W Najwyższym Czasie, piśmie Janusza Korwina Mikkego, uporczywie lansowana jest pisownia imienia Jakub w formie Jakób. Być może kiedyś taka pisownia obowiązywała, być może konserwatywna partyjka poczuwa się do obowiązku konserwowania takiej pisowni, jednak jakaś bariera anarchii powinna chyba być. W posiadanych słownikach języka polskiego (Słownik poprawnej polszczyzny PWN pod red. prof. W. Doroszewskiego i Słownik ortograficzny języka polskiego PWN pod red. prof. Szymczaka) słowem nie wspomniano o żadnej oboczności. Co Państwo sądzicie o tym błędzie i czy można mówić o błędzie, czy też o oboczności bądź spodziewanej zmianie pisowni imienia Jakub?

Szanowni Państwo,
czy Jarema i Jeremi to dwa różne imiona? Do tej pory wydawało mi się, że pierwsze jest wschodnią wersją drugiego, ale ktoś mi ostatnio zasugerował, że jest inaczej.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Jaką postać przyjmie w mianowniku imię, które w wołaczu brzmi Jezuniu (kolęda Lulajże, Jezuniu). Czy da się spośród kilku możliwości – Jezunio, Jezuń, mianownikowe Jezuniu (jak Stachu z porady http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=11220), może jeszcze jakoś inaczej – wskazać jedną i odrzucić pozostałe?

Czy język kaszubski jest dialektem, czy oddzielnym językiem? Docierają do mnie sprzeczne informacje na ten temat. Proszę o rozstrzygnięcie.

Czy mogą Państwo wyjaśnić, skąd wzięło się słowo kiła? Niestety w Wielkim słowniku etymologiczno-historycznym ani w trzytomowym Słowniku języka polskiego PWN, ani u Kopalińskiego nic o tym nie ma, a w internecie nie sposób wyłowić ziarno spośród plew.
Pozdrawiam serdecznie,
Krzysztof Kiciak

Czy słowo Bóg jest imieniem własnym lub może nim być, i czy nie prowadzi do to wielu problemów referencyjnych? Niektórzy używają słowa Bóg jako imię własne, odnosząc się do Boga Biblii. W przypadku Boga Ojca, Boga Zbawiciela, a nawet Pana Boga wiadomo, o kogo chodzi, ale w innych przypadkach niekoniecznie: Bóg Miłosierny może się odnosić do różnych Bogów różnych religii. Studenci z różnych krajów mówiąc o Bogu, używają tego samego słowa Bóg i naciskają, aby używać tutaj wielkiej litery „B”

Szanowna Poradnio,
bardzo proszę o wyjaśnienie znaczenia archaicznego (?) użycia czasownika uważać (np. w zwrocie Kogo uważasz?). Czy jest to rusycyzm?
Łączę pozdrowienia
D.

Szanowni Państwo,
skąd wzięło się określenie krótko i węzłowato, tzn. dlaczego węzłowato przyjęło się jako wzmocnienie zwięzłości i krótkości? Mnie węzłowaty kojarzy się raczej tak, jak podano w SJP, czyli 'pełen węzłów', a więc raczej 'nierozwikłany, nierozwiązany, skomplikowany'.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowna Poradnio!
Czy w nazwie Księga szkocka powinno się pisać zgodnie z zasadą ortograficzną tylko pierwszy człon wielką literą? Czy poprawny jest zapis Księga Szkocka, który spotyka się w wielu tekstach traktujących o tymże zbiorze (zeszycie) zagadnień matematycznych?
Dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
M.

Szanowni Eksperci,
Mam proste pytanie techniczne: Czy w książce naukowej o metodzie przekładu Biblii łacińskie terminy gramatyczne należy pisać kursywą? (np. accusativus cum infinitivo, participium praesentis activi).
Dziękuję!
A.K.