-
można było, można będzie – można jest?21.05.201521.05.2015Szanowni Państwo,
pewien problem nie daje mi spokoju. Dlaczego w języku polskim, używając w czasie teraźniejszym predykatywów typu: trzeba, można, wolno, pomijamy czasownik jest, podczas gdy w czasach przeszłym i przyszłym czasownik w formie osobowej jest obligatoryjny, np. można było, trzeba będzie itd. Czy ma to swoje uzasadnienie? Czy forma złożona w czasie teraźniejszym istniała dawniej? Jeśli tak, dlaczego zanikła? Z tego, co wiem, np. w języku czeskim występuje do dziś.
Z pozdrowieniami
KG -
na wieki wieków19.02.201419.02.2014Dzień dobry!
Zwrot na wieki wieków to frazeologizm?
Pozdrawiam
R.K. -
Odpowiadamy na wiadomość
14.01.202114.01.2021Szanowni Eksperci,
jak w stylu urzędowym najwłaściwiej jest określać e-mail, który do nas wpłynął i do którego się odnosimy, udzielając np. odpowiedzi?
Odpowiadając na wiadomość elektroniczną przesłaną przez...
Odpowiadając na wiadomość przesłaną drogą elektroniczną przez...
czy może jeszcze inaczej?
Z wyrazami szacunku
Piotr Michałowski
-
oglądnąć26.06.200226.06.2002Witam
Zainteresowało mnie użycie słowa oglądnąć w ogólnopolskim dzienniku (Rzeczpospolita, artykuł „Rekordowe wianki” z 24.06.02). To, jak mi się wydaje, regionalizm i nie jestem pewna, czy można stosować taką pisownię zawsze i wszędzie. Będę wdzięczna za odpowiedź.
J.Ł. -
o Murashigem i Skoogu11.06.201211.06.2012Od lat mam dylemat jak odmienić prawidłowo nazwiska: 1. Murashige i 2. Skoog – twórców pożywki do kultur in vitro. Jak należałoby napisać: pożywka według Murashige i Skooga czy Murashige’a i Skooga, czy też Murashige i Skoog’a? W pracach naukowych jest napisane bardzo różnie.
-
palma odbiła6.05.20146.05.2014Jaka jest etymologia frazeologizmu odbiła komuś palma?
-
pierestrojka19.12.201319.12.2013Zgodnie z zasadami transkrypcji z języka rosyjskiego ре powinniśmy zapisywać jako rie, ale uzus dopuszcza re (np. pierestrojka). Czy wobec tego można nazwisko Турей transkrybować jako Turej?
-
pisownia wyrazów użytych przenośnie2.04.20122.04.2012Witam,
w tekście, który poprawiam, znalazłam zdanie: „Nie chcę potykać się ciągle o pieluchę, która cię podrywała”. Wyraz pielucha odnosi się tu do konkretnej osoby – młodej kobiety, o której już wcześniej była mowa. Jak mam ten wyraz pisać: dużą czy małą literą, w cudzysłowie, a może kursywą?
Magdalena Godlewska -
pogawędki internetowe a rozwój języka21.02.200621.02.2006Jaki wpływ na rozwój języka mają dyskusje czatowe?
-
Powtarzanie słów18.06.202018.06.2020Szanowni Państwo,
jestem w trakcie pisania pracy dyplomowej z zakresu biologii, w której wiele pojęć nie ma nazw synonimicznych. Z uwagi na stylistykę tekstu bardzo często redaguję na nowo niektóre zdania, z powodu powtórzenia w nieodległych od siebie zdaniach jednej z nazw komórek. Czy takie rozwiązanie jest jedynym możliwym?