W wypowiedziach moich znajomych słyszę na przykład takie zdania: „Ta książka wartała (była warta) więcej, niż za nią zapłaciłeś’’; „Wartałoby (warto by) się zainteresować tą sprawą’’. Czy słowa wartała, wartałoby są dopuszczalne w języku literackim? Czy może mają status potoczności? A może po prostu są błędne?

Szanowni Państwo,
w regule [186] SO pojawia się staro-cerkiewno-słowiański z objaśnieniem ('starocerkiewna gałąź języków słowiańskich'). Wychodzi więc na to, że dwa pierwsze człony nie są równorzędnymi określeniami trzeciego, tylko cały człon starocerkiewny określa słowiański. Wydaje się, że właściwsza byłaby w takim razie pisownia starocerkiewnosłowiański” na mocy [136] i takich przykładów jak żółtobrunatnozielony. Chyba że uwaga 1 ma dotyczyć tylko kolorów.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo!

Nurtuje mnie poprawność językowa tytułu książki „W Paryżu możesz być kim chcesz” autorstwa Agnieszki Łopatowskiej.

Wydaje mi się, że mamy tu do czynienia ze zdaniem złożonym podrzędnie z podrzędnym orzecznikowym. W takiej sytuacji, czy tytuł nie powinien brzmieć: „W Paryżu możesz być tym, kim chcesz”?

Czy tego typu uproszczenia są poprawne? Czy występując w tytule popularnej pozycji wydawniczej, nie upowszechniają tendencji do niepotrzebnego skracania konstrukcji składniowych?

Wątpliwość interpunkcyjna: Obliczyć całkę po górnej półsferze S(,) zorientowanej na zewnątrz, co należy rozumieć: 'ze sfery S wybieramy górną półsferę, orientujemy ją na zewnątrz i obliczamy całkę'. Wydaje mi się, że zorientowanej… jest przydawką określającą górną półsferę S i przecinka być nie powinno. Z drugiej strony jakoś lepiej się to czyta z nim i zastanawiam się, czy nie można by go bronić dwoma przydawkami równorzędnymi: jakiej górnej półsfery? – sfery S i zorientowanej na….

Czy w poniższym zdaniu przecinek po pisać jest obowiązkowy?

Pisać, to dać się zaprowadzić tam, gdzie wolelibyśmy nie zaglądać.

Wydaje mi się, że bezokolicznik pełni funkcję podmiotu, ale mogę się mylić.

Pozdrawiam serdecznie

D.

W WSO pojawia się zdanie: Dwukropek powinniśmy postawić, jeśli w zdaniu występuje podmiot szeregowy, a orzeczenie ma formę liczby mnogiej, i gdy (…). Zastanawia mnie obecność przecinka przed i gdy. Czy chodzi o zamknięcie frazy a orzeczenie…? Wydawało mi się, że frazy wprowadzane przez spójniki współrzędne nie wymagają drugiego przecinka.
Podobnie: Krótkie wyrażenia mające formę zdań głównych, zaś faktycznie będące składnikami pozazdaniowymi(,)? należy (…). Jak być powinno?

Szanowni Państwo,

w poradzie https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/gros;8615.html czytamy: „[…] zwłaszcza w pogawędkach internetowych, prywatnej korespondencji, a także w niektórych blogach”. Wydawało mi się, że blog łączy się z przyimkiem na. W mediach słyszymy czasem, że ktoś napisał coś na swoim blogu, tak jak na Twitterze. Czy ta kwestia jest jednoznacznie rozstrzygnięta?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Szanowni Państwo,
proszę o poradę. Jaka jest zasada dotycząca przecinka przed wyrażeniem w celu? Piszę, albowiem w zasadach polskiej ortografii nie znalazłem odpowiedzi. Bardzo proszę o odpowiedź na to nurtujące mnie pytanie. Będę wdzięczny za wykładnię. Mimo że wydaje się on (interesujący mnie człon) być wprowadzeniem zdania podrzędnego okolicznikowego celu, to jednak w zdaniu: „Musisz pójść do lekarza w celu zdobycia recepty” nie postawiłbym przecinka.

Dzień dobry,
chciałabym się dowiedzieć, której formy rzeczownika użyć w następującym zdaniu: „Prezydent uczestniczy w podpisaniu / podpisywaniu traktatu lizbońskiego”. Wydaje mi się, że uczestniczyć (w czasie teraźniejszym) można tylko w robieniu czegoś, nie w zrobieniu – czy faktycznie tak jest?
Z góry dziękuję za odpowiedź

Czy używanie określenia webdesigner znaczącego: 'projektant stron internetowych i prezentacji mulimedialnych' jest zasadne?
Widzę argumenty za:
1. Nie ma równie precyzyjnego i równie praktycznego (krótkiego) odpowiednika w polszczyźnie.
2. Polski twórca stron, który przedstawia się jako webdesigner, ma szansę na to, że zostanie zauważony np. przez zagranicznych klientów.
Widzę też argumenty przeciw:
1. Przedstawienie sie jako webdesigner nie zostanie zrozumiane przez sporą grupę Polaków.
2. Wydaje mi się bardzo „niepolskie”, a więc nieeleganckie.