina Wichowska -
oraz30.12.201330.12.2013Jaka jest zasada stosowania spójnika oraz? Czy oraz można stosować tylko wówczas, gdy wcześniej wymieniliśmy już dwa rzeczowniki lub jeden rzeczownik w liczbie mnogiej? Np. poprawne: „Jaś dostał na urodziny rower, sanki oraz piłkę” vs. niepoprawne: „Jaś dostał na urodziny sanki oraz piłkę”. A co ze zdaniami bez użycia rzeczowników? Np.: „W pociągu graliśmy w karty oraz opowiadaliśmy sobie dowcipy”. W dwóch ostatnich zdaniach użyłabym raczej spójnika i, czy słusznie?
