zupełnie
-
Czasownik chędożyć i jego wulgarne znaczenie25.10.201825.10.2018Szanowni Państwo,
jak to się stało, że pierwotne znaczenie czasownika chędożyć ewoluowało od staropolskiego ‘porządkować, czyścić, ozdabiać, czynić pięknym’ do wulgarnego określenia ‘odbywania stosunku płciowego’ – jedynego znaczenia, w jakim jest używany przez współczesnych użytkowników polszczyzny?
Pozdrawiam
Stratos Vasdekis
-
czeremsza28.03.200628.03.2006Czy istnieje słowo czeremsza? Spotkałem się z nim jako nazwą rośliny. We wszystkich słownikach figuruje jedynie czeremcha, ale za to są warianty olcha i olsza, więc czy czeremcha również ma oboczną formę czeremsza? A może to na przykład jakaś inna roślina?
-
czy… czy…23.09.201223.09.2012Wertując słowniki, spotykam niezgodności między nimi. Niestety, z reguły dotyczą tych samych przykładów, a co więcej, zdarza się, że ten sam autor w innym miejscu twierdzi coś zupełnie przeciwnego. Przykład:
Polański, Szopa, Podręcznik polskiej interpunkcji:
Ćwiczył zawsze, czy był zdrowy, czy chory.
Rodzice pytali mnie, czy jesteś zdrowy czy chory.
Wstęp do SO PWN:
Ćwiczył zawsze, czy był zdrowy czy chory.
Rodzice pytali mnie, czy jesteś zdrowy, czy chory.
Gdzie jest błąd?
-
Ćpać i jemu podobne26.04.201826.04.2018Moje pytanie dotyczy odmiany czasownika ćpać dla trzeciej osoby liczby mnogiej w czasie przeszłym w trybie niedokonanym.
Oglądając film Pokahontas przypomniało mi się, że Indianie łowili ryby, odurzając je uprzednio preparatem roślinnego pochodzenia. Oznacza to, że oni te ryby doprowadzali do stanu, młodzieżowo ujmując, naćpania, czyli je – i tu nie jestem pewna – naćpywali?
Będę wdzięczna za szybką odpowiedź.
Pozdrawiam
El
-
Dialog kierowany do różnych bohaterów utworu8.03.20188.03.2018Szanowni Państwo!
Zwracam się z pytaniem: czy w dialogach, gdy mówi jeden bohater, ale do dwóch różnych osób, to powinna być to jedna wypowiedź czy dwie oddzielne. Może podam dla ułatwienia przykład, co prawda zupełnie zmyślony, ale oddający problem sytuacji:
– Idziesz ze mną – powiedział Adam, po czym zwrócił się do Basi: – A ty zostań na miejscu.
Z poważaniem
Anna
-
Dlaczego bracia, księża, dzieci?13.03.201813.03.2018Szanowni Państwo,
skąd się wzięła nieregularna liczba mnoga wyrazów brat i dziecko? Czy są jeszcze jakieś rzeczowniki, które odmieniają się tak jak dziecko lub tak jak brat, czy też są to „wyjątki absolutne”? Końcówkę -a w mianowniku liczby mnogiej mają też ksiądz i książę. Czy coś je łączy z bratem?
Łączę wyrazy szacunku
AW
-
Dlaczego Chiny, a nie: China?12.07.201612.07.2016Dlaczego w języku polskim nazwa Państwa Środka (Chiny) występuje w liczbie mnogiej, a nie w liczbie pojedynczej, jak w wielu językach europejskich (China)?
I czemu niektóre nazwy własne jak: nazwy geograficzne lub nazwiska sławnych postaci historycznych są spolszczane lub mają zupełnie inną nazwę niż w oryginale (przecież część z nich łatwo wymówić. np. Milano, Iulius Caesar)? Czy prawdą jest, że po prostu nieraz ktoś wieki temu przeinaczył jakąś nazwę i tak już zostało?
-
dlaczego Stambuł, a nie Istanbuł11.02.201411.02.2014Dlaczego oficjalnie po polsku piszemy Stambuł? Po turecku to İstanbul, po niemiecku, włosku i angielsku – Istanbul, po francusku – Istanbul lub Istamboul, po hiszpańsku – Estambul. Co więcej – jeśli wierzyć książkom i encyklopediom – nazwa pochodzi od zniekształconych „po turecku” greckich słów εἰς τὴν πóλιν (eis ten polin) – a więc jej pierwszy człon wyraźnie jest samogłoskowy. Jedynymi językami poza polskim, w których jest forma dwusylabowa bez I, są chyba rosyjski, ukraiński i białoruski…
-
dobrze, ale niejasno7.12.20137.12.2013Czy można powiedzieć: „Osoba ta jest odpowiedzialna za terminowe zgłoszenie pracowników do wydania instruktażu”? Chodzi mi tu szczególnie o zwrot zgłoszenie do wydania.
Z góry ślicznie dziękuję za pomoc. -
Docymastyczny15.03.201715.03.2017Szanowni Państwo,
uprzejmie proszę o udzielenie odpowiedzi na pytanie o znaczenie słowa docymastyczny. Spotkałem się z kilkoma sformułowaniami pochodzącymi z książek i gazet XIX wiecznych, zawierającymi wspomniane określenie (np. mineralogia docymastyczna, próby docymastyczne) – niestety zupełnie nie wiem, jak je tłumaczyć.
Z poważaniem
Adam Krzysztoforski
