Dzień dobry. Jestem studentką czwartego roku weterynarii. Od pewnego czasu zastanawia mnie jaka jest poprawna odmiana słowa STRZYK, a dokładniej jego forma w dopełniaczu liczby pojedynczej. Prowadzący oraz książki na zmianę używają strzyka i strzyku. Forma strzyka wydaje mi się niepoprawna, ale nigdzie nie mogę znaleźć informacji na temat prawidłowej odmiany tego słowa przez przypadki.
Jak to jest w takim razie: nie ma strzyka czy nie ma strzyku?

Szanowni Państwo,
chciałam zapytać, która z poniższych form jest poprawna: Kąpiel mnie odstresowuje czy może Kąpiel mnie odstresowywuje?
Obie formy zaobserwowałam z użyciu…
Bardzo proszę o pomoc.
Z poważaniem,
Nieporadna studentka

Rzeczownika rodzaju nijakiego odwrocie ('odwrotna strona') nie ma w słownikach i poradnikach językowych. Odwrót jako 'odwrotna strona' może występować tylko w wyrażeniu na odwrocie. Słownik wyraców obcych jako odwrotną stronę m.in. obrazu definiuje rewers, choć słownik sztuk pięknych jako obiekty, do których się on odnosi, wymienia tylko monety i medale. W publikacjach odwrocie jako 'odwrotna strona obrazu' występuje często, jest odmieniane przez przypadki, a redakcje przeciw temu nie protestują.

Szanowni Eksperci,

moje pytanie dotyczy związku frazeologicznego „pijany w siwy dym”. Najstarszym znalezionym przeze mnie tekstem, w którym występuje, jest wiersz Jacka Kaczmarskiego „Pejzaż z szubienicą” z 1978 r., jednak większość przykładów użycia pochodzi chyba z XXI wieku (R. M. Groński, Jacek Piekara, książka W. Grossmana „Życie i los” w tłumaczeniu Jerzego Czecha). Czy ten frazeologizm nie został przypadkiem utworzony przez samego Kaczmarskiego? Jeśli nie, to jakie jest jego pochodzenie?

W połączeniach liczebnik-rzeczownik, rzeczownik ma niekiedy niestandardową odmianę. Wszystkie liczebniki oprócz „dwa”, „trzy”, „cztery” (oraz 22, 23, 24 itd.) zachowują się w mianowniku i bierniku nieco jak rzeczowniki – poprzedzają rzeczowniki w dopełniaczu. Tymczasem, gdy po liczebniku występuje rzeczownik rodzaju męskoosobowego, charakter rzeczownika przyjmują również liczebniki „dwa”, „trzy”, „cztery” (dwóch mężczyzn; w mianowniku – opcjonalnie dwaj mężczyźni). Skąd taka niekonsekwencja?

Jestem studentką języka hiszpańskiego na Uniwerstecie Śląskim. Podczas tłumaczenia tekstu hiszpańskiego natrafiłam na słowo, które wydaje mi się nieprzetłumaczalne. Hiszpański wyraz clasista oznacza osobę, która ocenia ludzi wg ich przynależności do określonej klasy społecznej. Pierwszym moim odruchem było przetłumaczenie tego słowa na klasista (bo rasista), ale przecież takie słowo w języku polskim nie istnieje. Po namyśle zdecydowałam się na snoba, ale nie jest to przekład zbyt dokładny, bo główną cechą snoba jest naśladownictwo, podczas gdy clasista tylko dyskryminuje określone klasy. W związku z tym zwracam się z pytaniem, jakie polskie słowo najlepiej oddawałoby to znaczenie, bo może jednak jest w naszym języku odpowiednik wyrazu clasista, tylko ja go po prostu nie znam?

Spierałam się że studentką filologii o przecinki. Otóż twierdzi ona, że w zdaniu: „Po urodzeniu dziecka nie wróciła już do pracy.” po słowie „dziecka” ma być przecinek. Albo w zdaniu: „Pomachał do niej mówiąc, że nic się nie stało.” przecinek stawiamy też przed „mówiąc”. I jeszcze: „Dlatego też nie weszłam do szpitala.” przecinek po „dlatego też”. Jak to jest?

Joanna

Szanowni Państwo,
jestem studentką i w tym roku piszę pracę licencjacką na temat wizerunku przyjezdnych mieszkańców Warszawy w wybranych czasopismach. Chciałam się przy tej okazji dowiedzieć, dlaczego na przyjezdnych mieszkańców Warszawy mówi się słoiki? Skąd, oprócz skojarzenia z domowymi obiadami, mogło się wziąć to przezwisko? Czy w przeszłości na napływową ludność stolicy istniały inne określenia?
Z góry dziękuję za pomoc Z wyrazami szacunku Agnieszka

Witam!
Jestem studentką ISZiP na UW, aktualnie na V roku. Do badań do pray magisterskiej potrzebuję spisu nazw abstrakcyjnych o najwyższej frekwencji. Pragnę spytać, czy w korpusie PWN można znaleźć listę derywatów z sufiksami -ość, -yzm, -ota, -yzna uporządkowanych ze względu na wysokość frekwencji i jak wyszukiwać wyrazy z konkretnymi końcówkami o najwyższej frekwencji. Z góry dziękuję za odpowiedź.

Witam,
czy mógłbym prosić o wytłumaczenie różnicy między: dwóch – dwoje, trzech – troje etc.