Chciałem zapytać o następującą rzecz. Jak powinniśmy mówić: w woli ścisłości czy gwoli ścisłości? Czy obie te formy są dopuszczalne (zarówno w woli, jak i gwoli), czy możemy je stosować zamiennie, czy może różnią się znaczeniem? Dziękuję.

Który z tych zwrotów jest poprawny: w gwoli ścisłości czy gwoli ścisłości? A może oba są dopuszczalne?
Pozdrawiam.

Adam Wolański w Edycji tekstów (s. 93) podaje odmianę: Charlie, Charlie’ego, Charlie’emu, z Charlie’m. Reguła [248] Wielkiego słownika ortograficznego PWN każe jednak nazwy osobowe na -i, -ie zapisywać bez apostrofu (zob. np. hasło Chaplin: Charliego, Charliemu, z Charliem); podobnie w Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN (s.v. Charlie). Który wariant jest Państwa zdaniem lepszy?

Dziwna rzecz z tymi Karaibami. Nie ma takiego hasła w USJP ani w Polańskim, nie ma w Słowniku nazw własnych Jana Grzeni, starym ani nowym leksykonie PWN, nie ma w internetowych encyklopediach PWN-u i WIEM. Wszędzie są za to Karaibi (Karaibowie) jako plemię. I kiedy tak teraz sobie o tym myślę, to wymyśliłem, ze sformułowania typu perła Karaibów czy muzyka Karaibów mogą tworzyć dopełniacz od nazwy plemienia (Karaibowie), a niekoniecznie od nazwy regionu (Karaiby?). Nawet Federacja Wschodnich Karaibów, choć przyznam, że na siłę, też mogłaby obyć się bez mianownika Karaiby.
Słowo Karaiby – z tego, co udało mi się znaleźć – występuje wewnątrz kilku haseł na stronach encyklopedii PWN oraz na stronach Wielkiej internetowej encyklopedii multimedialnej WIEM. Z kontekstów wynika, że raczej nie ma wątpliwości, że chodzi o mianownik w postaci Karaiby i że jest to określenie regionu. Tylko gdzie ten region jest i dlaczego słowa – jako samodzielnego hasła – nie ma w słownikach? Czyżby coś z nim było nie tak?

Witam,
nurtuje mnie kwestia pisowni numerów ulic oraz zapisu numeru telefonu. Czy powinnam napisać ul. Postępu 18 A, ul. Postępu 18A, a może ul. Postępu 18a?
Jakie reguły rządzą zapisem telefonu? Czy powinnam napisać (0-22) 222 22 22, a może 022 222 22 22? Kolejny raz mam wątpliwości.
Niestety nie udało mi się znaleźć odpowiedzi na istniejącej liście, dlatego pozwalam sobie wysłać to pytanie.
Dziękuję i pozdrawiam
Monika Kandybowicz

Szanowni Państwo,
mam ogromny dylemat, jak powinno być odmienione słowo unikanie w zdaniu: Treści zawarte w piosenkach powinny mieć pozytywne przesłanie i uświadamiać unikania / unikanie zagrożeń poprzez świadomy wybór korzystnych zachowań…
Dodam tylko, iż tworzymy wraz z zespołem pracowników regulamin i zdania są bardzo podzielone, czy powinno być w zdaniu unikania, czy unikanie.
Bardzo proszę o poprawą odmianę.

Pozdrawiam,
Joanna Grodzka.

Nie wiem, jak odmienić dwa włoskie imiona: Felice i Salvatore. Praktyczny słownik poprawnej polszczyzny A. Markowskiego każe zostawiać je nieodmienione. Duży zielony słownik tego samego autora w ogóle o tym nie wspomina (albo nie umiałem znaleźć). Intuicja podpowiada mi, żeby odmieniać Salvatora, Salvatorowi…, ale Felicego, Felicemu… W książce, o którą chodzi, nieodmienianie prowadziłoby do wielkiej liczby niejasności: Ojciec Salvatore, Fiat 127 Felice itp. Być może chęć odmiany Salvatore według deklinacji rzeczownikowej bierze się stąd, że istnieje polska wersja tego imienia: Salvador.
Co mogliby Państwo poradzić (zarówno poparłszy to argumentami naukowymi, jak i na podstawie intuicji językowej)?
Wojciech Górnas

Szanowni Państwo!
W słowniku ortograficznym mamy takie hasła jak Milenium (tysięczna rocznica chrztu Polski) i Wigilia (oznaczająca dzień przed Bożym Narodzeniem) w przeciwieństwie do wersji zapisywanych z małych liter (milenium, wigilia) oznaczających kolejno: tysięczną rocznicę oraz dzień poprzedzający jakieś święto. Czy zatem należy napisać milenium chrztu Polski, traktując wówczas ww. słowo jako określenie opisowe? Czy zalecana jest także forma wigilia Bożego Narodzenia?
K.Z.

Witam!
Dlaczego w encyklopedii PWN widnieje polska nazwa tajskiego miasta jako Nakhon Ratczasima. Czy Nachon Ratczasima względnie Nakhon Ratchasima nie byłoby bardziej konsekwentnie?

Szanowni Państwo!
Jak odmieniać nazwisko poprzedzone godnością: ks. prof. Franciszek Longchamps de Bérier? Zazwyczaj spotykam je nieodmieniane albo odmieniane w części – pierwszej bądź drugiej, nigdy obu naraz (!). Autor wspomnień Ochrzczony na szablach powstańczych pisze o upraszczaniu (w szkole) jego nazwiska i niekiedy w książce tej uproszczonej fonetycznej wersji nazwiska używa. Ja aż tak radykalnych porad nie oczekuję :)
Pozdrawiam –
Anna K.