Wielki słownik ortograficzny PWN wiąże formy Brunon i Bruno odsyłaczem a., jak gdyby każdy Bruno był Brunon, a każdy Brunon – Bruno. Jedno imię w dwóch postaciach, zgoda, ale… Będąc Irmą Karolą, nie trzeba być Irminą Karoliną; tu i tu – nie ma a., choć przecież… Czy zatem Bruno Miecugow to Brunon Miecugow, nawet jeśli używa tylko jednej z form? W Krzyżakach Sienkiewicz pisał Kuno, ale jeden raz Kunon (rozdz. LI). Czy można o tej postaci mówić Kunon bez ryzyka posądzenia o nieuctwo?

Słownik PWN mówi, ze festiwal to impreza artystyczna połączona z konkursem. Czy skondensowaną w czasie, przekrojową prezentację polskiej kultury i sztuki przez środowiska polonijne (bez konkursu) można nazwać festiwalem? Jezeli nie, to jak?

Dzień dobry,

pracuję w branży w której wymiennie stosuje się słowa klarowny i transparentny (w kontekście opisu wyglądu cieczy). Wydaje mi się, że słowa te nie są tożsame, ale nigdzie nie mogę znaleźć jednoznacznej odpowiedzi. Proszę o pomoc w określeniu czy słowa te mogą być używane zamiennie, czy istnieją między nimi na tyle istotne różnice, że nie powinno stosować się ich wymiennie.

Pozdrawiam

T

Szanowni Państwo,
Treść mojego pytania dotyczy pojęcia pochodzącego z języka obcego. Chodzi o kwestię tak zwanego legizmu – ideologii funkcjonującej w starożytnych Chinach. W języku chińskim funkcjonuje on jako Fǎjiā.
W fachowej literaturze, w języku angielskim, określa się go mianem legalism. Niemniej, w polskiej literaturze naukowej, pojęcie legalizm zwyczajowo pojmuje się jako „ścisłe przestrzeganie prawa/państwo prawa/ zasadę praworządności”. Chińskie pojęcie określa się raczej jako legizm. Muszę nadmienić jednak, że założenia Fǎjiā w istocie spełniają powyższe kryteria definicji.
Moje pytanie dotyczy dopuszczalności stosowania słowa „legalizm” właśnie w kontekście Fǎjiā. W literaturze przedmiotu można natknąć się na różnorodne formy, jednakże samemu redagując pracę naukową wolałbym oprzeć się na wykładni Poradni Językowej.

Panie Profesorze,
proszę napisać więcej o pozycjach akcentowanych w zdaniu. Mam wrażenie, że forma mi rozpleniła się ostatnio nadmiernie nie tylko w wypowiedziach ustnych, ale także w piśmie (np. cytat z blogu pewnego felietonisty: „A mi jest cholernie szkoda, że ograniczyliśmy się do działań operacyjnych, że zmarnowaliśmy kolejną szansę”).
„Przy okazji chciałbym zwrócić uwagę, że nie zaczynamy zdania od mi… — Mirosław Bańko, PWN”.
Z góry dziękuję
stała czytelniczka

Jak poprawnie powinno brzmieć zdanie: „Zwróć uwagę na szanse i zagrożenia, jakie niesie ze sobą (czy za sobą) realizacja tego projektu”?
Bardzo dziękuję z góry za odpowiedź.

Która wersja jest poprawna i dlaczego?

Dzieci udały się na wycieczkę do skrzatów i Pani Mikołajowej.

Dzieci udały się na wycieczkę do skrzatów i pani Mikołajowej.

Dzień dobry!
Moje pytanie dotyczy słowa pilne. Czy jest poprawne używanie go w taki sposób, jak robią to portale informacyjne w tv i internecie, oznaczając tym słowem niektóre wiadomości, czasem o śmierci kogoś znanego, wypadku czy wyniku meczu (co chyba ma oznaczać 'z ostatniej chwili')? Jestem przyzwyczajona, że pilne oznacza takie, którym trzeba się zająć natychmiast, które wymaga od nas działania (słowo to jest wezwaniem do mobilizacji).

Czy poprawna jest forma powinieneś był, czy powinieneś, kiedy w obu przypadkach chcemy wyrazić powinność w czasie przeszłym, mówiąc w 2 os. l. poj.?

Moje pytanie dotyczy słowa pozycjonowanie. Czy odnosi się ono tylko do umiejscowienia podmiotu w danym miejscu w przestrzeni, czy jego zastosowanie jest prawidłowe także w odniesieniu do ustawienia danej rzeczy w konkretny sposób (w konkretnej pozycji)? Czy jest jakaś uniwersalna definicja słowa pozycjonowanie, która dawałaby odpowiedź na to pytanie?

Dziękuję i pozdrawiam
Jakub