Witam serdecznie!
Jak zapiszemy w odmianie przez przypadki nazwę fikcyjnej substancji ADAM, pisanej przez twórców gry wielką literą, ale niebędącej żadnym skrótowcem. Z ADAM-em, z Adamem (wygląda, jakby chodziło o mężczyznę o tym imieniu) czy z ADAMEM?
Dziękuję i pozdrawiam
Anna

Witam,
mam pytanie dotyczące przecinka przy zwrotach powitalnych – w zasadzie głównie w odniesieniu do tak popularnego ostatnio „Witam”. Która forma będzie prawidłowa: „Witam, Panie Adamie” czy „Witam Panie Adamie”? Według zasad interpunkcji ze słownika ortograficznego wyrażenia nie będące częściami zdania wydzielamy przecinkami. Dotyczy to wołaczy, a takim jest Panie Adamie. Stąd wydaje mi się, że przecinek w „Witam, Panie Adamie” jest zasadny.

Czy właściwe jest mówienie pan/pani o osobie zmarłej? Ostatnio bardzo często słyszy się to w TV, głównie z ust polityków. Wydaje mi się, że jest to pewnego rodzaju „nadgorliwość”. Przecież nie mówimy pan Adam Mickiewicz ani – by nie ograniczać się do osób bardzo dawno zmarłych – pan Edward Gierek.
Zbigniew C.

Z uwagi na charakter mojej pracy (jestem pracownikiem administracji publicznej) często używam zwrotów typu Jan Kowalski, s. Adama. Czy przed słowem syn powinienem stawiać przecinek?

Czy stopień pil. piszemy przy nazwisku, czy też przed stopniem dr? Jaki jest to stopień: naukowy czy zawodowy?

Dzień dobry, mam pytanie o interpunkcję w zwrotach powitalnych e-maili. Która z poniższych wersji jest poprawna?

A. Dzień dobry, panie Adamie,

B. Dzień dobry panie Adamie,

C. Dzień dobry panie Adamie

Jeśli A lub B — to czy kolejne zdanie musi być zapisane małą literą, skoro poprzedza je przecinek?

Szanowni eksperci,
Jak wygląda przymiotnik utworzony np. od pana Adama (tu akurat chodzi o gazetę Adama Michnika)?
1. panaadamowa
2. Panaadamowa
3. pana-Adamowa
A może zupełanie inaczej? Nie wiem, czy tego rodzaju przymiotniki pisze się wielką czy małą literą? Proszę również o podpowiedź, gdzie mogłabym znaleźć zasady tworzenia podobnych przymiotników.

Agata Gogołkiewicz

Czy w zawodach sportowych można pokonać kogoś wynikiem, czy może pokonać kogoś z wynikiem? Poprawnie będzie napisane:  Adam pokonał Kamila wynikiem 3:2 czy może Adam pokonał Kamila z wynikiem 3:2? Czy sprawa ma się analogicznie w przypadku wygrania, triumfowania, zwyciężenia wynikiem/z wynikiem?

Kilka razy była już mowa o pewnych formach w postaci mianowników liczby mnogiej rzeczowników męskoosobowych w formie niemęskoosobowej, które nacechowane negatywnie miały podkreślać nienawiść do opisywanego kogoś.
Mój problem odnosi się do jednego konkretnego rzeczownika: człowiek. Ponoć wspomniana wyżej forma tego słowa brzmiałaby ludzie, np. te głupie ludzie. Czy możliwy jest drugi wariant – człowieki, np. te głupie człowieki?
Pozdrawiam

Chciałbym spytać o istotę eponimów. Wiadomo mi, że nazwy własne po przeistoczeniu się w wyrazy pospolite, którymi są eponimy, zapisujemy z zasady małą literą. Dlaczego jednak W. Kopaliński w swoim „Słowniku eponimów”, oprócz klasycznych wyrazów odimiennych, takich jak judasz, adidasy czy lolitka zamieszcza także wyrażenia typu pójść do Canossy, przekroczyć Rubikon albo stary praojciec Adam, które przecież zawierają nazwy własne pisane dużą literą? Czy eponimem na pewno jest także kompleks Edypa?