Szanowni Państwo!
Na sprawdzianie z imiesłowów dla siódmoklasistów mamy pytanie: „Które połączenie tworzy poprawną składniowo całość z podanym zdaniem?”.
Idąc chodnikiem,
A. przypomniało mu się pewne zdarzenie.
B. zrobiło mu się wesoło.
C. zobaczył kolegę.

Klucz podaje, że poprawna odpowiedź to B, choć wraz z osobami, które pokazały mi to pytanie, twierdzimy, że poprawna odpowiedź to C. Czy mamy rację?

Szanowna Redakcjo,
chciałbym dowiedzieć się jak w poprawny sposób zakończyć rozmowę prowadzoną za pomocą SMS lub prowadzoną na Facebooku. Szczególnie wtedy, gdy wiem, że następna forma kontaktu również będzie odbywać się tą samą drogą. Pisząc do mojego interlokutora do zobaczenia lub do usłyszenia odnoszę wrażenie, że piszę niepoprawnie.

Z wyrazami szacunku
Jakub Tyliszczak

Dlaczego słownik nakazuje pisać Janko Muzykant wielkimi literami? (zob. https://sjp.pwn.pl/szukaj/janko%20muzykant.html).
W wydaniu Gebethnera i Wolffa z 1884 r. jest Janko muzykant (zob. https://books.google.pl/books?id=wico_XJ2ryYC&pg=PA287&dq=janko+muzykant; tamże również w spisie treści na ostatniej stronie).

Szanowni Państwo,
mam pewien problem z dość niefortunnym zdaniem, a raczej przypadkiem, przez który powinna być odmieniona Katedra Świętego Michała i Świętej Guduli. Przedstawiam całość zdania:
Brukseli nie trzeba nikomu przedstawiać. Obowiązkowe pozycje na liście „do zobaczenia” – Atomium, Wielki Plac czy Katedrę/Katedra [?] Świętego Michała i Świętej Guduli – można uzupełnić jedynie świetnym smakiem belgijskich frytek.

Szanowni Państwo!
Moje pytanie dotyczy stosowania wielkich liter po wielokropku i znaku zapytania. Podobno czasami można użyć małej litery. Podam zdania, co do których prosiłbym o opinię w tej kwestii:
1. No cóż… zobaczymy/Zobaczymy, jak to będzie.
2. Są trzy nurtujące kwestie: jak długo to potrwa? ile trzeba zapłacić? kto się odważy? (Kolejne pytania dużą czy małą literą?).

Jeśli to możliwe, prosiłbym także o szersze wyjaśnienia dot. tych kwestii.

Jaki jest biernik od Saturn, Jowisz – wznaczeniu planet? W TV: „Księżyc zasłoni Saturn”, „Zobaczymy Jowisz”. Ale w Słow. Popr. Polsz: „Podróż na Marsa”.

Szanowny Panie Profesorze!
Jesteśmy uczniami liceum i dobrze znamy Pana program. Nurtują nas pewne wątpliwości… Otóż, czy powinniśmy mówić śmieci czy śmiecie i kiedy można mówić w dany sposób. Drugie pytanie dotyczy pewnego niuansu językowego – czy powiedzieć nie wiem nic czy nie wiem niczego. Wydaje się nam, że druga możliwość jest poprawna. Nie mamy pewności.
P.S. Mamy nadzieję, iż znajdzie Pan trochę czasu na poświęcenie uwagi i odpisanie nam. Serdecznie pozdrawiamy. Życzymy zdrowia.
Z wyrazami szacunku,
Dominika i Michał.

Dzień dobry,
nurtuje mnie pewna wątpliwość – weźmy pod uwagę takie przykładowe zdania:

1. Wszedłem do pokoju i zobaczyłem, że Tomasz jest pijany.
2. Wszedłem do pokoju i zobaczyłem, że Tomasz jest pijanym.

Czy zdanie 2 jest poprawne (zalecane) z punktu widzenia współczesnej polszczyzny? Czy jest to raczej forma archaiczna, będąca wyrazem określonej stylizacji?
Bardzo dziękuję i pozdrawiam,
Kazimierz

Dzień dobry,

ostatnio moi koledzy z pracy zaczęli na pożegnanie mówić „tymczasem”, co jest zgodne z definicją „tymczasem III” dostępną na stronie PWN-u, jednak nie do końca dla mnie intuicyjne. Nie rozumiem, skąd wzięło się użycie tego słowa w tym kontekście. Tutaj jest moje pytanie — jaka jest etymologia tego słowa w tym kontekście? Czy to jest skrót od jakiegoś dłuższego pożegnania typu „tymczasem póki się nie widzimy, to trzymaj się”?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
chciałam zapytać, jak powinna wyglądać interpunkcja w następującym zdaniu: „Rozwój szklanej architektury można postrzegać jako proces, który zapoczątkowany realizacją Crystal Palace podlegał cyklicznym wahaniom”. Dokładnie chodzi mi o przecinki po zaimku który i – wówczas również – przed podlegał. A może przecinek powinien być tylko przed podlegał, jak w przypadku imiesłowu z końcówką -ąc?
Z poważaniem,
J.B.