Szanowni Państwo,
chciałbym uzyskać odpowiedź na następujące pytanie: Jak powinno się poprawnie pisać zwrot „x złotych za sztukę”:
1. x zł / sztuka
2. x zł / za sztukę
3. x zł / sztukę
Pozdrawiam serdecznie
Jakub

W pkt. 6 karty oceny świadczeniobiorcy kierowanego do zakładu opiekuńczego, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Min. Zdrowia z 23.12.2010r. jest zapis:

Poruszanie się po powierzchniach płaskich:
0= nie porusza się lub do < 50m
5= niezależny na wózku, wliczając zakręty > 50m
10= spacery za pomocą słowną lub fizyczną jednej osoby > 50m
15= niezależny, ale może potrzebować pewnej pomocy np. laski >50m

Moja wątpliwość dotyczy odczytania treści z uwzględnieniem użytych symboli matematycznych.

Piszę w imieniu zespołu tłumaczy współpracujących z jedną z kancelarii prawnych. W tłumaczonej przez nas umowie pojawia się (zdefiniowane w innym jej miejscu) określenie bank powiernik. Jak należy je odmieniać: „X poinforumuje Bank Powiernik” czy „X poinformuje Bank Powiernika"?
Dziekuje.
M. Seremento

W Encyklopedii PWN znalazłem taki oto fragment artykułu hasłowego Beresteczko: „miejsce zwycięskiej bitwy wojsk polskich pod dowództwem króla Jana II Kazimierza nad wojskami kozacko-tatarskimi pod dowództwem B. Chmielnickiego i chana Islama Gireja”. Czy sformułowanie zwycięska bitwa wojsk X nad wojskami Y jest poprawne?

Opowiadałam, jak to byliśmy z Jasiem w przychodni (tj. mój syn Jaś i ja), kiedy ktoś zwrócił mi uwagę, że wprowadzam słuchacza w błąd, używając formy byliśmy w odniesieniu do dwóch osób, ponieważ sugeruje ona, że w przychodni był z nami jeszcze ktoś trzeci. Jeśli zatem opowiadam o nas dwojgu, tzn. moim synu i mnie samej, powinnam użyć zdania „Byłam z Jasiem w przychodni”. Nie zgadzam się z tą opinią, ponieważ uważam, że dwoje to już my, więc miałam prawo powiedzieć „Byliśmy z Jasiem”.

Szanowni i Ukochani Profesorowie!
Będę wdzięczny za ocenę mojej lingwistyczno-etycznej analizy pewnego wyrażenia, którą przedstawiam (jest to fragment mojego artykułu):

Przed jedną z pielgrzymek Papieża do Polski dziesięciu osobom postawiłem pytanie: „Czy będziesz w czerwcu na Papieżu?” i nikogo nie zdziwiło takie sformułowanie. A zatem wyrażenie być na Papieżu weszło do mowy potocznej.
Gdy Karol Wojtyła był jeszcze w Krakowie, nikt, kto uczestniczył we mszy odprawianej przez niego, czy w spotkaniu z nim, nie powiedział: „Byłem na Biskupie” czy „…na Wojtyle”. Rozwińmy rzecz szerzej. „Byłem na koncercie chopinowskim” – mówimy, gdy wykonawcą jest jakiś mało znany artysta, i najważniejszym jest tu Chopin. Ale gdy ktoś miał szczęście słuchać pianisty tej miary, co Małcużyński, powie raczej: „Byłem na Małcużynskim”, Chopin schodzi na dalszy plan. „Byłem na Rollingstonsach” – mówiło się. „Byłem na Wałęsie” – słyszałem też taką wypowiedź, gdy Lech był u szczytu swej popularności. Prawidłowe sformułowanie jest: „Byłem na spotkaniu (występie) z X”. Gdy jednak X staje się gwiazdą, bożyszczem tłumów, wówczas to, co on ma nam do przekazania, mało się liczy, najważniejszy jest on sam – idol. I w takich sytuacjach mamy tendencję mówić: „Byłem na X”.
Podczas papieskich pielgrzymek najczęściej uczestniczymy w Eucharystii odprawianej przez Ojca Świętego i jeżeli potem mówimy: „Byłem na Papieżu”, to należy wyciągnąć wniosek, że najważniejszym był tu sam Papież, a Ofiara Chrystusa jedynie tłem, dekoracją. Tak, język jest jak papierek lakmusowy, które może ukazać w nas samych rzeczy, jakich nie dostrzegamy, jakich często nie chcemy dostrzec.

Marek Przepiórka

Chciałabym zapytać o odmianę rzeczowników rodzaju męskiego zakończonych na -x, a także -ss. Chodzi o urządzenia, a zarazem metody parzenia kawy: chemex oraz aeropress.
Jak zapiszemy te rzeczowniki w przypadkach zależnych? Cz należy je spolszczyć w miejscowniku (chemksie, aeropresie)? Podobne wątpliwości budzi słowo dripper. Czy w miejscowniku powinniśmy pisać driperze? Jak powinny brzmieć te rzeczowniki w dopełniaczu: Chemeksa, dripera, aeropresa/u?
Będę wdzięczna za odpowiedź.

Czy w wyrażeniu co to to nie postawi się przecinek między dwoma to: „Co to, to nie”? Wydaje mi się, że nie, bo powinniśmy traktować to wyrażenie jako całość, proszę jednak o potwierdzenie.
Pozdrawiam

Jako członkini spółdzielni mieszkaniowej, której zarząd składa się z dwóch osób, często czytam w dokumentach sformułowanie: prezes Zarządu Spółdzielni X pan YZ.
Moim zdaniem pan YZ jest prezesem Spółdzielni X, a nie prezesem Zarządu Spółdzielni X, bo jako prezes stoi na czele całej Spółdzielni, a nie tylko jej Zarządu. Jest członkiem Zarządu i prezesem Spółdzielni. Czy mam rację?
Grażyna

Słownik wyrazów obcych pod redakcją Jana Tokarskiego i Encyklopedia muzyki PWN notują słowo dux jako 'temat fugi'. Czy jest to wyraz odmienny?
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź.